به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،امام علی (ع) میان شیعیان جایگاه و منزلت ویژه ای دارد و پس از پیامبر (ص)، بهترین، باتقواترین و عالم ترین انسان ها و جانشین برحق حضرت محمد (ص) است. بر این اساس گروهی از صحابه از زمان حیات پیامبر اسلام (ص)، پیرو امام علی (ع) بودند. کتاب معروف نهج البلاغه منتخبی از سخنان و نامه های امیرالمومنین (ع) است. مکتوباتی نیز به ایشان نسبت داده شده که با املای رسول خدا (ص) و خط ایشان بوده است. آثار مکتوب بسیاری به زبان های مختلف درباره ایشان نوشته شده است.(سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹)

(هالم، تشیع، ۱۳۸۹ش، ص۷۳-۷۶)

در ادامه گزیده ای از احادیث امام علی (ع) را بخوانید.

گزیده ای از احادیث گوهربار و خواندنی امام علی (ع)

حدیث اول

امام علی (ع) می فرماید:

علی لسان المؤمن نور یسطع و علی لسان المنافق شیطان ینطق.

بر زبان مؤمن نوری (الهی) است و درخشان و بر زبان منافق شیطانی است که سخن می گوید.

شرح نهج البلاغه (ابن أبی الحدید) ج ۲۰، ص ۲۸۰، ح ۲۱۸

حدیث دوم

أربع من أعطیهن فقد أعطی خیر الدنیا و الآخرة صدق حدیث و أداء أمانة و عفة بطن و حسن خلق.

چهار چیز است که به هر کس داده شود خیر دنیا و آخرت به او داده شده است: راستگویی، اداء امانت، حلال خوری و خوش اخلاقی.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۱۷، ح ۴۲۸۲

حدیث سوم

الصادق علی شفا منجاة و کرامة و الکاذب علی شرف مهواة و مهانة

راستگو در آستانه نجات و بزرگواری است و دروغگو در لبه پرتگاه و خواری.

نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۱۱۷، خطبه ۸۶

حدیث چهارم

فرض الله … الصیام ابتلاء لإخلاص الخلق

خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.

نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۵۱۲، ح ۲۵۲ - تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۱۷۶، ح ۳۳۷۶

حدیث پنجم

ان القرآن ظاهره انیق و باطنه عمیق لا تفنی عجائبه و لا تنقضی غرائبه و لا تکشف الظلمات الا به.

براستی که قرآن ظاهرش زیباست و باطنش عمیق، عجایبش پایان ندارد، اسرار نهفته آن پایان نمی پذیرد و تاریکی های جهل جز بوسیله آن رفع نخواهد شد.

نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۲۲۳، خطبه ۱۸

حدیث ششم

حب الدنیا یفسد العقل و یصم القلب عن سماع الحکمة و یوجب الیم العقاب.



دلبستگی به دنیا، عقل را فاسد می کند، قلب را از شنیدن حکمت ناتوان می سازد و باعث عذاب دردناک می شود.

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج ۱۲، ص ۴۱

حدیث هفتم

لا تکن ممن یرجو الآخرة بغیر العمل … ینهی و لا ینتهی و یامر بما لا یاتی ….

از کسانی مباش که بی عمل، به آخرت امید دارند … از گناه باز می دارند، اما خود باز نمی ایستند، به کارهایی فرمان می دهند که خود انجام نمی دهند.

نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۴۹۷ و ۴۹۸، حکمت ۱۵۰

حدیث هشتم

نفس المرء خطاه إلی أجله.

نفسهای آدمی گامهای او به سوی مرگ است.

نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۴۸۰، حکمت ۷۴

حدیث نهم

إن أسعد الناس فی الدنیا من عدل عما یعرف ضره، وإن أشقاهم من اتبع هواه.

خوشبخت ترین مردم در دنیا، کسی است که از آنچه می داند برایش زیان آور است دوری کند و بدبخت ترین آنان کسی است، که از هوای نفس خود پیروی کند.

وقعه صفین (نصر بن مزاحم) ص ۱۰۸

حدیث دهم

إن اعظم الحسرات یوم القیامة حسرة رجل کسب مالا فی غیر طاعة الله فورثه رجل فانفقه فی طاعة الله سبحانه فدخل به الجنة و دخل الاول به النار.

