سیاوش آریا در گفت و گو با خبرنگار تسنیم در شیراز اظهار داشت: کمبود نیروی انسانی در یگان حفاظت میراث فرهنگی و تجهیزات کار مناسب، سبب شده تا وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نتواند به درستی از یادمان های تاریخی و فرهنگی کشور به ویژه در شهر ها و روستا های بیرون و دورافتاده از مرکز استان ها حفاظت و پاسداری و نگهبانی کند.

وی افزود: یادگار های ارزشمند تاریخی و فرهنگی یکی پس از دیگری به وسیله عوامل انسانی و از سوی سودجویان اموال تاریخی و فرهنگی و قاچاقچیان فرومایه و نابخرد در حال حذف از چهره تاریخ و صفحه روزگار و نابودی هستند و ما نیز همچنان بیننده این آسیب ها بوده و تنها به گفتن دریغ و افسوس بسنده می کنیم!

آریا ادامه داد: سوداگران اموال تاریخی و فرهنگی و قاچاقچیان میراث فرهنگی به بهانه های پوچ و خیال انگیز یافتن گنج و در نبود نظارت مسئولان شهری و متولی اصلی آن، برای سومین بار در یک سال گذشته به درون عرصه شهر بسیار ارزشمند و باستانی دارابگرد یورش برده و آن را زیر و رو کرده اند.

کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی و تاریخ ایران با تصریح بر اینکه این یادگار های گذشتگان پاک نهاد ما ست که از صفحه تاریخ پاک شده و برای همیشه از میان خواهد رفت، افزود: یادمان هایی تکرارناپذیر و یگانه که نشانه های هویتی و شناسنامه بالنده و غرورآمیز ما بوده و بدون این داشته های فرهنگی ارزشمند، چیزی برای گفتن درصحنه های جهانی نخواهیم داشت.

آریا ادامه داد: متاسفانه مسئولان فرهنگی رده بالای کشوری و نمایندگان خانه ملت هیچ طرحی برای برون رفت از چنین چالش هایی از پس همه این سال ها نداشته اند! از سویی، خود وزارت میراث فرهنگی هنوز نتوانسته موضوع و اهمیت میراث فرهنگی را برای مسئولان رده بالای کشوری و مردم به درستی تشریح کند و جا بیندازد که گواه این سخنان، وضعیت آشفته و اندوه بار یادمان های تاریخی و فرهنگی درسراسر کشور است که به یغما می رود و آسیب می بیند.

وی با بیان اینکه شهر باستانی دارابگرد در یک سال گذشته، سه بار مورد دستبرد قاچاقچیان میراث فرهنگی جای گرفته و در تازه ترین مورد آن، دست کم در سه نقطه آن کندوکاو های غیرمجاز با ژرفای چندین متری انجام گرفته و به لایه های باستان شناسانه یکی از ارزنده ترین محوطه های تاریخی کشور آسیب های برگشت ناپذیری وارد شده است، ادامه داد: سوداگران فرومایه در نبود نظارت مسولان شهری و میراث فرهنگی با خیالی آسوده در عرصه و درون شهر باستانی دارابگرد جولان داده و آن را زیر و رو کرده اند.

کنشگر و پژوهشگر میراث فرهنگی و تاریخ ایران بیان کرد: بر پایه مسئولیت اجتماعی، موضوع را با فرستادن تصاویر به مدیرکل میراث فرهنگی استان آگاهی داده و خواستار پیگیری شده ام.

به گزارش تسنیم داراب گرد با نام سومین شهر بزرگ پارس یاد شده است که یکی از بزرگ ترین زرآبخانه های (ضراب خانه = جایگاه ضرب سکه) پارس در آن پدیدار شده است و همین بر ارزش و ویژگی این کهن شهر می افزاید.

باستان شناسان دیرینگی شهر دارابگرد را وابسته (مربوط) به اواخر دورۀ اشکانی و آغاز دورۀ ساسانی بر پایۀ سفال های موجود می دانند. همچنین اردشیر بابکان بنیادگذار دودمان ساسانی پیش از آن که به پادشاهی برسد، دارابگرد را به قلمرو خود در آورده و جایگاه فرماندهی خود را از همین شهر گسترش می دهد. در این شهر بقایای کندگ (خندق) از زمان ساسانیان برجای مانده و دارابگرد در روزگار ساسانیان رونق بسیار فراوانی داشته است.

شهر باستانی دارابگرد در ۷ کیلومتری شهر داراب و ۲۴۰ کیلومتری جنوب خاوری (شرقی) شهرستان شیراز جای گرفته و با شمارۀ ۱۴ در تاریخ ۲۴ شهریورماه ۱۳۱۰ به ثبت ملی رسیده است.

انتهای پیام/۴۲۴/