به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره لقمان سی و یکمین سوره و از سوره های مکی قرآن است که در جزء ۲۱ جای دارد. این سوره به مناسبت ذکر نام لقمان و نصایح او به فرزندش، به این نام برگزیده شده است. سوره لقمان ذیل شرح سرگذشت لقمان و سخنان حکیمانه و اخلاقی او، به مباحثی از جمله توحید، وصف حال نیکوکاران، خصوصیات منکران و مستکبران، دعوت به تقوا و توصیف اوضاع قیامت می پردازد.

آیه ۱۹ از توصیه های لقمان به فرزندش و آیه ۲۲ به نام آیه عروه الوثقی از آیات مشهور این سوره است. فقها ذیل آیه ششم این سوره، مباحثی درباره لهو الحدیث و غنا آورده اند.

در فضیلت قرائت این سوره آمده است هر شخصی سوره لقمان را بخواند؛ در قیامت لقمان با او دوست بوده و ده برابر اجر فردی که به خوبی ها عمل کرده و از بدی ها دوری نموده، به او پاداش داده می شود.

تلاوت مجلسی سوره مبارکه لقمان آیات ۱-۱۱

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند رحمتگر مهربان

الم ﴿۱﴾

الف لام میم (۱)

تلک آیات الکتاب الحکیم ﴿۲﴾

این است آیات کتاب حکمت آموز (۲)

هدی ورحمة للمحسنین ﴿۳﴾

[که] برای نیکوکاران رهنمود و رحمتی است (۳)

الذین یقیمون الصلاة ویؤتون الزکاة وهم بالآخرة هم یوقنون ﴿۴﴾

[همان] کسانی که نماز برپا می دارند و زکات می دهند و [هم] ایشانند که به آخرت یقین دارند (۴)

أولئک علی هدی من ربهم وأولئک هم المفلحون ﴿۵﴾

آنانند که از جانب پروردگارشان از هدایت برخوردارند و ایشانند که رستگارانند (۵)

ومن الناس من یشتری لهو الحدیث لیضل عن سبیل الله بغیر علم ویتخذها هزوا أولئک لهم عذاب مهین ﴿۶﴾

و برخی از مردم کسانی اند که سخن بیهوده را خریدارند تا [مردم را] بی[هیچ] دانشی از راه خدا گمراه کنند و [راه خدا] را به ریشخند گیرند برای آنان عذابی خوارکننده خواهد بود (۶)

وإذا تتلی علیه آیاتنا ولی مستکبرا کأن لم یسمعها کأن فی أذنیه وقرا فبشره بعذاب ألیم ﴿۷﴾

و چون آیات ما بر او خوانده شود با نخوت روی برمی گرداند چنانکه گویی آن را نشنیده [یا] گویی در گوشهایش سنگینی است پس او را از عذابی پر درد خبر ده (۷)

إن الذین آمنوا وعملوا الصالحات لهم جنات النعیم ﴿۸﴾

در حقیقت کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند باغهای پر نعمت خواهند داشت (۸)

خالدین فیها وعد الله حقا وهو العزیز الحکیم ﴿۹﴾

که در آن جاودان می مانند وعده خداست که حق است و هموست شکست ناپذیر سنجیده کار (۹)

خلق السماوات بغیر عمد ترونها وألقی فی الأرض رواسی أن تمید بکم وبث فیها من کل دابة وأنزلنا من السماء ماء فأنبتنا فیها من کل زوج کریم ﴿۱۰﴾

آسمانها را بی هیچ ستونی که آن را ببینید خلق کرد و در زمین کوههای استوار بیفکند تا [مبادا زمین] شما را بجنباند و در آن از هر گونه جنبنده ای پراکنده گردانید و از آسمان آبی فرو فرستادیم و از هر نوع [گیاه] نیکو در آن رویانیدیم (۱۰)

هذا خلق الله فأرونی ماذا خلق الذین من دونه بل الظالمون فی ضلال مبین ﴿۱۱﴾

این خلق خداست [اینک] به من نشان دهید کسانی که غیر از اویند چه آفریده اند [هیچ] بلکه ستمگران در گمراهی آشکارند (۱۱)

انتهای پیام/