«گورکن» ساختار و تکنیک کارگردانی حرفه ای تری دارد

فیلمبردار «کوپال» در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان:
به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، فیلم سینمایی «گورکن» دومین تجربه بلند سینمایی کاظم ملایی پس از «کوپال» است که تهیه کنندگی آن را سینا سعیدیان انجام داده است به این بهانه با مجید گرجیان فیلمبردار «گورکن» گفت و گویی درمورد این تجربه کاری داشتیم که در ادامه می خوانید.
فیلمنامه «گورکن» چه ویژگی هایی داشت که همکاری در آن را پذیرفتید؟
برای من همیشه فیلمنامه و قصه فیلم هایی که کار می کنم ملاک اصلی است و از آنجایی که خیلی قبل تر از اینکه فیلمنامه «گورکن» به این شکل که در فیلم می بینیم درآید، به عنوان دوست و فیلمبردار فیلم قبلی کاظم ملایی (کوپال)، فیلمنامه را خوانده بودم و از پیکره اصلی داستان خوشم آمده بود و می دانستم که با قصه و فضایی متفاوت از فیلم هایی که تا آن موقع کار کرده بودم مواجه خواهم شد، در نتیجه وقتی که فیلمبرداری «گورکن» را به من پیشنهاد دادند با کمال میل پذیرفتم. فیلمنامه «گورکن» قصه ای دارد که تا انتها مخاطب را رها نمی کند و او را به فکر وا می دارد و اصطلاحا از آن دست فیلم هایی ا ست که وقتی در سینما تمام می شود، تازه شروع خواهد شد و به عنوان مخاطب نمی توانی آن را نادیده فرض کنی و این شکل از سینما همیشه برای من ستودنی بوده و هست.
چقدر قصه و متن فیلمنامه در تصویرسازی و نورپردازی و رنگ آمیزی به شما ایده داده است؟
وقتی که هر فیلمبرداری فیلمنامه ای را می خواند و با فضای کلی کار و قصه اصلی همراه می شود و اعلام آمادگی و همکاری می کند، قطعا چندین و چند مرتبه فیلمنامه را مرور می کند تا بتواند با ایده و کلیت اصلی قصه، خود را همراه کند که این امر باعث می شود او با ایده های مختلف در جلساتی که با کارگردان و مدیر هنری فیلم خواهد داشت حاضر شود و حتما در این جلسات بر اساس گفت وگو ها به شکل یکپارچه ای خواهند رسید و لحن کلی و جزئیات آن از دل این جلسات بیرون خواهد آمد. برای مثال خانه کاراکتر اصلی فیلم «گورکن»، شغلی که او در منزل برای خود علاوه بر شغل اصلی راه انداخته، طبقه اجتماعی او که روی چیدمان صحنه و رنگ دیوار ها و لباس و مواردی از این دست تاثیر می گذارد، از موارد بسیار مهمی در فیلمنامه «گورکن» بود که با ظرافت و دقت بسیاری روی آن فکر و نوشته شد که بر روی کار من به عنوان فیلمبردار تاثیر بسزایی داشت و این یک اصل بسیار مهم در سینماست.
در قاب بندی ها و حرکات دوربین چقدر با کارگردان تعامل و مشورت داشته اید؟ آیا قبل از شروع فیلمبرداری دکوپاژ و استوری بورد مشخصی وجود داشت؟
ما دکوپاژ دقیقی داشتیم که قبل از شروع هر صحنه یا سکانس تمام قاب ها و حرکات دوربین که کم هم نبودند را قبل از شروع فیلمبرداری آن جلسه با هم مرور می کردیم که خطایی اگر بود را به حداقل برسانیم. کار در فیلمی که بخش زیادی از قصه اش در یک لوکیشن می گذرد، می تواند برای همه گروه ها از جمله گروه فیلمبرداری تکراری و گاهی خسته کننده باشد. این امریست قطعی مگر اینکه هم قصه پر از افت و خیز باشد و هم کارگردان برای تقطیع پلان ها و روایت داستان به استراتژی درستی رسیده باشد که خوشبختانه کاظم به عنوان کارگردان پروژه به این مهم دست پیدا کرده بود بطوریکه در هیج کجای فیلم، ما شاهد دکوپاژ و قابی تکراری نیستیم.
