به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، ماموکا باختادزه نخست وزیر گرجستان در بیانیه ای که به مناسبت یازدهمین سالگرد جنگ این کشور با روسیه بر سر اوستیای جنوبی منتشر کرد، مسئولیت این جنگ را متوجه حزب جنبش اتحاد ملی دانست.

حزب جنبش اتحاد ملی در اکتبر ۲۰۰۱ توسط میخاییل ساکاشویلی تأسیس شد. این حزب از احزاب نزدیک به اتحادیه اروپا و ناتو بود و در نوامبر ۲۰۰۳ پس از انقلاب گل رز، قدرت را در گرجستان به دست گرفت.

باختادزه با اشاره به این که هدف عالی هر دولتی حمایت از شهروندان، تامین صلح و جلوگیری از بروز فاجعه در کشور است، گفت که حزب جنبش اتحاد ملی در زمان قدرت خود نه تنها غیرمسئولانه رفتار می کردند بلکه با سیاست های خود اجرای نقشه اشغال اوستیای جنوبی از سوی روسیه را ممکن ساختند.

نخست وزیر گرجستان خاطر نشان کرد که دولت وی با یک سیاست مداوم و توسعه مسالمت آمیز با همراهی جامعه بین المللی به دنبال پایان دادن کامل به اشغال خاک این کشور است.

اهالی اوستیا، یک اقلیت قومی مجزا از گرجی ها هستند که در کنار رودخانه دون زندگی می کنند. اوستیای جنوبی در بیشتر کشورهای جهان به عنوان قسمتی از گرجستان شناخته می شود. اوستیای جنوبی حدود ۷۰ هزار نفر جمعیت دارد که از این تعداد (حدود ۱۴ هزارنفر) از آن ها را اقلیت گرجی تبار تشکیل می دهند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال های ۱۹۹۲–۱۹۹۱ درگیری های گوناگونی برای استقلال از گرجستان در اوستیای جنوبی رخ داد که منجر به مرگ دو هزار نفر شد.

علت این درگیری ها تلاش مردم اوستیای جنوبی برای اتحاد با منطقه خویشاوند خود، (اوستیای شمالی) بود. در سال ۱۹۹۲ میلادی و پس از رسیدن به یک توافق نامه صلح، هر کدام از کشورهای روسیه و گرجستان ۵۰۰ نیرو را برای تأمین صلح به اوستیای جنوبی اعزام کردند.

سپس گرجستان نیروهای حافظ صلح روسیه را متهم به جانبداری از جدایی طلبان اوستیای جنوبی کرد. دولت روسیه این اتهام را رد کرد. پس از برقراری صلح، بار دیگر درگیری های پراکنده ای بین نیروهای گرجستان و جدایی طلبان آغاز شد. میخائیل ساکاشویلی پس از این که در جریان انقلاب گل رز در گرجستان به قدرت رسید به مردم اوستیای جنوبی وعده اختیارات خاص به این منطقه را در قالب یک دولت فدرال داد، ولی جدایی طلبان خواستار استقلال کامل این منطقه از گرجستان شدند.

پس از روزها نبرد سنگین میان استقلال طلبان اوستیای جنوبی و ارتش گرجستان، آتش بس اعلام شد. پس از اعلام آتش بس، در تاریخ ۷ آگوست ۲۰۰۸ نیروهای ارتش گرجستان در یک عملیات غافلگیرانه، شهر چخینوالی را تصرف کردند. فردای آن روز یعنی در ۸ آگوست ۲۰۰۸ میلادی، روسیه در واکنش به حمله ارتش گرجستان، بخشی از نیروهای خود را در مرز با اوستیا قرار داد. سپس تانک های روسیه وارد شهر چخینوالی شدند.

دمیتری مدودف، رئیس جمهور وقت روسیه، این اقدام روسیه را در جهت دفاع از شهروندان روسی ساکن در اوستیای جنوبی عنوان کرد. میخائیل ساکاشویلی نیز اعلام کرد گرجستان از خود در برابر حملات روسیه دفاع خواهد کرد.

گرجستان همچنین اعلام کرد که هواپیماهای جنگی روسیه فرودگاه بین المللی تفلیس را بمباران کرده اند. روسیه همچنین ناوهای جنگی خود را به بنادر گرجستان در حاشیه دریای سیاه اعزام کرد. همچنین چهار افسر روسی نیز توسط گرجستان دستگیر شدند. با وجود آنکه روسیه طرح صلح پیشنهادی فرانسه را پذیرفت و خروج از خاک گرجستان را آغاز کرد ولی اعلام کرد که دو منطقه جدایی طلب اوستیای جنوبی و آبخازیا، دیگر به هیچوجه نمی خواهند بخشی از خاک گرجستان باشند در نهایت پس از پیروزی استقلال طلبان، روسیه و نیکاراگوئه به ترتیب در ۲۶ آگوست و ۳ سپتامبر ۲۰۰۸ استقلال اوستیای جنوبی را به رسمیت شناختند.

