به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره زمر سی و نهمین سوره قرآن است و در جزء بیست و سوم و بیست و چهارم آن قرار دارد.

این سوره با بیان آثار توحید و مبرا دانستن خداوند از داشتن فرزند شروع می شود و از پیامبر (ص) می خواهد که دین خود را خالص کرده و اعتنایی به خدایان مشرکان نکند و به آنان اعلام کند که مأمور به توحید و اخلاص در دین است.

بر اساس روایات، هر کس سوره زمر را تلاوت کند خداوند امید او را در روز قیامت قطع نمی کند و به او پاداش خائفان از خود را عطا می کند.

امام صادق (ع) درباره فضیلت سوره زمر می فرماید: هر کس سوره زمر را در روز یا شب تلاوت کند و کلماتش را به آسانی و به آرامی بر زبان جاری کند، خداوند شرف دنیا و آخرت را به وی عطا می کند و او را بدون مال و فامیل عزیز می گرداند به حدی که هر کس او را ببیند، بزرگ شمارد و حشمتش او را بگیرد و جسمش را بر آتش دوزخ حرام سازد.

فایل صوتی تلاوت سوره زمر با صدای شهریار پرهیزگار

متن سوره زمر همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند رحمتگر مهربان

تنزیل الکتاب من الله العزیز الحکیم(۱)

نازل شدن این کتاب از جانب خدای شکست ناپذیر سنجیده کار است (۱)

إنا أنزلنا إلیک الکتاب بالحق فاعبد الله مخلصا له الدین(۲)

ما این کتاب را به حق به سوی تو فرود آوردیم پس خدا را در حالی که اعتقاد خود را برای او خالصکننده ای عبادت کن (۲)

ألا لله الدین الخالص و الذین اتخذوا من دونه أولیاء ما نعبدهم إلا لیقربونا إلی الله زلفی إن الله یحکم بینهم فی ما هم فیه یختلفون إن الله لا یهدی من هو کاذب کفار(۳)

آگاه باشید آیین پاک از آن خداست و کسانی که به جای او دوستانی برای خود گرفته اند به این بهانه که ما آن ها را جز برای اینکه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیک گردانند نمی پرستیم البته خدا میان آنان در باره آنچه که بر سر آن اختلاف دارند داوری خواهد کرد در قیقت خدا آن کسی را که دروغپرداز ناسپاس است هدایت نمی کند (۳)

لو أراد الله أن یتخذ ولدا لاصطفی مما یخلق ما یشاء سبحانه هو الله الواحد القهار(۴)

اگر خدا می خواست برای خود فرزندی بگیرد قطعا از میان آنچه خلق می کند آنچه را می خواست برمی گزید منزه است او اوست خدای یگانه قهار (۴)

خلق السماوات و الأرض بالحق یکور اللیل علی النهار ویکور النهار علی اللیل و سخر الشمس و القمر کل یجری لأجل مسمی ألا هو العزیز الغفار(۵)

آسمان ها و زمین را به حق آفرید شب را به روز درمی پیچد و روز را به شب درمی پیچد و آفتاب و ماه را تسخیر کرد هر کدام تا مدتی معین روانند آگاه باش که او همان شکست ناپذیر آمرزنده است (۵)

خلقکم من نفس واحدة ثم جعل منها زوجها و أنزل لکم من الأنعام ثمانیة أزواج یخلقکم فی بطون أمهاتکم خلقا من بعد خلق فی ظلمات ثلاث ذلکم الله ربکم له الملک لا إله إلا هو فأنی تصرفون(۶)

شما را از نفسی واحد آفرید سپس جفتش را از آن قرار داد و برای شما از دام ها هشت قسم پدید آورد شما را در شکمهای مادرانتان آفرینشی پس از آفرینشی دیگر در تاریکیهای سه گانه م شیمه و رحم و شکم خلق کرد این است خدا پروردگار شما فرمانروایی و حکومت مطلق از آن اوست خدایی جز او نیست پس چگونه و کجا از حق برگردانیده می شوید (۶)

إن تکفروا فإن الله غنی عنکم و لا یرضی لعباده الکفر و إن تشکروا یرضه لکم و لا تزر وازرة وزر أخری ثم إلی ربکم مرجعکم فینبئکم بما کنتم تعملون إنه علیم بذات الصدور(۷)

