به گزارش خبرگزاری تسنیم از ایلام؛ خرداد یادآور مظلومیت مردمان بی دفاعی است که سپیده زندگی شان در صبحگاهی خونین، تیره و تار شد و خصم نابه کار و ناجوانمرد سایه وحشت و ستم را بر شهر و دیارشان افکند.

۱۸خرداد سالروز عروج خونین شاهدان شهیدی است که بی هیچ گناهی بر زمین مظلومیت افتادند و هیچ سازمان حقوق بشری مظلومیت آن ها را فریاد نزد چون این سازمان ها خود شرکای دزدان بعثی و رفقای قافله مرگ آفرین صاحبان قدرت بودند.

آن روز، روز اول هفته و جنب وجوش مردم برای کار و تلاش آغازشده بود؛ دکان ها، مغازه ها و مراکز خرید بازشده و مردم مشغول امور روزمره خویش شدند؛ این نشاط جمعی تا جایی برقرار بود که یکی از فرهنگیان شهر گفته بود که فروشگاه فرهنگیان، اجناس مربوط به ایام سال تحصیلی (نزدیک مهرماه هرسال مطابق قاعده) را زودتر از موعد آورده بود و عرضه می کرد.

در ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه نیمروز شنبه هجدهم خردادماه سال ۱۳۶۴ ناگهان سه فروند جنگنده بمب افکن رژیم بعث عراق در آسمان شهر ایوان پدیدار شد، مردم مشغول زندگی خود بودند، مردم در شهر مانده بودند، گاهی هم که اوضاع نارسمان بود به دامن طبیعت زیبای اطراف پناه می بردند و در دامن کوه و زیر چادر روزگار می گذراندند، آن روز مردم در شهر بودند، کرکس های عراقی بالای شهر چرخی زدند، گویا خیالی شوم در سر می پروراندند، ناگاه صد ای های انفجارهای مهیب از سطح شهر شنیده شد، در چشم بر هم زدنی خانه هایی ویران و آوار بر سر ساکنینش شد، بمب افکن های رژیم بعث تمام بمب های خود را بر سر مردم ایوان ریختند، گویا از مردم این شهر داغ فراوانی داشتند، مردمی که مقاوم بودند و ایستادند، رزمندگان جبهه های حق علیه باطل را پشتیبانی می کردند.

شهر پر از دود و آتش شد، در کوچه و خیابان های شهر، پیکرهایی آغشته به خون زیر آوار افتاده بودند، مردمی که خود را در هوای گرم خردادماه برای استقبال از اولین شب های قدر رمضان آماد می کردند، در چشم به هم زدنی خود قدر یافتند و با کینه دشمن، شربت شهادت نوشیده و پر گشودند. پرواز در ماه مبارک رمضان، شهادت در آستانه سالروز ضربت خوردن مولی علی (ع) به دست خبیث ترین مردمان، امروز (۱۸ خرداد ۶۴) ۱۵۰ تن از مردم شهر ایوان، با زبان روزه و لب هایی تشنه، در خون خود غلتیدند و به پیشواز شب های قدر و سوگ ضربت خوردن مولایشان رفتند.

و ۱۸خرداد سالروز عروج خونین شاهدان شهیدی است که بی هیچ گناهی بر زمین مظلومیت افتادند و هیچ سازمان حقوق بشری مظلومیت آن ها را فریاد نزد چون این سازمان ها خود شرکای دزدان بعثی و رفقای قافله مرگ آفرین صاحبان قدرت بودند.

انتهای پیام/ن