چرا رهبر انقلاب رویکرد ایجابی را برگزیدند؟



به گزارش مشرق، از روزی که زمزمه حضور رهبر انقلاب در نمازجمعه تهران پیچید، علامت سؤال های مختلفی در اذهان شکل گرفت.



سابقه آخرین حضور رهبری در نمازجمعه به ۸ سال قبل بازمی گشت. پس بی راه نبود که خطبه خوانی ولی فقیه پس از قریب به یک دهه، مورد توجه افکار عمومی قرار گیرد.



نخستین زمینه برای بحث و گمانه زنی درباره محتوای خطبه ها، حادثه شوک آور سقوط هواپیما بود. زخمی که با هیاهوهای بعد از آن، تبدیل به زخمی مضاعف شده بود.



همزمانی این قیل و قال ها با تصمیم رهبر انقلاب برای قرار گرفتن در پشت تریبون نمازجمعه، تداعی کننده یک خاطره بود. ماجرا به ۱۰ سال پیش بازمی گشت.

حماسه ۴۰ میلیونی مردم در پای صندوق های رأی، و جنجال مدعیان تقلب. در آن حال و هوا، رهبر انقلاب در ۲۹ خرداد ۸۸ خطبه های صریحی در نمازجمعه ایراد کردند. خطبه هایی که مشتمل بر هشدارهای صریح به دوستان دیروز و مدعیان آن روز بود و نیز استغاثه به صاحب حقیقی انقلاب و در نهایت، اشک هایی که جاری شد.

مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی کند.

فایل آن را از اینجا دانلود کنید: video/mp۴

رهبر انقلاب در نمازجمعه ۲۹ خرداد ۸۸: بنده زیر بار بدعت های غیر قانونی نمی روم

آیا ده سال پس از آن روز، قرار بود رهبر انقلاب، تکلیف برخی افراد یا جریانات را برای همیشه روشن کنند؟ آیا قرار بود خطبه های نمازجمعه شاهد گلایه ها و هشدارهای صریح رهبری باشد و باز هم اشک های نمازگزاران همراه با رهبرشان جاری شود؟ برخی گمانه زنی ها این را می گفت. اما با این همه، بیست و هفتم دی ماه نود و هشت، ۲۹ خرداد ۸۸ نشد.

اگر نمازجمعه ۲۹ خرداد ۸۸ در مقام دفع فتنه خطرناک دشمنان و برخی دوستان بود، زمین بازی در نمازجمعه ۲۷ دی ماه ۹۸ به غایت متفاوت بود. نمازجمعه زمستان ۹۸ نه در مقام دفع، بلکه کارکرد ایجابی داشت؛ دفاع از دستاورد تازه یک ملت، ارزش گذاری این دستاورد و شناساندن نقطه حرکت ملت در مسیر خود.

حجت الاسلام محمد حاج ابولاقاسم دولابی عضو مجلس خبرگان درباره جنبه ایجابی این خطبه ها می گوید: «سکاندار بصیر انقلاب با قدرت تمام توانستند با رویکرد ایجابی به برجسته کردن نقاط قوت ملت ایران بپردازند که این نقاط قوت در دو کلمه صبار و شکور نهفته است».

اما دستاورد ملت ایران چه بود که رهبر انقلاب با خطبه خود درصدد حراست و قیمت گذاری آن برآمدند؟ چه خطری متوجه این دستاورد بود؟

وداع جانانه مردم ایران با سردار مقاومت، حاج قاسم سلیمانی اتفاقی بود که پس از ارتحال بنیانگذار انقلاب هیچ گاه تکرار نشده بود. گردآمدن جمعیت میلیونی پای تابوت فرماندهی که نماد شعارهای انقلاب بود، چهل سال پس از انقلاب، بس معنادار بود.

رهبر انقلاب، معنادار بودن این تشییع را اینگونه ترسیم کردند:

«شهادت او، زنده بودن انقلاب در کشور ما را به رخ همه دنیا کشید. عده ای می خواستند وانمود کنند که انقلاب در ایران از بین رفته است، مرده است، تمام شده البته عده ای هم سعی می کنند که این اتفاق بیفتد [اما] شهادت او نشان داد که انقلاب زنده است».

