به قول معروف صحبت از یک قران و دوزار نیست. صحبت از میلیارد ها پول بی زبانی است که هزینه می شود تا بلکه توفیق خدمت نصیب عده ای شود. صحبت از هزینه کرد های میلیاردی در آستانه انتخابات است که گاه در قالب ضیافت های عظیم نمایان می شود و گاهی هم در قالب خرید و فروش رای؛ هر چند وقت یک بار در دم انتخابات هم بحثش داغ می شود و فروکش می کند تا جایی که صدای اعتراض رحمانی فضلی وزیر کشور قبلی را نیز بلند کرده بود.

این یعنی یک جای کار می لنگد!

کاظم پالیزدار، دبیر ستاد هماهنگی مبارزه با مفاسد اقتصادی در این باره گفته بود: نمایندگان مجلس در یک دوره چهارساله حداکثر یک میلیارد تومان حقوق می گیرند. برخی ها هم سه تا چهار میلیارد در انتخابات هزینه می کنند. این یعنی فردی چند میلیارد هزینه می کند که حداکثر یک میلیارد گیر بیاورد؟ او چقدر شیفته خدمت است. این یعنی یک جای کار می لنگد و نقصی در کارش وجود دارد. باید حوزه فعالیت نماینده را در نظر بگیرید. نوع تبلیغاتی که می کنند، نوع پذیرایی که می کنند و نوع اتفاقاتی که در زمان تبلیغات انتخاباتی رخ می دهد همگی بیانگر این موضوع است.

به گفته پالیزدار، در شرایطی که ما سیستم مالی شفاف نداریم، قضاوت کردن در زمینه ورود پول های کثیف به انتخابات کار دشواری است.

حالا اما در قانون انتخابات جدید با طراحی یک شیوه نامه جدید تلاش شده تا جلوی ورود پول های کثیف به انتخابات گرفته شود.

حکایت یک قانون و چندین انتقاد