روز قیامت بزرگترین افسوس؛ افسوس مردی است که مالی را به ناروا گرد آورده به دوزخ رود و آن مال را برای کسی به ارث گذارد که در طاعت خداوند سبحان خرجش نموده به بهشت رود.

نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۵۵۲، حکمت ۴۲۹

حدیث یازدهم

لا یصدق إیمان عبد حتی یکون بما فی ید الله سبحانه أوثق منه بما فی یده.

ایمان هیچ بنده ای راستین نمی شود مگر زمانیکه اعتمادش به آنچه نزد خداست از اعتمادش به آنچه در دست خود دارد بیشتر باشد.

نهج البلاغه (صبحی صالح)، ص ۵۲۹ - شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید)، ج ۱۹، ص ۲۱۶

حدیث دوازدهم

من أمر بالمعروف شد ظهر المؤمن و من نهی عن المنکر أرغم أنف المنافق و أمن کیده.

هر کس امر به معروف کند به مؤمن نیرو می بخشد و هر کس نهی از منکر نماید بینی منافق را به خاک مالیده و از مکر او در امان می ماند.

کافی (ط-الاسلامیه)، ج ۲، ص ۵۱

حدیث سیزدهم

من حسنت نیته أمده التوفیق.

هر کس نیتش خوب باشد، توفیق یاریش خواهد کرد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص ۹۲، ح ۱۶۰۵

حدیث چهاردهم

إن الله فرض الجهاد و عظمه و جعله نصره و ناصره؛ و الله ما صلحت دنیا و لا دین إلا به.

در حقیقت خداوند جهاد را واجب گردانید و آن را بزرگداشت و مایه پیروزی و یاور خود قرارش داد. به خدا سوگند کار دنیا و دین جز با جهاد درست نمی شود.

الکافی (ط-الاسلامیه) ج ۵، ص ۸ - وسائل الشیعه، ج ۱۵، ص ۱۵

حدیث پانزدهم

خذ الحکمه انی کانت فان الحکمه ضاله کل مومن.

حکمت را هر کجا که یافتی فراگیر، زیرا حکمت گمشده هر مومن است.

(غررالحکم، ص ۳۶۰)

حدیث شانزدهم

إن المؤمن من یری یقینه فی عمله، و المنافق من یری شکه فی عمله.

در عمل مؤمن یقین دیده می شود و در عمل منافق شک.

(عیون الحکم والمواعظ، ص ۱۵۲)

حدیث هفدهم

اعجب ما فی الانسان قلبه و له موارد من الحکمة و اضداد من خلافها فان سنح له الرجاء اذ له الطمع و ان هاج به الطمع اهلکه الحرص و ان ملکه الیأس قتله السف … فکل تقصیر به مضر و کل افراط به مفسد.

شگفت ترین عضو انسان قلب اوست و قلب مایه هایی از حکمت و ضد حکمت دارد. اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش می گرداند و اگر طمع در آن سر برکشد، حرص نابودش می کند و اگر ناامیدی بر آن مسلط شود، اندوه، او را می کشد … هر کوتاهی برایش زیانبار است و هر زیاده روی برایش تباهی آفرین.

علل الشرایع ج ۱، ص ۱۰۹

حدیث هجدهم

ظلم الحق من نصر الباطل؛

هر کس باطل را یاری کند، به حق ستم کرده است.

تصنیف غررالحکم و درر الکلم ص ۷۱

حدیث نوزدهم

الصبر ان یحتمل الرجل ما ینوبه و یکظم ما یغضبه؛

صبر آن است که انسان، گرفتاری و مصیبتی را که به او می رسد تحمل کند و خشم خود را فرو خورد.

عیون الحکم و المواعظ (لیثی) ص ۵۶، ح ۱۴۳۹

حدیث بیستم

إن تقوی الله مفتاح سداد و ذخیرة معاد و عتق من کل ملکة و نجاة من کل هلکة بها ینجو الهارب و تنجح المطالب و تنال الرغائب



تقوای خدا، کلید پاکی و درستی و اندوخته ای برای معاد و باعث آزادی از هر بندگی و رهایی از هر نابودی است. به وسیله تقواست که جوینده به مطلوبش می رسد و گریزان (از عذاب و کیفر الهی) رهایی می یابد و به خواسته ها می رسد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۷۲، ح ۵۹۴۲

انتهای پیام/