اما این، تنها دستاورد ملت نبود. اگر رستاخیز مردم در تشییع پیکر شهدای مقاومت، قدرت نرم جمهوری اسلامی را به رخ جهانیان کشید، قدرت سخت انقلاب اسلامی نیز بلافاصله رخ نمود و قل دیگر این دستاورد به دست آمد.

مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی کند.

فایل آن را از اینجا دانلود کنید: video/mp۴

موشک باران پایگاه آمریکایی عین الاسد توسط سپاه پاسداران که رهبر انقلاب آن را یوم الله نامیدند

ابرقدرتی که در دنیا به قدرت نظامی اش شناخته می شود، برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم، مواضعش توسط یک کشور بمباران می شود و نه سامانه های دفاعی آن توان مقابله از خود نشان می دهند و نه اراده ای برای واکنش و اقدام متقابل از خود نشان می دهد، آن هم در شرایطی که تهدید کرده بود چنانچه حرکتی از ایران سر بزند، ۵۲ نقطه این کشور را بمباران خواهد کرد.

اگرچه قسمت نخست این دستاورد (تشییع باشکوه پیکر حاج قاسم) توسط مردم خلق شده بود و شق دوم آن (موشک باران پایگاه آمریکایی) توسط یکی از نهادهای انقلاب انجام شده بود، اما رهبر انقلاب در نگاهی کلان، تمام این دستاورد را به حساب مردم واریز می کنند:

«این فریاد انتقامی که از مردم شنیده شد در سرتاسر کشور، در واقع این فریاد انتقام، سوخت حقیقی موشک هایی بود که پایگاه آمریکایی را زیر و رو کرد».

در چنین شرایطی، نیاز به فرصتی بود تا ملت ایران به دستاورد مهم خود بیاندیشد و ارزش آن را در دورانی بس حساس، بشناسد. ضرورت این موضوع، زمانی دوچندان شد که بروز یک خطا در پس دستاورد تاریخی ملت ایران، دشمنان را بر آن داشت تا ذهن جامعه را از آنچه آفریده، تهی کند. اینجاست که تصمیم رهبر انقلاب برای خطبه خوانی در روزهای آخر دی ماه معنا می یابد.

اگرچه دشمن شناسی و توجه به بصیرت، کلیدواژه مشترک بیشتر سخنرانی های رهبر انقلاب را تشکیل می دهد، با این حال در نمازجمعه ۲۷ دی، به جای تلاش برای ارتقای فکری جامعه، بیشتر از مردمی سخن به میان آمد که ترم بصیرت و دشمن شناسی را به خوبی پشت سر گذاشته و حالا اولا باید جایزه خود را دریافت کند، ثانیا درباره اهمیت مرحله ای که پشت سر گذاشته، بیاندیشد و درباره دستاوردهای آن، تأمل کند:

«بنده میخواهم درباره ایام الله صحبت کنم؛ برای چه کسانی؟ برای مردمی که صبارند و شکورند».

رهبر انقلاب در معرفی دستاورد ذی قیمت ملت ایران به خلق دو یوم الله اشاره می کنند. در واقع خلق دو یوم الله در کم تر از یک هفته را پیش زمینه و دلیلی بر دستاورد ملت می نامند:

«آن روزی که ده ها میلیون در ایران، و صدها هزار در عراق و بعضی کشورهای دیگر به پاس خون فرمانده سپاه قدس به خیابانها آمدند و بزرگ ترین بدرقه ی جهان را شکل دادند، این یکی از ایام الله است. آنچه اتفاق افتاد، کار هیچ عاملی جز دست قدرت خدا نمی توانست باشد. آن روزی هم که موشکهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، پایگاه آمریکایی را در هم کوبید، آن روز هم یکی از ایام الله است.

