به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست علنی امروز (یکشنبه، ۱۴ آذر) قوه مقننه و در جریان بررسی گزارش کمیسیون قضائی و حقوقی در مورد طرح حمایت از مالکیت صنعتی، ماده ۶ این طرح را با ۱۸۹ رأی موافق، ۴ رأی مخالف و ۶ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۳ نماینده حاضر در جلسه مصوب کردند.

در ماده ۶ این طرح آمده است: چنانچه دو یا چند شخص در پدیدآوردن اختراعی واحد، مشارکت داشته و سهم آنها در این همکاری مشخص باشد، میزان مشارکت هر یک به تفکیک در گواهینامه اختراع قید می شود و حقوق حاصل از آن، به همان نسبت به ایشان تعلق می گیرد. درصورتی که کار هریک از آنها جدا و متمایز نبوده یا میزان مشارکت آنها در ایجاد اختراع مشخص نباشد، نام همه آنها در گواهینامه اختراع ذکر می گردد و حقوق ناشی از گواهینامه، به طور مساوی به همه آنها تعلق می گیرد.

همچنین نمایندگان ماده ۷ این طرح را با ۱۹۵ رأی موافق، ۱۱ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۹ نماینده حاضر در جلسه مصوب کردند.

ماده ۷ این طرح می افزاید: هریک از مالکان مشترک اختراعی واحد، بدون نیاز به کسب رضایت مالکان دیگر می تواند سهم خود را انتقال داده یا به عنوان وثیقه یا هر نوع تضمین دیگر قرار دهد.

تبصره۱- در صورتی که یکی از شرکا بخواهد سهم خود از اختراع ثبت شده را به دیگری منتقل کند، باید پیشنهاد فروش خود را به شرکاء دیگر اعلام نماید؛ درصورت وجود پیشنهاد خرید، با مبلغ برابر بین خریدار و یکی از شرکاء اولویت خرید تا مدت پانزده روز با آن شریک است و درصورتی که قیمت پیشنهادی خریدار، بالاتر از قیمت پیشنهادی شرکاء باشد، اولویت خرید با میزان قیمت پیشنهادی خریدار تا مدت پنج روز با شرکای دیگر است.

تبصره۲- هریک از مالکان مشترک به تنهایی، یا همه آنها به اتفاق می توانند درمورد نقض حقوق موضوع این قانون، به مرجع صالح قضائی مراجعه کنند.

تبصره۳- درصورت مخالفت برخی از شرکاء با بهره برداری از اختراع، شریک یا شرکای دیگر می توانند االزام شرکاء ممتنع را از مرجع صالح قضائی تقاضا نمایند و با پرداخت مابه ازای عادله سهم آنها از منافع ناشی از بهره برداری، از اختراع استفاده نمایند.

همچنین نمایندگان در جریان بررسی گزارش کمیسیون قضائی و حقوقی در مورد طرح حمایت از مالکیت صنعتی با ماده ۸ این طرح با ۱۹۰ رأی موافق، ۷ رأی مخالف و ۴ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۷ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

در ماده ۸ این طرح آمده است: هرگاه دو یا چند شخص، مستقل از یکدیگر اختراع واحدی پدیدآورده باشند، شخصی که اظهارنامه خود را زودتر تسلیم کرده باشد، حق ثبت اختراع را دارد. همچنین اگر دو یا چند شخص، مدعی حق تقدم موضوع ماده(۱۰) این قانون باشند، هرکدام که بتواند ثابت کند اظهارنامه اش را مطابق مقررات مربوط زودتر از دیگران تسلیم کرده است مشروط بر اینکه آن اظهارنامه، استرداد یا رد نشده باشد، حق ثبت اختراع را دارد.

همچنین نمایندگان با ماده ۹ این طرح با ۲۰۱ رأی موافق، ۲ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۸ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند که بر اساس آن درصورتی که اختراع، ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی ناشی از اختراع متعلق به کارفرما است، مگر آنکه به صورت دیگری توافق شده باشد. به منظور صدور گواهینامه اختراع، متقاضی ثبت باید نام مخترع را به مرجع ثبت اعلام کند.