اگر کفر ورزید خدا از شما سخت بی نیاز است و برای بندگانش کفران را خوش نمی دارد و اگر سپاس دارید آن را برای شما می پسندد و هیچ بردارنده ای بار گناه دیگری را برنمی دارد آنگاه بازگشت شما به سوی پروردگارتان است و شما را به آنچه میکردید خبر خواهد داد که او به راز دل ها داناست (۷)

و إذا مس الإنسان ضر دعا ربه منیبا إلیه ثم إذا خوله نعمة منه نسی ما کان یدعو إلیه من قبل و جعل لله أندادا لیضل عن سبیله قل تمتع بکفرک قلیلا إنک من أصحاب النار(۸)

و چون به انسان آسیبی رسد پروردگارش را در حالی که به سوی او بازگشت کننده است می خواند سپس چون او را از جانب خود نعمتی عطا کند آن مصیبتی را که در رفع آن پیشتر به درگاه او دعا میکرد فراموش می نماید و برای خدا همتایانی قرار می دهد تا خود و دیگران را از راه او گمراه گرداند بگو به کفرت اندکی برخوردار شو که تو از اهل آتشی (۸)

أمن هو قانت آناء اللیل ساجدا و قائما یحذر الآخرة و یرجو رحمة ربه قل هل یستوی الذین یعلمون والذین لا یعلمون إنما یتذکر أولو الألباب(۹)

آیا چنین کسی بهتر است یا آن کسی که او در طول شب در سجده و قیام اطاعت خدا می کند و از آخرت می ترسد و رحمت پروردگارش را امید دارد بگو آیا کسانی که می دانند و کسانی که نمی دانند یکسانند تنها خردمندانند که پندپذیرند (۹)

قل یا عباد الذین آمنوا اتقوا ربکم للذین أحسنوا فی هذه الدنیا حسنة و أرض الله واسعة إنما یوفی الصابرون أجرهم بغیر حساب(۱۰)

بگو ای بندگان من که ایمان آورده اید از پروردگارتان پروا بدارید برای کسانی که در این دنیا خوبی کرده اند نیکی خواهد بود و زمین خدا فراخ است بی تردید شکیبایان پاداش خود را بیحساب و به تمام خواهند یافت (۱۰)

قل إنی أمرت أن أعبد الله مخلصا له الدین(۱۱)

بگو من مامورم که خدا را در حالی که آیینم را برای او خالص گردانیده ام بپرستم (۱۱)

و أمرت لأن أکون أول المسلمین(۱۲)

و مامورم که نخستین مسلمانان باشم (۱۲)

قل إنی أخاف إن عصیت ربی عذاب یوم عظیم(۱۳)

بگو من اگر به پروردگارم عصیان ورزم از عذاب روزی هولناک می ترسم (۱۳)

قل الله أعبد مخلصا له دینی(۱۴)

بگو خدا را می پرستم در حالی که دینم را برای او بیآلایش می گردانم (۱۴)

فاعبدوا ما شئتم من دونه قل إن الخاسرین الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم یوم القیامة ألا ذلک هو الخسران المبین(۱۵)

پس هر چه را غیر از او می خواهید بپرستید ولی به آنان بگو زیانکاران در حقیقت کسانی اند که به خود و کسانشان در روز قیامت زیان رسانده اند آری این همان خسران آشکار است (۱۵)

لهم من فوقهم ظلل من النار و من تحتهم ظلل ذلک یخوف الله به عباده یا عباد فاتقون(۱۶)

آن ها از بالای سرشان چترهایی از آتش خواهند داشت و از زیر پایشان نیز طبقهایی آتشین است این کیفری است که خدا بندگانش را به آن بیم می دهد ای بندگان من از من بترسید (۱۶)

و الذین اجتنبوا الطاغوت أن یعبدوها و أنابوا إلی الله لهم البشری فبشر عباد(۱۷)

ولی آنان که خود را از طاغوت به دور می دارند تا مبادا او را بپرستند و به سوی خدا بازگشته اند آنان را مژده باد پس بشارت ده به آن بندگان من که (۱۷)

الذین یستمعون القول فیتبعون أحسنه أولئک الذین هداهم الله و أولئک هم أولو الألباب (۱۸)

به سخن گوش فرامی دهند و بهترین آن را پیروی می کنند اینانند که خدایشان راه نموده و اینانند همان خردمندان (۱۸)

