حجت الاسلام و المسلمین محمد زاهدی مقدم سخنران و کارشناس مذهبی در گفت و گو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان در مورد خصوصیت میثم تمار بیان کرد: از جمله شاگردان انقلابی مکتب امام علی(ع) چهره ممتاز و بی بدیل تاریخ اسلام جناب میثم تمار است. روشنگری، بصیرت افزایی و ولایت مداری از مهم ترین شاخصه های وی بوده است.



زندگی نامه میثم تمار

وی عنوان کرد:میثم تمار اسدی کوفی، شخصیت بی بدیلی است در تاریخ اسلام، که ویژگی های ممتاز اخلاقی و انسانی از او الگویی شایسته ساخته است. وی را اهل «نهروان» منطقه ای میان عراق و ایران دانسته اند. برخی نیز از او به عنوان یک ایرانی و اهل فارس یاد نموده اند. میثم در ابتدا غلام زنی از طایفه «بنی اسد» بود که به وسیله حضرت علی (ع) از آن زن خریداری و در راه خدا آزاد شد. لقب تمار را هم از آن جهت به او می گفتند، که در کوفه خرمافروش بود. میثم تمار، علاوه بر آن که خود، مسلمانی فداکار و پاک و شیعه ای وفادار و خالص بود، خاندانش نیز از رجال و بزرگان شیعه بودند.

از جمله ویژگی های بارز جناب میثم تمار پیشتازی در دوستی و وفاداری به خاندان عصمت و طهارت به خصوص امام علی (ع) بوده است. محققان وی را از اصحاب سه امام نخست شیعیان، علی، حسن و حسین (ع)، شمرده اند؛هرچند شهرت او بیشتر به سبب شاگردی حضرت علی(ع) بوده است. این دوستی، صداقت و وفاداری جناب میثم به اهل بیت (ع) چنان بوده که امیرمؤمنان (ع) روزی او را صدا زد و فرمود: «ای میثم! چه خواهی کرد آن گاه که دعی بنی امیه، فرزند دعی آن ها، عبید الله بن زیاد، از تو بخواهد که از من بیزاری بجویی؟» میثم گفت: ای امیرمؤمنان! به خدا سوگند که از تو بیزاری نخواهم جست. فرمود: در این صورت، به خدا سوگند که تو را می کشد و به دار می آویزد!» او گفت: شکیبایی می کنم؛ چراکه این، در راه خدا ناچیز است. فرمود: «در این صورت، تو با من، در درجه من، خواهی بود.»

روایات زیادی وجود دارد که نشان می دهد میثم آینه تمام نمای وفاداری، استقامت و پایداری، تقوا، ولایت مداری و … بوده است.

روشنگری و بصیرت افزایی شاخصه مهم میثم

حجت الاسلام والمسلمین زاهدی مقدم بیان کرد:میثم تمار در مسیر دفاع از ولایت و امامت نه تنها هیچ گونه ترس و واهمه ای را به خود راه نمی داد، بلکه با بوسه زدن به دار اعدام خود به استقبال شهادت شتافت. روشنگری و بصیرت افزایی از مهم ترین شاخصه های حیات سیاسی میثم تمار است. وی توانست در آن فضای خفقان اجتماعی و سیاسی که ابراز دوستی و محبت نسبت به خاندان عصمت و طهارت (ع) جرمی بس نابخشودنی به شمار می آمد و کمتر کسی به خود این جرأت را می داد که از حریم قدس ولایت دفاع نماید، با شهامت تمام و با استفاده از راهبرد روشنگری و بصیرت افزایی از دستگاه امامت دفاع کرد. شواهد تاریخی نشان می دهد مهم ترین دغدغه میثم تمار در تمام عمر مبارکشان، نشر و گسترش اندیشه و جایگاه امامت در جامعه اسلامی بوده، چنان که همواره در هر مناسبتی که پیش می آمد در مجالس اهل کوفه به نشر و بیان حقایق امامت و ولایت می پرداخت تا کوشش دشمنان امامت در پنهان ساختن فضایل ولایت ناکام بماند.

حجت الاسلام و المسلمین زاهدی مقدم ادامه داد : این روشنگری و بصیرت افزایی به گونه ای بود که در مراجعه ای که میثم به حضرت علی (ع) برای رسیدن به پاسخ سؤالی درباره جایگاه امامت داشته، آن حضرت پس از پاسخ به سؤال وی، از میثم تمار خواست تا نسبت به جایگاه امامت، روشنگری کرده و فضایل اهل بیت علیهم السلام را برای مردم نقل کند.او نیز پیام امام را فصل الخطاب خود قرار داده و بدون هیچ ترسی از دستگاه سالوسی دشمن به بصیرت افزایی و روشنگری نسبت به جایگاه امامت پرداخت و با افتخار در این راه به فیض شهادت نایل گردید.

این کارشناس مذهبی توضیح داد:روشنگری وی به گونه ای بود که در بیان حقایق نسبت به دستگاه امامت و ولایت حتی حاضر به تقیه نیز نبود و جانانه از این اندیشه و مبانی آن دفاع می کرد؛ چنان که در روایتی از امام صادق( ع) به تقیه میثم اشاره و از راز آن پرده برداری کرده است. امام صادق (ع) می فرماید: «چه مانع بود میثم (رحمه الله) را از تقیه، به خدا او می دانست که این آیه درباره عمار و اصحابش نازل گشته: جز کسی که مجبور شود و دلش به ایمان محکم باشد.»راز این تقیه چنان که علامه مجلسی در ذیل این حدیث فرموده به ماجرای دعوت عبید الله بن زیاد از میثم بر می گردد که از میثم خواست تا از علی (ع) بیزاری جوید، اما میثم تقیه نکرد و بیزاری نجست و در نهایت منجر به شهادت او شد؛ چون خود امیرالمؤمنین علیه السلام میثم را مخیر فرموده بود که در برابر ابن زیاد تقیه کند یا جانبازی و شهادت را اختیار نماید. در روایتی از امام صادق (ع) نیز آمده که: «میثم مانعی از تقیه نداشت، ولی خودش وظیفه مشکل تر را اختیار کرد و جانبازی نمود.»

وی افزود: گزارش های روایی و تاریخی دیگری وجود دارد که نشان می دهد میثم علاوه بر دفاع از حریم ولایت و امامت نسبت به رسوایی دشمن و نشان دادن چهره پلید دشمن نیز اقداماتی انجام داده است، چنان که در روایتی طولانی میثم از جایگاه امام حسین (ع) و شهادت او سخن به میان آورده و در فرازی از این روایت از چهره دشمن نیز پرده برداشته است. در فرازی از این روایت او می گوید: «به خدا قسم این امت پسر پیامبرشان را در دهم ماه محرم خواهند کشت و دشمنان خدا این روز را روز برکت قرار می دهند. امیرالمؤمنین (ع) به من خبر داد که تمام اشیاء حتی وحوش در بیابان ها و ماهی ها در دریا و پرندگان در آسمان برای امام حسین (ع) گریه می کنند.»

در نهایت میثم در همین راه ولایت مداری و روشنگری و بصیرت افزایی در حالی که فضایل اهل بیت (ع) را برای مردمی که برای تماشای اعدام وی آمده بودند، بیان می کرد و از حقیقت دشمن پرده برمی داشت، به دار آویخته و به دست شقی ترین انسان های زمان به شهادت رسیدند.

انتهای پیام/