تبصره- چنانچه اختراع در چهارچوب موضوع فعالیت قراردادی مخترع نباشد یا در مورد اختراع ناشی از اجرای قرارداد، تعیین تکلیف نشده باشد، حقوق مادی ناشی از اختراع متعلق به پیمانکار یا مستخدم است، مگر آنکه اختراع با استفاده از دانش، اطلاعات، فناوری و یا ابزار و تجهیزات متعلق به کارفرما صورت گرفته باشد که در این صورت، حق ثبت اختراع و حقوق ناشی از گواهینامه آن متعلق به مخترع است و کارفرما نیز حق بهره برداری غیرانحصاری از اختراع را دارد.

همچنین نمایندگان با ماده ۱۰ طرح حمایت از مالکیت صنعتی با ۱۹۳ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۶ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند که در آن آمده است چنانچه شخصی براساس «قانون اجازه الحاق دولت ایران به اتحادیه عمومی بین المللی معروف به پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی و تجارتی و کشاورزی (کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی) مصوب ۱۰/ ۱۲/ ۱۳۳۷» ، برای ثبت اختراع، اظهارنامه ای را به مرجع ثبت یکی از کشورهایی که در زمان تسلیم اظهارنامه، عضو کنوانسیون بوده است تسلیم کند، با رعایت مفاد این قانون و کنوانسیون مذکور که از این پس در این قانون «کنوانسیون پاریس» نامیده می شود، به مدت دوازده ماه از تاریخ تسلیم این اظهارنامه بر اشخاص دیگر حق تقدم دارد.

تبصره- درصورتی که متقاضی ثبت اختراع، مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، تاریخ شروع حق تقدم از زمان تقدیم اولین اظهارنامه محاسبه می گردد.

بر اساس این گزارش نمایندگان با ماده ۱۱ این طرح با ۲۰۳ رأی موافق، ۸ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۶ موافقت کردند که بر اساس آن اختراعی قابل ثبت است که دارای شرایط شکلی و ماهوی مندرج در این قانون باشد. چنانچه مرجع ثبت، این شرایط را مطابق مواد مذکور در این مبحث از این قانون احراز کند، اختراع را ثبت می نماید؛ در غیر این صورت، اظهارنامه را رد و مراتب را با ذکر دلایل رد به صورت کتبی به متقاضی ابلاغ می کند.

همچنین ماده ۱۲ طرح حمایت از مالکیت صنعتی با ۲۰۲ رأی موافق، یک رأی مخالف و ۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۸ نماینده حاضر در صحن مورد موافقت قرار گرفت که در آن آمده است: شرایط اختراع عبارت است از:

۱- جدید بودن: بدین معنا که اختراع در فن یا صنعت پیشین، وجود نداشته باشد؛

۲- دارا بودن گام ابتکاری: بدین معنا که اختراع برای دارنده مهارت متعارف در فن یا صنعت مربوط، معلوم و آشکار نباشد؛

۳- دارا بودن کاربرد صنعتی: بدین معنا که اختراع در رشته ای از صنعت، قابل ساخت یا استفاده باشد.

تبصره۱- مراد از صنعت، مفهوم عام آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

تبصره۲- فن یا صنعت پیشین، یعنی هر آنچه قبل از تاریخ تقاضای ثبت یا در موارد مقتضی، قبل از تاریخ حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع، در هر نقطه از جهان از طریق انتشار شفاهی، کتبی، استفاده عملی یا از هر طریق دیگر برای عموم افشاء شده باشد.

تبصره۳- چنانچه افشای اختراع ادعایی ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی، قبل از تاریخ حق تقدم صورت گرفته باشد، مانع ثبت توسط مخترع یا نماینده وی نیست.