أفمن حق علیه کلمة العذاب أفأنت تنقذ من فی النار(۱۹)

پس آیا کسی که فرمان عذاب بر او واجب آمده کجا روی رهایی دارد آیا تو کسی را که در آتش است می رهانی (۱۹)

لکن الذین اتقوا ربهم لهم غرف من فوقها غرف مبنیة تجری من تحتها الأنهار وعد الله لا یخلف الله المیعاد(۲۰)

لیکن کسانی که از پروردگارشان پروا داشتند برای ایشان غرفه هایی است که بالای آن ها غرفه هایی دیگر بنا شده است نهر ها از زیر آن روان است وعده خداست خدا خلاف وعده نمی کند (۲۰)

ألم تر أن الله أنزل من السماء ماء فسلکه ینابیع فی الأرض ثم یخرج به زرعا مختلفا ألوانه ثم یهیج فتراه مصفرا ثم یجعله حطاما إن فی ذلک لذکری لأولی الألباب(۲۱)

مگر ندیده ای که خدا از آسمان آبی فرود آورد پس آن را به چشمه هایی که در طبقات زیرین زمین است راه داد آنگاه به وسیله آن کشتزاری را که رنگهای آن گوناگون است بیرون می آورد سپس خشک می گردد آنگاه آن را زرد می بینی سپس خاشاکش می گرداند قطعا در این دگرگونیها برای صاحبان خرد عبرتی است (۲۱)

أفمن شرح الله صدره للإسلام فهو علی نور من ربه فویل للقاسیة قلوبهم من ذکر الله أولئک فی ضلال مبین(۲۲)

پس آیا کسی که خدا سینه اش را برای پذیرش اسلام گشاده و در نتیجه برخوردار از نوری از جانب پروردگارش می باشد همانند فرد تاریکدل است پس وای بر آنان که از سخت دلی یاد خدا نمی کنند اینانند که در گمراهی آشکارند (۲۲)

الله نزل أحسن الحدیث کتابا متشابها مثانی تقشعر منه جلود الذین یخشون ربهم ثم تلین جلودهم و قلوبهم إلی ذکر الله ذلک هدی الله یهدی به من یشاء و من یضلل الله فما له من هاد (۲۳)

خدا زیباترین سخن را به صورت کتابی متشابه متضمن وعد و وعید نازل کرده است آنان که از پروردگارشان می هراسند پوست بدنشان از آن به لرزه می افتد سپس پوستشان و دلشان به یاد خدا نرم می گردد این است هدایت خدا هر که را بخواهد به آن راه نماید و هر که را خدا گمراه کند او را راهبری نیست (۲۳)

أفمن یتقی بوجهه سوء العذاب یوم القیامة و قیل للظالمین ذوقوا ما کنتم تکسبون(۲۴)

پس آیا آن کس که به جای دستها با چهره خود گزند عذاب را روز قیامت دفع می کند مانند کسی است که از عذاب ایمن است و به ستمگران گفته می شود آنچه را که دستاوردتان بوده است بچشید (۲۴)

کذب الذین من قبلهم فأتاهم العذاب من حیث لا یشعرون(۲۵)

کسانی هم که پیش از آنان بودند به تکذیب پرداختند و از آنجا که حدس نمی زدند عذاب برایشان آمد (۲۵)

فأذاقهم الله الخزی فی الحیاة الدنیا و لعذاب الآخرة أکبر لو کانوا یعلمون (۲۶)

پس خدا در زندگی دنیا رسوایی را به آنان چشانید و اگر می دانستند قطعا عذاب آخرت بزرگتر است (۲۶)

و لقد ضربنا للناس فی هذا القرآن من کل مثل لعلهم یتذکرون(۲۷)

و در این قرآن از هر گونه مثلی برای مردم آوردیم باشد که آنان پندگیرند (۲۷)

قرآنا عربیا غیر ذی عوج لعلهم یتقون(۲۸)

قرآنی عربی بی هیچ کژی باشد که آنان راه تقوا پویند (۲۸)

ضرب الله مثلا رجلا فیه شرکاء متشاکسون و رجلا سلما لرجل هل یستویان مثلا الحمد لله بل أکثرهم لا یعلمون(۲۹)

خدا مثلی زده است مردی است که چند خواجه ناسازگار در مالکیت او شرکت دارند و هر یک او را به کاری می گمارند و مردی است که تنها فرمانبر یک مرد است آیا این دو در مثل یکسانند سپاس خدای را نه بلکه بیشترشان نمی دانند.