ما این دو روز را جزو ایام الله در همین چند روز گذشته، در همین دو هفته ی گذشته، در مقابل چشم خودمان ما ملت ایران مشاهده کردیم؛ اینها روزهای نقطه عطف تاریخند، روزهای تاریخ سازند، روزهای عادی نیستند اینها. این که یک نیرویی، یک ملتی، این قدرت را دارد، این توان روحی را دارد که به یک قدرت متکبر زورگوی عالم این جور سیلی بزند، نشان دهنده ی دست قدرت الهی است، پس آن روز جزو ایام الله است؛ روزها تمام میشوند، لکن تأثیرات این روزها در زندگی ملتها باقی میمانند؛ در روحیه ی ملتها، در منش ملتها، در مسیر ملتها، آثاری که این روزها باقی میگذارند آثار ماندگار و بعضا جاودانه است».

حجت الاسلام دولابی در تبیین صبار و شکور بودن مردم ایران می گوید:

«کسی که صبار است، در برابر حوادث سخت کنترل و مهار خود را از دست نمی دهد و با آرامش کامل، صحنه را مورد توجه قرار می دهد و چون از این ویژگی برخوردار است می تواند نقاط قوت را مشاهده و برجسته کند و به واسطه برجسته کردن نقاط قوت، به مقام سپاسگزاری و شکر به درگاه الهی نائل می شود. یعنی در درون استقامت در برابر سختی ها، سپاسگزاری در برابر نعمت هایی که در دل همین سختی ها نهفته است قرار می گیرد.

لذا امتی که بتواند در دل سختی ها، الطاف الهی را مشاهده کند و در دل شهادت حاج قاسم سلیمانی، بسیج میلیونی امت اسلام را استخراج کند و در دل این تجاوز تلخ آمریکا، اخراج نیروهای آمریکایی از کل منطقه را مطالبه کند، این امت امت صبار و شکور است. صبار است چون به جای دیدن نیمه خالی لیوان با حفظ آرامش خود نقاط قوت را می بیند و پیروزی ها را مشاهده می کند. شکور است چون با قدردانی و قدرشناسی نسبت به این پیروزی ها، قوت قلب می گیرد و برای فتح قله های بلندتر آماده می شود».

اکنون جای طرح این سؤال وجود دارد که ملتی که چنین ایام اللهی را می آفریند، چگونه ملتی است؟ پاسخ به این سؤال، دستاورد اصلی ملت ایران در حوادث اخیر است که رهبر انقلاب آن را در دو صفت، خلاصه می کنند:

«خب، حالا جامعه ایرانی به نظر ما یک جامعه صبار و شکور است؛ ملت ما ملت پراستقامتی است و ملت شکرگزاری است … صبارند یعنی یکپارچه اهل استقامت و صبرند، به اندک چیزی از میدان خارج نمی شوند، ایستادگی می کنند. شکورند، یعنی اولا نعمت را می شناسند، ابعاد پنهان و آشکار نعمت را می بینند؛ ثانیا قدرشناس نعمتند، یعنی ارزش این نعمت را، وزن این نعمت را، قیمت این نعمت را می دانند؛ ثالثا بر اساس آن احساس مسئولیت می کنند، بر اساس این نعمتی که خدا داده، احساس مسئولیت می کنند؛ ملتی، جمعیتی، قومی که بی صبر نیستند، مسئولیت ناشناس نیستند».

دامنه صبار و شکور بودن ملت ایران را می توان به پس از حماسه تشییع شهدا و حماسه موشکی تسری داد.

از این روست که آیت الله عباس کعبی، عضو هیأت رئیسه مجلس خبرگان رهبری، معتقد است واکنش مردم و خانواده های جانباختگان سانحه سقوط هواپیما به این واقعه نیز نشان دهنده صبار و شکور بودن مردم است:

«شعور جمعی ملت ایران پذیرفت که حادثه سقوط هواپیما بر اثر دفاع از آسمان و امنیت کشور و با یک خطای انسانی رخ داده است. مردم، روایت رسمی نظام را پذیرفتند و حتی خانواده های جانباختگان، با مردم و نظام همراهی کردند».