تبصره۴- مناط تشخیص گام ابتکاری، تاریخ تسلیم اظهارنامه یا در موارد مقتضی تاریخ آغاز حق تقدم خواهد بود.

نمایندگان با ماده ۱۳ این طرح با ۲۰۸ رأی موافق، یک رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۸ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند که در آن آمده است: ثبت اختراع مطابق این قانون، مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.

ماده ۱۴ این طرح بعد از بررسی با ۱۹۰ رأی موافق، ۴ رأی مخالف و ۲ رأی ممتنع از مجموع ۲۵۰ نماینده حاضر در جلسه تصویب شد، این مصوبه تصریح می کند: اظهارنامه ثبت اختراع باید بر اساس برگه (فرم) مخصوصی که مطابق آیین نامه اجرائی این قانون تهیه می شود تکمیل شده و شامل موارد زیر باشد:

۱-اطلاعات هویتی مخترع

۲- اطلاعات هویتی مالک

۳- توصیف اختراع

۴- خلاصه ای از توصیف اختراع

۵- ادعا یا ادعاهای اختراع

۶- نقشه یا نقشه ها (درصورت وجود)

۷- تعیین طبقه اختراع براساس طبقه بندی بین المللی اختراعات

تبصره- تکمیل این بند اختیاری است.

۸- تعیین پیوست ها

تبصره- هویت در این قانون برای اتباع ایرانی نام، نام خانوادگی و شماره ملی شخص حقیقی و نام و نوع و شناسه انحصاری شخص حقوقی و برای اتباع خارجی نام، نام خانوادگی و نشانی برای اشخاص حقیقی و نام و نشانی برای اشخاص حقوقی است.

ماده ۱۵ طرح حمایت از مالکیت صنعتی نیز با ۱۹۳ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۹ نماینده حاضر در جلسه به تصویب رسید و براساس این مصوبه؛ مدارک زیر باید به اظهارنامه پیوست شود:

۱- مدارک هویت متقاضی و مخترع

۲- درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر نام مخترع، درصورتی که او بخواهد نامش در گواهینامه اختراع درج نشود.

۳- مدارک مربوط به حق تقدم که باید هم زمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف مدت یک ماه پس از آن تاریخ، تسلیم شود. (درصورت درخواست حق تقدم)

۴- رسید پرداخت هزینه های قانونی

۵- مدارک نمایندگی، درصورتی که نماینده اظهارنامه را تسلیم نماید.

تبصره- درخصوص منابع زیستی متعلق به سایر کشورها، درصورت رفتار متقابل، مجوز دسترسی از متقاضی درخواست می شود.

ماده ۱۶ این طرح نیز با ۱۹۸ رأی موافق، ۴ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۷ نماینده حاضر در جلسه به تصویب نمایندگان رسید و براساس این مصوبه؛ درصورتی که اختراع مربوط به حوزه زیست فناوری و منابع ژنتیک باشد، متقاضی مکلف است علاوه بر موارد مندرج در مواد (۱۴) و (۱۵) این قانون، اطلاعات و اسناد زیر را به ضمیمه اظهارنامه خود به مرجع ثبت تسلیم نماید:

۱- اعلام مبدأ جغرافیایی منبع زیستی طبیعی مورد استفاده برای انجام اختراع و نحوه دسترسی به منابع

۲- اعلام محل نگهداری و نحوه دسترسی در خصوص منابع زیستی فاقد مبدأ جغرافیایی

۳- گواهی تودیع نمونه ژنتیکی یا زیستی به مراکز نگهداری ذخایر ژنتیکی و زیستی درصورت عدم امکان توصیف آن، بنا به تشخیص مرجع ثبت

تبصره- مراکز ذی صلاح برای تودیع و صدور گواهی و شناسه(کد) تودیع برای مواد زیستی و ژنتیکی توسط مرجع ثبت اعلام می شود.

انتهای پیام/