إنک میت و إنهم میتون(۳۰)

قطعا تو خواهی مرد و آنان نیز خواهند مرد (۳۰)

ثم إنکم یوم القیامة عند ربکم تختصمون(۳۱)

سپس شما روز قیامت پیش پروردگارتان مجادله خواهید کرد (۳۱)

فمن أظلم ممن کذب علی الله و کذب بالصدق إذ جاءه ۚ ألیس فی جهنم مثوی للکافر ین ﴿٣٢﴾

پس کیست ستمگرتر از آن کس که بر خدا دروغ بست و سخن راست را چون به سوی او آمد، دروغ پنداشت؟ آیا جای کافران در جهنم نیست؟ (۳۲)

و الذی جاء بالصدق و صدق به ۙ أولٰئک هم المتقون ﴿٣٣﴾

و آن کس که راستی آورد و آن را باور کرد آنانند که خود پرهیزگارانند (۳۳)

لهم ما یشاءون عند ر بهم ۚ ذٰلک جزاء المحسنین ﴿٣٤﴾

برای آنان هر چه بخواهند پیش پروردگارشان خواهد بود این است پاداش نیکوکاران (۳۴)

لیکفر الله عنهم أسوأ الذی عملوا و یجزیهم أجر هم بأحسن الذی کانوا یعملون ﴿٣٥﴾

تا خدا بدترین عملی را که کرده اند از ایشان بزداید و آنان را به بهترین کاری که می کرده اند پاداش دهد (۳۵)

ألیس الله بکاف عبده ۖ و یخوفونک بالذین من دونه ۚ و من یضلل الله فما له من هاد ﴿٣٦﴾

آیا خدا کفایت کننده بنده اش نیست؟ و کافران تو را از آن ها که غیر اویند می ترسانند و هر که را خدا گمراه گرداند برایش راهبری نیست (۳۶)

و من یهد الله فما له من مضل ۗ ألیس الله بعزیز ذی انتقام ﴿٣٧﴾

و هر که را خدا هدایت کند گمراه کننده ای ندارد مگر خدا نیست که نیرومند کیفرخواه است؟ (۳۷)

و لئن سألتهم من خلق السماوات و الأر ض لیقولن الله ۚ قل أفر أیتم ما تدعون من دون الله إن أر ادنی الله بضر هل هن کاشفات ضر ه أو أر ادنی بر حمة هل هن ممسکات ر حمته ۚ قل حسبی الله ۖ علیه یتوکل المتوکلون ﴿٣٨﴾

و اگر از آن ها بپرسی: چه کسی آسمان ها و زمین را خلق کرده؟ قطعا خواهند گفت: خدا بگو: هان چه تصور می کنید اگر خدا بخواهد صدمه ای به من برساند آیا آنچه را به جای خدا می خوانید می توانند صدمه او را برطرف کنند یا اگر او رحمتی برای من اراده کند آیا آن ها می توانند رحمتش را بازدارند؟ بگو: خدا مرا بس است. اهل توکل تنها بر او توکل می کنند (۳۸)

قل یا قوم اعملوا علیٰ مکانتکم إنی عامل ۖ فسوف تعلمون ﴿٣٩﴾

بگو: ای قوم من، شما بر حسب امکانات خود عمل کنید من نیز عمل می کنم پس به زودی خواهید دانست (۳۹)

من یأتیه عذاب یخزیه و یحل علیه عذاب مقیم ﴿٤٠﴾

که چه کس را عذابی که رسوایش کند خواهد آمد و عذابی پایدار بر او نازل می شود (۴۰)

إنا أنزلنا علیک الکتاب للناس بالحق ۖ فمن اهتدیٰ فلنفسه ۖ و من ضل فإنما یضل علیها ۖ و ما أنت علیهم بوکیل ﴿٤١﴾

ما این کتاب را برای رهبری مردم به حق بر تو فروفرستادیم پس هر کس هدایت شود، به سود خود اوست و هر کس بیراهه رود تنها به زیان خودش گمراه می شود و تو بر آن ها وکیل نیستی (۴۱)