فیلم علیرغم فضای اجتماعی اش، از لحاظ بصری و روایی ساختار متفاوتی دارد. به نظر شما فیلمبرداری «گورکن» چه ویژگی های بارزی دارد؟
همانطور که درمورد فیلمنامه توضیح دادم، من بار ها فیلمنامه ای را که دوست دارم می خوانم که این امر باعث می شود روزنه های بیشتری روی من از لایه های زیرین فیلمنامه باز شود و بعد از گفت و گوهای مکرر با نویسنده فیلمنامه و کارگردان انگار که این من هستم که دارم فیلم را می سازم و به هیچ وجه خودم را از کارگردان و فیلم دور نمی بینم. درمورد ویژگی های فیلمبرداری می توانم به این مورد اشاره کنم که من تمام تلاشم را کردم که فیلمبرداری از فیلم بیرون نزند و اصطلاحا درشت نباشد و برای نورپردازی هم به این نتیجه رسیدیم که نورهای طبیعی را تقویت کنیم که امیدوارم رضایت بخش شده باشد که این کار هم به شدت سخت و مستلزم صبر و شکیبایی است.
به عنوان مدیر فیلمبرداری در طول کار با چه چالش هایی مواجه بوده اید؟
در روایت فیلمنامه «گورکن» زمان نقش بسیار مهم و حساسی دارد به گونه ای که بخش اصلی روایت داستان از ظهر تا پاسی از شب شکل می گیرد و ما با شخصیت اصلی لحظه به لحظه تا انتهای فیلم پیش می رویم. زمانی که در یک لوکیشن واحد و در زمان های مختلف یک روزه در فیلمنامه کار می کنی، ایجاد حس تغییر زمان و پرداخت ریتم نوری مناسب هر سکانس کاریست بسیار مشکل. این موضوع از چالش های بزرگ من در فیلم «گورکن» بود که البته امیدوارم از این مجال موفق بیرون آمده باشم.
شما در فیلم اول کاظم ملایی (کوپال) هم به عنوان فیلمبردار حضور داشتید. «گورکن» و «کوپال» چه تفاوت ها یا شباهت هایی دارند؟
فیلم های «کوپال» و «گورکن» هر دو پر از دقت نظر، شخصیت پردازی دقیق، کاراکتر محور و پر از جذابیت های بصری هستند که هر کدام به نوبه خود قابل تامل و برای مخاطب لذت بخش هستند. شخصیت هایی که روایتگر زندگی انسان کنونی هستند، با همه دغدغه هایی که با آن ها دست و پنجه نرم می کنند و مخاطب در انتهای هر دو فیلم با او همذات پنداری کرده و گویی خود را جایش قرار می دهد و از اینجاست که با اتمام فیلم تازه قصه شروع شده و کلیت فیلم و شخصیت ها، مخاطب را رها نمی کنند. علاوه بر این جهان تصویری و فرم هر دو فیلم «کوپال» و «گورکن» به نوبه خود پر از شیطنت هایی ا ست که مختص نگاه ریزبین و دقیق کاظم ملایی به سینماست.
خیلی از آثار شما جزو فیلم های شاخص گروه هنروتجربه است، از نظر فیلمبرداری چه تفاوتی بین «گورکن» با کار های قبلی شما وجود دارد؟
تمام تلاش من به عنوان فیلمبردار این است که تا آنجا که در توانم باشد کارهایم شبیه هم نباشند و به اصطلاح خودم را تکرار نکنم که خوشبختانه اگر این را بر شانس من بگذارید، تا کنون اینچنین بوده است. تفاوت های فیلمبرداری «گورکن» با دیگر کارهای من مشهود است چرا که از اولین فیلم بلندم «گس» تاکنون نزدیک به ١٠ سال می گذرد و طبیعتا تجربه بنده و تیم من حتما بیشتر شده و همچنین استفاده از ابزار به روز هم در به تصویر کشیدن قصه ها نه تنها به من بلکه به یاری همه دوستان فیلمبردار در سینما آمده است.
به نظر شما «گورکن» در نمایش عمومی و حضور در جشنواره های خارجی چقدر با اقبال روبرو خواهد شد؟
قطعا داشتن فیلمنامه خوب و کارگردان دقیق و کاربلد و تیم اجرایی هوشمند و ابزار به روز و کارآمد می تواند در به ثمر رسیدن فیلمی با مختصات سینمایی و درجه یک موثر باشد. به نظر من فیلم «گورکن» مانند فیلم «کوپال» می تواند هم مورد استقبال مخاطب قرار بگیرد و هم نظر جشنواره ها را به خودش جلب کند، چرا که هم از فیلمنامه ای خوب و اجرایی از هر نظر حرفه ای و به اندازه برخوردار است که اصلا شبیه به فیلم دوم کارگردان نیست و می تواند فیلم چندم یک کارگردان محسوب شود. من به اتفاق های عالی برای فیلم سینمایی «گورکن» امید دارم.
