ایسنا/فارس مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید با اشاره به اتمام فصل سوم «بررسی و تهیه نقشه باستان شناسی دشت مرودشت»، خاطرنشان کرد طی ماه های آینده نقشه جامع و یکپارچه باستانشناسی مرودشت تهیه خواهد شد.

حمید فدایی دوشنبه ۲۸ مهر به خبرنگاران گفت: فصل سوم بررسی و تهیه نقشه باستان شناسی دشت مرودشت با مجوز پژوهشکده باستانشناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی، در محدوده حریم تخت جمشید و محدوده ای به وسعت ۸۵ هزار هکتار اجرا شد.

فدایی، نتایج این طرح را کمک کننده به تکمیل اطلاعات نقشه باستانشناسی دشت مرودشت ارزیابی و اضافه کرد: بررسی های باستان شناسی محدوده ی تخت جمشید، حدود ۷۰ سال قبل توسط «لوئیس واندنبرگ» آغاز شد و در دهه های بعد توسط «ویلیام سامنر، دکتر عباس علیزاده، رمی بوشالا و دکتر علی اسدی» ادامه یافت.

وی افزود: گرچه طی این بررسی ها، محوطه های متعددی شناسایی، مطالعه و گاهنگاری شد اما تکمیل آن بررسی ها و بازنگری محوطه های بررسی شده پیشین، از سال ۱۳۹۶ تاکنون طی سه فصل و در قالب طرح «بررسی باستانشناسی حرایم تخت جمشید» به سرپرستی آقای وحید بارانی و همکاری دیگر اعضای باستان شناس و مستندنگار این پایگاه انجام شده است.

فدایی ابراز امیدواری کرد که با پیاده کردن اطلاعات حاصل از بررسی ها، طی ماه های آتی نقشه جامع و یکپارچه باستانشناسی دشت مرودشت آماده شود و خاطرنشان کرد: چنین نقشه ای می تواند توالی گاه نگاری منطقه را به ما ارایه دهد؛ این موضوع به ویژه در شناخت تاریخی دشت مرودشت حایز اهمیت فراوانی است و با وجود چنین نقشه ای می توان مدیریت بهتری در موضوع حفاظت از محوطه های تاریخی به ویژه در ارتباط با اجرای طرح های زیرساختی و توسعه ای اعمال کرد.

شناسایی ۲۶۰ اثر و محوطه تاریخی در فصل سوم

کارشناس گروه باستان شناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید و سرپرست گروه «بررسی تهیه نقشه باستان شناسی دشت مرودشت» با بیان اینکه اطلاعات حاصل از اجرای این فصل تحقیقات به پژوهشگاه میراث فرهنگی ارائه شده است، گفت: فصل سوم با هدف تهیه نقشه باستان شناسی شهرستان مرودشت و در برگیرنده محدوده ی حریم درجه سه مجموعه جهانی تخت جمشید بود.

وحید بارانی با بیان اینکه این فصل از طرح تهیه نقشه باستانشناسی دشت مرودشت، از ۲۵ تیر امسال شروع شده بود و تا پایان شهریور ادامه یافت، از شناسایی ۲۶۰ اثر و محوطه تاریخی در نقاط مختلف شهرستان مرودشت خبر داد و گفت: در این فصل، بررسی ها عمدتا دامنه غربی کوه حسین، کوه میان قلعه، استخر، کوه ایوب، کوه مجد آباد و دشت های ابرج و رامجرد را در بر گرفت.

این باستانشناس اضافه کرد: به دلیل پراکنش محوطه های باستانی در دشت مرودشت، با تهیه نقشه های GIS و نیز پیوست این نقشه ها با یکدیگر می توان اقدام به تهیه یک نقشه منسجم باستان شناسی با هدف شناخت بهتر و بیشتر الگوهای استقراری دست یافت.

بارانی خاطرنشان کرد: بیشترین تپه ها و محوطه های باستانی در دامنه کوه به شکل استقرارگاه های موقت کوچ نشینی و تک دوره ایی است که توالی فرهنگی از دوره نوسنگی تا دوران اسلامی را شامل می شود.

وی ادامه داد: بیشترین گستردگی آثار این فصل مربوط به مناطق کوهستانی بوده و از مهمترین آنها غارها و پناهگاه های صخره ایی مربوط به دوره پارینه سنگی و دیگر ادوار تاریخی است که در کوه های مجدآباد، کوه حسین و کوه ایوب و گلدشت علیا گسترده شده است.

بارانی همچنین یادآور شد: در همین فصل از بررسی آثاری از استودان ها و گورستان هایی از دوران صفویه تا دوران معاصر مربوط به کوچ نشینان و عشایر منطقه شناسایی شد و بیشترین آثار نقوش صخره ای مربوط به دامنه باختری کوه ایوب، به نام «سینه کوه» قرار دارد و توالی فرهنگی از دوران مس سنگ تا دوران اسلامی را در بر می گیرد.

انتهای پیام