الله یتوفی الأنفس حین موتها و التی لم تمت فی منامها ۖ فیمسک التی قضیٰ علیها الموت و یر سل الأخر یٰ إلیٰ أجل مسمی ۚ إن فی ذٰلک لآیات لقوم یتفکر ون ﴿٤٢﴾

خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامی باز می ستاند و نیز روحی را که در موقع خوابش نمرده است قبض می کند پس آن نفسی را که مرگ را بر او واجب کرده نگاه می دارد و آن دیگر نفسها را تا هنگامی معین به سوی زندگی دنیا بازپس می فرستد قطعا در این امر برای مردمی که می اندیشند نشانه هایی از قدرت خداست (۴۲)

أم اتخذوا من دون الله شفعاء ۚ قل أولو کانوا لا یملکون شیئا و لا یعقلون ﴿٤٣﴾

آیا غیر از خدا شفاعتگرانی برای خود گرفته اند؟ بگو: آیا هر چند اختیار چیزی را نداشته باشند و نیندیشند؟ (۴۳)

قل لله الشفاعة جمیعا ۖ له ملک السماوات و الأر ض ۖ ثم إلیه تر جعون ﴿٤٤﴾

بگو: شفاعت، یکسره از آن خداست فرمانروایی آسمان ها و زمین خاص اوست؛ سپس به سوی او باز گردانیده می شوید (۴۴)

و إذا ذکر الله وحده اشمأزت قلوب الذین لا یؤمنون بالآخر ة ۖ و إذا ذکر الذین من دونه إذا هم یستبشر ون ﴿٤٥﴾

و چون خدا به تنهایی یاد شود دلهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند منزجر می گردد و چون کسانی غیر از او یاد شوند بناگاه آنان شادمانی می کنند (۴۵)

قل اللهم فاطر السماوات و الأر ض عالم الغیب و الشهادة أنت تحکم بین عبادک فی ما کانوا فیه یختلفون ﴿٤٦﴾

بگو: بار الها، ای پدیدآورنده آسمان ها و زمین، ای دانای نهان و آشکار، تو خود در میان بندگانت بر سر آنچه اختلاف می کردند داوری می کنی (۴۶)

و لو أن للذین ظلموا ما فی الأر ض جمیعا و مثله معه لافتدوا به من سوء العذاب یوم القیامة ۚ و بدا لهم من الله ما لم یکونوا یحتسبون ﴿٤٧﴾

و اگر آنچه در زمین است یکسره برای کسانی که ظلم کرده اند باشد و نظیرش نیز با آن باشد قطعا همه آن را برای رهایی خودشان از سختی عذاب روز قیامت خواهند داد و آنچه تصورش را نمی کردند از جانب خدا بر ایشان آشکار می گردد (۴۷)

و بدا لهم سیئات ما کسبوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزئون ﴿٤٨﴾

و نتیجه گناهانی که مرتکب شده اند برایشان ظاهر می شود و آنچه را که بدان ریشخند می کردند آن ها را فرا می گیرد (۴۸)

فإذا مس الإنسان ضر دعانا ثم إذا خولناه نعمة منا قال إنما أوتیته علیٰ علم ۚ بل هی فتنة ولٰکن أکثر هم لا یعلمون ﴿٤٩﴾

و چون انسان را آسیبی رسد ما را فرا می خواند سپس چون نعمتی از جانب خود به او عطا کنیم می گوید: تن ها آن را به دانش خود یافته ام نه چنان است بلکه آن آزمایشی است ولی بیشترشان نمی دانند (۴۹)

قد قالها الذین من قبلهم فما أغنیٰ عنهم ما کانوا یکسبون ﴿٥٠﴾

قطعا کسانی که پیش از آنان بودند نیزاین سخن را گفتند و آنچه به دست آورده بودند کاری برایشان نکرد (۵۰)

فأصابهم سیئات ما کسبوا ۚ و الذین ظلموا من هٰؤلاء سیصیبهم سیئات ما کسبوا و ما هم بمعجزین ﴿٥١﴾

تا آنکه کیفر آنچه مرتکب شده بودند بدیشان رسید و کسانی از این گروه که ستم کرده اند به زودی نتایج سوء آنچه مرتکب شده اند بدیشان خواهد رسید و آنان درمانده کننده ما نیستند (۵۱)