انتهای پیام/
به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، فیلم سینمایی «گورکن» دومین تجربه بلند سینمایی کاظم ملایی پس از «کوپال» است که تهیه کنندگی آن را سینا سعیدیان انجام داده است به این بهانه با مجید گرجیان فیلمبردار «گورکن» گفت و گویی درمورد این تجربه کاری داشتیم که در ادامه می خوانید.
فیلمنامه «گورکن» چه ویژگی هایی داشت که همکاری در آن را پذیرفتید؟
برای من همیشه فیلمنامه و قصه فیلم هایی که کار می کنم ملاک اصلی است و از آنجایی که خیلی قبل تر از اینکه فیلمنامه «گورکن» به این شکل که در فیلم می بینیم درآید، به عنوان دوست و فیلمبردار فیلم قبلی کاظم ملایی (کوپال)، فیلمنامه را خوانده بودم و از پیکره اصلی داستان خوشم آمده بود و می دانستم که با قصه و فضایی متفاوت از فیلم هایی که تا آن موقع کار کرده بودم مواجه خواهم شد، در نتیجه وقتی که فیلمبرداری «گورکن» را به من پیشنهاد دادند با کمال میل پذیرفتم. فیلمنامه «گورکن» قصه ای دارد که تا انتها مخاطب را رها نمی کند و او را به فکر وا می دارد و اصطلاحا از آن دست فیلم هایی ا ست که وقتی در سینما تمام می شود، تازه شروع خواهد شد و به عنوان مخاطب نمی توانی آن را نادیده فرض کنی و این شکل از سینما همیشه برای من ستودنی بوده و هست.
چقدر قصه و متن فیلمنامه در تصویرسازی و نورپردازی و رنگ آمیزی به شما ایده داده است؟
وقتی که هر فیلمبرداری فیلمنامه ای را می خواند و با فضای کلی کار و قصه اصلی همراه می شود و اعلام آمادگی و همکاری می کند، قطعا چندین و چند مرتبه فیلمنامه را مرور می کند تا بتواند با ایده و کلیت اصلی قصه، خود را همراه کند که این امر باعث می شود او با ایده های مختلف در جلساتی که با کارگردان و مدیر هنری فیلم خواهد داشت حاضر شود و حتما در این جلسات بر اساس گفت وگو ها به شکل یکپارچه ای خواهند رسید و لحن کلی و جزئیات آن از دل این جلسات بیرون خواهد آمد. برای مثال خانه کاراکتر اصلی فیلم «گورکن»، شغلی که او در منزل برای خود علاوه بر شغل اصلی راه انداخته، طبقه اجتماعی او که روی چیدمان صحنه و رنگ دیوار ها و لباس و مواردی از این دست تاثیر می گذارد، از موارد بسیار مهمی در فیلمنامه «گورکن» بود که با ظرافت و دقت بسیاری روی آن فکر و نوشته شد که بر روی کار من به عنوان فیلمبردار تاثیر بسزایی داشت و این یک اصل بسیار مهم در سینماست.
در قاب بندی ها و حرکات دوربین چقدر با کارگردان تعامل و مشورت داشته اید؟ آیا قبل از شروع فیلمبرداری دکوپاژ و استوری بورد مشخصی وجود داشت؟
ما دکوپاژ دقیقی داشتیم که قبل از شروع هر صحنه یا سکانس تمام قاب ها و حرکات دوربین که کم هم نبودند را قبل از شروع فیلمبرداری آن جلسه با هم مرور می کردیم که خطایی اگر بود را به حداقل برسانیم. کار در فیلمی که بخش زیادی از قصه اش در یک لوکیشن می گذرد، می تواند برای همه گروه ها از جمله گروه فیلمبرداری تکراری و گاهی خسته کننده باشد. این امریست قطعی مگر اینکه هم قصه پر از افت و خیز باشد و هم کارگردان برای تقطیع پلان ها و روایت داستان به استراتژی درستی رسیده باشد که خوشبختانه کاظم به عنوان کارگردان پروژه به این مهم دست پیدا کرده بود بطوریکه در هیج کجای فیلم، ما شاهد دکوپاژ و قابی تکراری نیستیم.