سؤال دیگر اینکه که چرا باید گفت آیت الله خامنه ای با خطبه های خود از این دستاورد، حراست کردند؟

سقوط ناشی از خطای انسانی هواپیمای مسافربری، آن هم بلافاصله پس از خلق ۲ یوم الله از سوی ملت ایران، دشمنان را بر آن داشت تا با بمباران رسانه ای خود و آشفته کردن اذهان، نه تنها اجازه اندیشیدن به دستاوردهای تاریخی ملت را به آن ندهند، بلکه اهدف دیرینه خود مبنی بر ایجاد یأس و بدبینی به نظام، فاصله گرفتن مردم از چهره های خدوم و ایجاد حس ناکارآمدی را در باورها بپرورانند.

تلاش ایران اینترنشنال برای خنثی کردن دستاورد تاریخی ملت ایران





تلاش «ایران اینترنشنال» برای خنثی کردن دستاورد تاریخی ملت ایران





تلاش «بی بی سی» برای خنثی کردن دستاورد تاریخی ملت ایران





تلاش «بی بی سی» برای خنثی کردن دستاورد تاریخی ملت ایران





تلاش بی بی سی برای خنثی کردن دستاورد تاریخی ملت ایران





تلاش بی بی سی برای خنثی کردن دستاورد

تاریخی ملت ایران





تلاش بی بی سی برای خنثی کردن دستاورد

تاریخی ملت ایران

تلاش بی بی سی برای خنثی کردن دستاورد تاریخی ملت ایران





تلاش «ایران اینترنشنال» برای خنثی کردن

دستاورد تاریخی ملت ایران

تلاش «ایران اینترنشنال» برای خنثی کردن دستاورد تاریخی ملت ایران

تلاش «ایران اینترنشنال» برای خنثی کردن دستاورد تاریخی ملت ایران



این تلاش، منحصر به خارج از مرزها نشد و در داخل، عده ای دانسته یا نادانسته خطی را پررنگ کردند که «بی بی سی فارسی» و «ایران اینترنشنال» پی گرفته بودند.

رهبر انقلاب با حضور در خطبه های نمازجمعه، به تعبیری به مبارزه نرم با این خط بیرون یداخلی پرداختند. یوم الله نامیدن ۲ حرکت استثنایی ملت ایران و صبار و شکور خواندن آن ها، بزرگ ترین اقدام آیت الله خامنه ای برای محو لکه های سیاهی بود که از شنبه پس از اعلام علت اصلی سقوط هواپیما، بر چهره درخشان دستاورد تاریخی ملت نشانده شده بود. این لکه زدایی و مبارزه ایجابی، با استناد به آیات قرآن صورت گرفت، آن هم توسط رهبری دینی و در خطبه هایی که حکم نماز را دارد.

اما آیا علاوه بر معرفی ۲ یوم الله جدید و نیز شناساندن دستاوردهای تاریخی ملت، خطبه های نمازجمعه، کارکرد دیگری داشت؟

نشان دادن نقطه حرکت ملت ایران در مسیر تمدنی خود،کارکرد دیگری است که از بطن صبار و شکور بودن می توان استخراج کرد.

توضیح آنکه سال هاست دشمنان مدعی اند که ملت ایران در مسیر خود به ایستگاه خستگی رسیده و دست از مطالبه آرمان هایش کشیده است. القای این ادعا چندسالی است به موازات جنگ اقتصادی دشمن از طریق پروپاگاندای رسانه ای، به اوج خود رسیده است. در چنین شرایطی رهبر انقلاب با استخراج به موقع دو اصطلاح از بطن قرآن (صبار و شکور) بر ادعای دشمن خط بطلان می کشدند و به تعبیری به دوست و دشمن اعلام می کنند که ملت ایران در حرکت خود، به مقام صبار و شکور رسیده و این را با صبر بسیار و شکر فراوان به دست آورده است. این، نقطه مقابل آن چیزی است دشمن تبلیغ می کند؛ یعنی خستگی و دست کشیدن از آرمان ها.

کم تر از یکسال از صدور بیانیه گام دوم انقلاب، محتوای این بیانیه راهبردی، عینیت می یابد و نمازجمعه ۲۷ دی ماه ۹۸ در حکم امضای این واقعیت است.
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «چرا رهبر انقلاب رویکرد ایجابی را برگزیدند؟» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.