أولم یعلموا أن الله یبسط الر زق لمن یشاء و یقدر ۚ إن فی ذٰلک لآیات لقوم یؤمنون ﴿٥٢﴾

آیا ندانسته اند که خداست که روزی را برای هر کس که بخواهد گشاده یا تنگ می گرداند؟ قطعا در این اندازه گیری برای مردمی که ایمان دارند نشانه هایی از حکمت است (۵۲)

قل یا عبادی الذین أسر فوا علیٰ أنفسهم لا تقنطوا من ر حمة الله ۚ إن الله یغفر الذنوب جمیعا ۚ إنه هو الغفور الر حیم ﴿٥٣﴾

بگو: ای بندگان من که بر خویشتن زیاده روی روا داشته اید از رحمت خدا نومید مشوید در حقیقت خدا همه گناهان را می آمرزد که او خود آمرزنده مهربان است (۵۳)

و أنیبوا إلیٰ ر بکم وأسلموا له من قبل أن یأتیکم العذاب ثم لا تنصر ون ﴿٥٤﴾

و پیش از آنکه شما را عذاب در رسد و دیگر یاری نشوید به سوی پروردگارتان بازگردید و تسلیم او شوید (۵۴)

و اتبعوا أحسن ما أنزل إلیکم من ر بکم من قبل أن یأتیکم العذاب بغتة و أنتم لا تشعر ون ﴿٥٥﴾

و پیش از آنکه به طور ناگهانی و در حالی که حدس نمی زنید شما را عذاب در رسد نیکوترین چیزی را که از جانب پروردگارتان به سوی شما نازل آمده است پیروی کنید (۵۵)

أن تقول نفس یا حسر تیٰ علیٰ ما فر طت فی جنب الله و إن کنت لمن الساخر ین ﴿٥٦﴾

تا آنکه مبادا کسی بگوید: دریغا بر آنچه در حضور خدا کوتاهی ورزیدم بی تردید من از ریشخندکنندگان بودم (۵۶)

أو تقول لو أن الله هدانی لکنت من المتقین ﴿٥٧﴾

یا بگوید: اگر خدایم هدایت می کرد مسلما از پرهیزگاران بودم (۵۷)

أو تقول حین تر ی العذاب لو أن لی کر ة فأکون من المحسنین ﴿٥٨﴾

یا چون عذاب را ببیند، بگوید: کاش مرا برگشتی بود تا از نیکوکاران می شدم (۵۸)

بلیٰ قد جاءتک آیاتی فکذبت بها و استکبر ت و کنت من الکافر ین ﴿٥٩﴾

به او گویند:آری، نشانه های من بر تو آمد و آن ها را تکذیب کردی و تکبر ورزیدی و از جمله کافران شدی (۵۹)

و یوم القیامة تر ی الذین کذبوا علی الله وجوههم مسودة ۚ ألیس فی جهنم مثوی للمتکبر ین ﴿٦٠﴾

و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بسته اند رو سیاه می بینی آیا جای سرکشان در جهنم نیست؟ (۶۰)

و ینجی الله الذین اتقوا بمفازتهم لا یمسهم السوء و لا هم یحزنون ﴿۶۱﴾

و خدا کسانی را که تقوا پیشه کرده اند به [پاس]کارهایی که مایه رستگاریشان بوده نجات می دهد عذاب به آنان نمی رسد و غمگین نخواهند گردید (۶۱)

الله خالق کل شیء و هو علی کل شیء وکیل ﴿۶۲﴾

خدا آفریدگار هر چیزی است و اوست که بر هر چیز نگهبان است (۶۲)

له مقالید السماوات و الأرض و الذین کفروا بآیات الله أولئک هم الخاسرون ﴿۶۳﴾

کلیدهای آسمان و زمین از آن اوست و کسانی که نشانه های خدا را انکار کردند آنانند که زیانکارانند (۶۳)



قل أفغیر الله تأمرونی أعبد أیها الجاهلون ﴿۶۴﴾

بگو ای نادانان آیا مرا وادار می کنید که جز خدا را بپرستم (۶۴)



و لقد أوحی إلیک وإلی الذین من قبلک لئن أشرکت لیحبطن عملک ولتکونن من الخاسرین ﴿۶۵﴾

و قطعا به تو و به کسانی که پیش از تو بودند وحی شده است اگر شرک ورزی حتما کردارت تباه و مسلما از زیانکاران خواهی شد (۶۵)