فیلم علیرغم فضای اجتماعی اش، از لحاظ بصری و روایی ساختار متفاوتی دارد. به نظر شما فیلمبرداری «گورکن» چه ویژگی های بارزی دارد؟
همانطور که درمورد فیلمنامه توضیح دادم، من بار ها فیلمنامه ای را که دوست دارم می خوانم که این امر باعث می شود روزنه های بیشتری روی من از لایه های زیرین فیلمنامه باز شود و بعد از گفت و گوهای مکرر با نویسنده فیلمنامه و کارگردان انگار که این من هستم که دارم فیلم را می سازم و به هیچ وجه خودم را از کارگردان و فیلم دور نمی بینم. درمورد ویژگی های فیلمبرداری می توانم به این مورد اشاره کنم که من تمام تلاشم را کردم که فیلمبرداری از فیلم بیرون نزند و اصطلاحا درشت نباشد و برای نورپردازی هم به این نتیجه رسیدیم که نورهای طبیعی را تقویت کنیم که امیدوارم رضایت بخش شده باشد که این کار هم به شدت سخت و مستلزم صبر و شکیبایی است.
به عنوان مدیر فیلمبرداری در طول کار با چه چالش هایی مواجه بوده اید؟
در روایت فیلمنامه «گورکن» زمان نقش بسیار مهم و حساسی دارد به گونه ای که بخش اصلی روایت داستان از ظهر تا پاسی از شب شکل می گیرد و ما با شخصیت اصلی لحظه به لحظه تا انتهای فیلم پیش می رویم. زمانی که در یک لوکیشن واحد و در زمان های مختلف یک روزه در فیلمنامه کار می کنی، ایجاد حس تغییر زمان و پرداخت ریتم نوری مناسب هر سکانس کاریست بسیار مشکل. این موضوع از چالش های بزرگ من در فیلم «گورکن» بود که البته امیدوارم از این مجال موفق بیرون آمده باشم.
شما در فیلم اول کاظم ملایی (کوپال) هم به عنوان فیلمبردار حضور داشتید. «گورکن» و «کوپال» چه تفاوت ها یا شباهت هایی دارند؟
فیلم های «کوپال» و «گورکن» هر دو پر از دقت نظر، شخصیت پردازی دقیق، کاراکتر محور و پر از جذابیت های بصری هستند که هر کدام به نوبه خود قابل تامل و برای مخاطب لذت بخش هستند. شخصیت هایی که روایتگر زندگی انسان کنونی هستند، با همه دغدغه هایی که با آن ها دست و پنجه نرم می کنند و مخاطب در انتهای هر دو فیلم با او همذات پنداری کرده و گویی خود را جایش قرار می دهد و از اینجاست که با اتمام فیلم تازه قصه شروع شده و کلیت فیلم و شخصیت ها، مخاطب را رها نمی کنند. علاوه بر این جهان تصویری و فرم هر دو فیلم «کوپال» و «گورکن» به نوبه خود پر از شیطنت هایی ا ست که مختص نگاه ریزبین و دقیق کاظم ملایی به سینماست.
خیلی از آثار شما جزو فیلم های شاخص گروه هنروتجربه است، از نظر فیلمبرداری چه تفاوتی بین «گورکن» با کار های قبلی شما وجود دارد؟
تمام تلاش من به عنوان فیلمبردار این است که تا آنجا که در توانم باشد کارهایم شبیه هم نباشند و به اصطلاح خودم را تکرار نکنم که خوشبختانه اگر این را بر شانس من بگذارید، تا کنون اینچنین بوده است. تفاوت های فیلمبرداری «گورکن» با دیگر کارهای من مشهود است چرا که از اولین فیلم بلندم «گس» تاکنون نزدیک به ١٠ سال می گذرد و طبیعتا تجربه بنده و تیم من حتما بیشتر شده و همچنین استفاده از ابزار به روز هم در به تصویر کشیدن قصه ها نه تنها به من بلکه به یاری همه دوستان فیلمبردار در سینما آمده است.
به نظر شما «گورکن» در نمایش عمومی و حضور در جشنواره های خارجی چقدر با اقبال روبرو خواهد شد؟
قطعا داشتن فیلمنامه خوب و کارگردان دقیق و کاربلد و تیم اجرایی هوشمند و ابزار به روز و کارآمد می تواند در به ثمر رسیدن فیلمی با مختصات سینمایی و درجه یک موثر باشد. به نظر من فیلم «گورکن» مانند فیلم «کوپال» می تواند هم مورد استقبال مخاطب قرار بگیرد و هم نظر جشنواره ها را به خودش جلب کند، چرا که هم از فیلمنامه ای خوب و اجرایی از هر نظر حرفه ای و به اندازه برخوردار است که اصلا شبیه به فیلم دوم کارگردان نیست و می تواند فیلم چندم یک کارگردان محسوب شود. من به اتفاق های عالی برای فیلم سینمایی «گورکن» امید دارم.
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی ««گورکن» ساختار و تکنیک کارگردانی حرفه ای تری دارد» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.