اما اعضای ناتو، اتحادیه اروپا و اکثر کشورهای دیگر آن را بخشی از گرجستان می دانند.

در گزارشی که به دستور اتحادیه اروپا دربارهٔ جنگ گرجستان و روسیه تهیه شد، گرجستان در شروع جنگ با گلوله باران اوستیای جنوبی در تاریخ ۷ اوت ۲۰۰۸، مقصر شناخته شده است؛ ولی هم چنین گفته شده که اقدام گرجستان در پی یک دوره طولانی اقدامات تحریک آمیز و فشار مداوم از جانب روسیه بوده است. مقامات گرجستان، اوستیای جنوبی را یک سرزمین اشغال شده توسط روس ها می دانند. از سوی دیگر شایعاتی در مورد پیوستن احتمالی اوستیای جنوبی به فدراسیون روسیه وجود دارد.

اتحادیه اروپا در بیانیه ای به مناسبت یازدهمین سال جنگ اوستیای جنوبی، اعلام کرد که فدراسیون روسیه برخلاف تهدات خود در توافق نامه آتش بس ۱۲ آگوست ۲۰۱۸ و با نقض قوانین بین المللی، نه تنها حضور نظامی خود در آبخازیا و اوستیای جنوبی را حفظ کرده بلکه نیروهای خود در این دو منطقه را افزایش نیز داده است.

در این بیانیه آمده است: «حقوق اساسی جمعیت ساکن در این مناطق هم چنان نقض می شود. حق آزادی حرکت از طریق مرزسازی، بسته شدن موقت نقاط عبور و مرور و بازداشت های غیرقانونی و نیز نقض حق بازگشت ایمن و عزتمندانه آوارگان داخلی و پناهندگان محدود شده است. اتحادیه اروپا از تلاش های صادقانه و غیر سیاسی همه طرفها برای رسیدگی به مسائل بشردوستانه و امنیتی استقبال و پشتیبانی می کند و به حمایت از حاکمیت و تمامیت ارضی گرجستان در مرزهای شناخته شده بین المللی خود ادامه خواهد داد.»

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه روز سه شنبه ۶ آگوست و کم تر از سه هفته مانده به انتخابات ریاست جمهوری در جمهوری خودگران آبخازیا که قرار است در تاریخ ۲۵ آگوست برگزار شود در شهر سوچی با رائول خاجیمبا رئیس جمهور آبخازیا دیدار کرد.

در این نشست همکاری های اجتماعی و اقتصادی دو جانبه و همچنین چشم انداز تعمیق روابط مورد بحث قرار گرفت.

پوتین با اشاره به انتخابات آینده در آبخازیا ابراز امیدواری کرد که این انتخابات مطابق با اصول دموکراتیک برگزار و باعث تقویت ثبات در آبخازیا شود.

خاجیمبا نیز به نمایندگی از مردم آبخازیا از پوتین به خاطر توجهاتش تشکر کرده درباره پروژه های در دست اجرا در منطقه که با پشتیبانی مالی روسیه صورت می گیرد تبادل نظر کرد. وی هم چنین بر اهمیت توسعه ارتباطات دریایی و هوایی آبخازیا و همکاری های دفاعی و نظامی با روسیه تاکید کرد. ۲۶ آگوست امسال مصادف با یازدهمین سالگرد به رسمیت سناختن استقلال آبخازیا از گرجستان توسط روسیه است. در ۲۶ آگوست ۲۰۰۸ و دو هفته پس از پایان جنگ روسیه و گرجستان بر سر اوستیای جنوبی، مسکو به طور همزمان استقلال اوستیای جنوبی و آبخازیا را به رسمیت شناخت.

وزارت امور خارجه گرجستان دیدار پوتین و خاجیمبا که در آستانه یازدهمین سالگرد جنگ روسیه و گرجستان صورت گرفت را محکوم کرد و آن را تلاش غیرقانونی دیگر از سوی مسکو برای مشروع کردن رژیم های اشغالگر و ادامه سلطه خود بر این مناطق اشغالی دانست.

در این بیانیه تاکید شده که اقدام روسیه علیه استقلال، حاکمیت و تمامیت ارضی گرجستان است و اصول اساسی حقوق بین الملل را به شدت نقض می کند.