بل الله فاعبد و کن من الشاکرین ﴿۶۶﴾

بلکه خدا را بپرست و از سپاسگزاران باش (۶۶)

و ما قدروا الله حق قدره و الأرض جمیعا قبضته یوم القیامة و السماوات مطویات بیمینه سبحانه و تعالی عما یشرکون ﴿۶۷﴾

و خدا را آنچنان که باید به بزرگی نشناخته اند و حال آنکه روز قیامت زمین یکسره در قبضه قدرت اوست و آسمان ها در پیچیده به دست اوست او منزه است و برتر است از آنچه با وی شریک می گردانند (۶۷)

و نفخ فی الصور فصعق من فی السماوات و من فی الأرض إلا من شاء الله ثم نفخ فیه أخری فإذا هم قیام ینظرون ﴿۶۸﴾

و در صور دمیده میشود پس هر که در آسمان ها و هر که در زمین است بیهوش درمی افتد مگر کسی که خدا بخواهد سپس بار دیگر در آن دمیده میشود و بناگاه آنان بر پای ایستاده می نگرند (۶۸)



و أشرقت الأرض بنور ربها و وضع الکتاب وجیء بالنبیین و الشهداء و قضی بینهم بالحق و هم لا یظلمون ﴿۶۹﴾

و زمین به نور پروردگارش روشن گردد و کارنامه اعمال در میان نهاده شود و پیامبران و شاهدان را بیاورند و میانشان به حق داوری گردد و مورد ستم قرار نگیرند (۶۹)



ووفیت کل نفس ما عملت و هو أعلم بما یفعلون ﴿۷۰﴾

و هر کسی نتیجه آنچه انجام داده است به تمام بیابد و او به آنچه می کنند داناتر است (۷۰)

وسیق الذین کفروا إلی جهنم زمرا حتی إذا جاؤوها فتحت أبوابها و قال لهم خزنتها ألم یأتکم رسل منکم یتلون علیکم آیات ربکم و ینذرونکم لقاء یومکم هذا قالوا بلی ولکن حقت کلمة العذاب علی الکافرین ﴿۷۱﴾

و کسانی که کافر شده اند گروه گروه به سوی جهنم رانده شوند تا، چون بدان رسند درهای آن [به رویشان]گشوده گردد و نگهبانانش به آنان گویند مگر فرستادگانی از خودتان بر شما نیامدند که آیات پروردگارتان را بر شما بخوانند و به دیدار چنین روزی شما را هشدار دهند گویند چرا ولی فرمان عذاب بر کافران واجب آمد (۷۱)



قیل ادخلوا أبواب جهنم خالدین فیها فبئس مثوی المتکبرین ﴿۷۲﴾

و گفته شود از درهای دوزخ درآیید جاودانه در آن بمانید وه چه بد جایی است جای سرکشان (۷۲)



وسیق الذین اتقوا ربهم إلی الجنة زمرا حتی إذا جاؤوها و فتحت أبوابها و قال لهم خزنتها سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین ﴿۷۳﴾

و کسانی که از پروردگارشان پروا داشته اند گروه گروه به سوی بهشت سوق داده شوند تا چون بدان رسند و درهای آن به رویشان گشوده گردد و نگهبانان آن به ایشان گویند سلام بر شما خوش آمدید در آن درآیید و جاودانه بمانید (۷۳)



و قالوا الحمد لله الذی صدقنا وعده و أورثنا الأرض نتبوأ من الجنة حیث نشاء فنعم أجر العاملین ﴿۷۴﴾

و گویند سپاس خدایی را که وعده اش را بر ما راست گردانید و سرزمین بهشت را به ما میراث داد از هر جای آن باغ پهناور که بخواهیم جای می گزینیم چه نیک است پاداش عمل کنندگان (۷۴)



و تر ی الملائکة حافین من حول العر ش یسبحون بحمد ر بهم ۖ و قضی بینهم بالحق و قیل الحمد لله ر ب العالمین ﴿٧٥﴾

و فرشتگان را می بینی که پیرامون عرش به ستایش پروردگار خود تسبیح می گویند و میانشان به حق داوری می گردد و گفته می شود سپاس ویژه پروردگار جهانیان است (۷۵)

انتهای پیام/