گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی از ریشه «بربری» و همچنین چگونگی رواج این نان در تهران نوشته است.

به گزارش ایسنا، صفحه این گروه در توضیحی درباره «نان بربری» آورده است: «گروهی از مهاجران افغان در سال های ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۸ ه ق، از بربرستان یا هزاره جات به شرق ایران کوچ کردند و به «بربر» و «بربری» معروف شدند.

در ۱۳۱۶ه ش نام آن ها را به «خاوری»(منسوب به خاور یا خراسان)تغییر دادند. آن ها نان بربری را، که «پنجه کش» می گویند، به ایرانیان معرفی کردند که اوایل فقط خودشان و آن هم در خراسان و در تنور زمینی می پختند که طعم آن کمی تلخ می نمود. رواج بربری در تهران در اواخر قاجار نیز توسط همین ها بود. در خاطرات مونس الدوله می خوانیم: «پشت عمارت مسعودیه یک محله و یک تکیه بود که آن جا را سر تخت بربری ها می گفتند. یک سر این محله توی خیابان اکباتان امروز - خیابان باغ وحش آن روزها- و یک سرش توی خیابان چراغ برق بود. بیشتر اهل این محله «بربری» بودند و زن هاشان نان بربری می پختند و مردهاشان می فروختند».

منبع: وبگاه دایرة المعارف بزرگ اسلامی؛ خاطرات مونس الدوله؛ تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (جعفر شهری)؛ تاریخ نان در ایران (ویلم فلور).

انتهای پیام