بی مایه گان عزت و آبرو



به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، بعد از نامه شواری عالی تهیه کنندگان سینمای کشور خطاب به هنرمندان درباره نامه آزادی محمد امامی متهم اقتصادی و اخلال گر نظام بانکی کشور، امروز رئیس جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران در یادداشتی به لحنی تند شخصا مطالبی را منتشر کرد.

وی در متن یادداشت خود آورده است:

«این روزها که یکی از مختلسین بانکی در انتظار ادامه محاکمه است، اقلی از همکارانمان با ادعای نیت انسان دوستانه تقاضای مرخصی او را داشته و بنای ایفای نقش تاریخی خود در حمایت از متهمی را دارند که مستند به امارات، شواهد و مدارک ۲۶ ماه است در بازداشت موقت به سر می برد. در این وانفسای آلوده به زر و سیم، راهزنان را سرباز ایران می نامند و چنان از آبرو برایش مایه می گذارند که چونان حمله داری است بلد راه و امین جماعت! حقیقتا چه بر سر ما و این سینمای نجیب آمده که در مواجه با خائنین به ملک و میهن این چنین وامانده و اختیار از کف داده ایم؟

چه در خفا و مرعا برما گذشته که متهم به اختلاس بانکی را چهره مؤثر فرهنگ و هنر کشور می دانیم؟ روزگاری از فخر کانی مانگا، کرخه تا راین، اجاره نشین ها، ناخدا خورشید، هامون، سگ کشی و … سرخوش بودیم و امروز چنان به خاک مذلت نشسته ایم که مایه ی عزت و احترام مان در جهان شده، آثار تولید شده با لاشه های اختلاس و فروش قیر و سودهای نامشروع بیت کوین که به قطع جز به ولدی نامشروع مختوم نخواهد شد.

بی مایه گان عزت و آبرو به پشتوانه خراج به دست آمده از چپاول ملت، هوابرد شده اند در میانه ی حیرانی سینما و چونان دلبرکان غمگین جاخوش کرده اند! در حالی که سینمای ایران مالامال است از میراث هنرمندانی که با عشق به مردم آثاری پاک تولید کردند و امروز میراث خوران با پول های کثیف …! و مگر می شود با دستمال کثیف شیشه را تمیز کرد؟

بلاشک مسئولیت منع ورود سرمایه های مشکوک در سینما با مدیران است! امروز عواقب و طبعات این سکوت حقیرانه و همراهی و همکاری در برابر این حجم از پولشویی در سینما بر هیچ چشم حقیقت طلبی پوشیده نیست! با این حال همه ما در صیانت از سینما مسئولیم! و نباید اجازه دهیم طعمه رانت خواران ریش دار شویم! ولی متأسفانه کنار کسانی قرار گرفته ایم که چونان باتلاقی هرکه را با هر نیتی در خود فرو می برند.

آنچه در این بزنگاه نباید مغفول واقع شود، نقش مدیران دولت و دستگاه های ناظر و بازرسی در شناسایی این افراد بوده که قصور در این تکلیف غیر قابل انکار است؛ چرا که ایادی آنان همچنان در کمال وقاحت و با حمایت های پیدا و پنهان، و آسودگی خاطر و به دور از هرگونه نظارت و محدودیتی ریشه فساد و پولشویی در سینما را هرس و مقاوم می کنند و سرشاخه های آنها چنان در نظام بانکی جولان داده اند که این حجم از تبانی، تطمیع و زدوبندهای سازمان یافته در تصاحب مال نامشروع، گواه متقنی است بر ناکارآمدی و تقصیر بلاتردید دستگاه های نظارتی و قضایی دوره ی وقوع آن!

و اما امروز در عین انفعال دولت، دستگاه قضا با اراده ای محکم بنای برخورد جدی با مفسدین اقتصادی را دارد که ضمن سپاس از این همت بلند، انتظار می رود به دلیل تأثیرات مخرب ورود سرمایه های مشکوک به حوزه فرهنگ که متأسفانه کماکان نیز استمرار داشته، در شناسایی آنان و محاکمه فوری متهمین، اهتمام ویژه داشته و اجازه ندهند با اطاله ی دادرسی، فرصت عرض اندام وقیحانه را داشته باشند؛ که من به خویش نمودم صد اهتمام و نشد.

و حرف آخر اینکه روزگار چنین نخواهد ماند، می رسد روزی که مدیران عافیت طلب سه لتی سینمای ایران در محکمه افکار عمومی پاسخگوی تصمیمات غلطی باشند که اینچنین چوب حراج به تاریخ، فرهنگ و اخلاق در این کشور زده است! این چند صباح را به ظاهر آسوده باشید، می رسد روز حساب!»

انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «بی مایه گان عزت و آبرو» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.