این بیانیه خاطر نشان کرد جامعه بین الملل قاطعانه از اقتدار و تمامیت ارضی گرجستان و سیاست عدم به رسمیت شناختن آبخازیا و اوستیای جنوبی حمایت می کند و علیرغم تلاش های روسیه، گرجستان هرگز تحمل اشغال غیرقانونی مناطق خود را نخواهد داشت.

وزارت امور خارجه گرجستان در بیانیه دیگری که به مناسبت ازدهمین سالگرد جنگ با روسیه منتشر شد از مسکو خواست تا توافق نامه آتش بس ۱۲ آگوست ۲۰۰۸ را اجرا کند.

وزارت خارجه گرجستان در ادامه از فدراسیون روسیه خواست که به استقلال و تمامیت ارضی گرجستان در مرزهای بین المللی شناخته شده احترام بگذارد و تصمیم غیرقانونی خود را در مورد به رسمیت شناختن استقلال به اصطلاح سرزمین های اشغالی متوقف کند.

این وزارت خانه همچنین با ابراز نگرانی از نصب نرده های سیم خاردار و سایر موانع مصنوعی، بسته شدن گذرگاه ها، محدودیت آزادی حرکت و عمل آدم ربایی و بازداشت غیرقانونی مردم محلی، خاطرنشان کرد که روسیه به شدت در حال نقض حقوق اساسی بشر و ایجاد شرایط غیرقابل تحمل برای مردم درگیر جنگ می باشد.

در این بیانیه آمده است: "این نگرانی وجود دارد گرجی هایی که در مناطق آبخازیا و اوستیای جنوبی باقی مانده اند هدف ظلم و ستم و تبعیض های قومی از جمله منع آموزش به زبان مادری گرجی و توهین به عزتشان از طریق اعمال زور برای تغییر هویت قومیشان قرار بگیرند.

گرجستان توافقنامه آتش بس ۱۲ آگوست ۲۰۰۸ را به طور کامل به اجرا درآورد و در بسیاری از موارد بارها و بارها به طور یک جانبه مجددا بر تعهد خود مبنی بر عدم استفاده از زور تأکید کرده و همچنان در انتظار اقدامات طرف مقابل است. در حالی که فدراسیون روسیه عمدا سعی در تضعیف قالب های مذاکرات صلح دارد، تفلیس مشارکت سازنده خود در گفتگوهای بین المللی ژنو را ادامه می دهد و هیچ تلاشی را برای برطرف کردن مشکلات امنیتی و بشردوستانه افراد متاثر از اشغال غیرقانونی روسیه دریغ نمی کند".

وزارت امور خارجه گرجستان همچنین از جامعه جهانی خواست تلاش های بیش تری برای اطمینان از پایان دادن به اشغال سرزمین های گرجستان توسط روسیه و بازگشت ایمن و عزتمندانه آوارگان داخلی و پناهندگان مبذول بدارند و در انتها به خانواده های سربازان و غیرنظامیان کشته شده در جنگ روسیه و گرجستان در سال ۲۰۰۸ تسلیت گفت.

علاوه بر اتحادیه اروپا، کشورهای انگلیس، لتونی، لیتوانی و اوکراین نیز بار دیگر حمایت خود را از حاکمیت و تمامیت ارضی گرجستان تکرار کردند.

درگیری های مسکو و تفلیس پیامدهای متععدی برای گرجستان در بر داشت. دولت گرجستان در سال ۲۰۰۸ اعلام کرد که آسیب وارده از این جنگ به گرجستان یک میلیارد دلار بوده است؛ این درحالیست که در آن سال بودجه گرجستان تنها سه میلیارد دلار بود.

این جنگ باعث کاهش رشد اقتصادی گرجستان شد. رشد اقتصادی این کشور در سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ بین ۱۰ تا ۱۲ درصد بود. در این جنگ ۴۱۲ گرجستانی شامل ۱۷۰ نظامی، ۱۴ پلیس و ۲۲۸ غیرنظامی کشته شدند. ۱۷۴۷ گرجستانی نیز از جمله ۹۷۳ نظامی، ۲۲۷ پلیس و ۵۴۷ غیرنظامی زخمی شدند.۳ روزنامه نگار کشته و ۶ روزنامه نگار نیز زخمی شدند.

تعداد آوارگان داخلی نیز بیش از ۱۳۰ هزار نفر اعلام شد که هنوز ۲۶ هزار نفرشان حق بازگست به خانه های خود را ندارند. در مجموع در حال حاضر بیش از نیم میلیون نفر از ساکنان مناطق آبخازیا و اوستیای جنوبی آواره هستند. ۳۵ هزار خانه نیز ویران شده و از زمان جنگ سال ۲۰۰۸ تا کنون بیش از ۱۲۵ روستا در اشغال هستند.

انتهای پیام /