به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، خبر فروش بالای فیلم «خیزش, غرش, آتش» محصول سینمای هند در ژاپن نشان می دهد که فروش پایین این فیلم در کشور ما به فیلم برنمی گردد بلکه سیستم پخش، اکران و توزیع فیلم است که باید اصلاح شود تا فیلمی چون این نمونه بتواند فروش حقیقی خود را داشته باشد.

این طور که این خبر می گوید، پس از گذشت ۲۰ روز از اکران این فیلم، توانسته ۲۰۶ میلیون ین (۱٫۴ میلیون دلار) کسب کند و تا به همین جا عنوان سومین فیلم پرفروش هند در ژاپن را از آن خود کند. حتی این فروش قابل توجه به خاطر ویژگی منحصر به فردی در این فیلم نیست بلکه دیگر فیلم های هندی اکشن، ماجراجویانه و دارای قهرمان نیز فروش خوبی داشتند. چراکه فیلم «باهوبالی ۲» که اتفاقا آن را هم راجامولی کارگردان همین فیلم ساخته است، با فروش ۳۰۰ میلیون ین دومین فیلم پرفروش هندی در باکس آفیس ژاپن است که کاملا در فضای قهرمانی و اکشن می گذرد. البته این فیلم با ۶ ماه فروش به این جایگاه رسید و فیلم ۲ بار با فاصله در سینماها اکران شد که یک بار آن تدوین بین المللی و یک بار تدوین هندی بود اما فیلم «خیزش, غرش, آتش» تنها ۲۰ روز اکران داشت و تنها یک تدوین از آن برای تمام سینماهای جهان اکران شده است.

شاید اینگونه به نظر برسد که این فیلم در ژاپن توانسته اکران خوبی داشته باشد و در سینماهای دیگر کشورهای دنیا که فیلم های گوناگون دارند نتوانسته اکران موفق داشته باشد. اما باید گفت طبق گزارش ورایتی اکران جهانی این فیلم نیز چشمگیر بوده و در مجموع ۱۴۵ میلیون دلار فروش کرده که ۱۴٫۵ میلیون دلار آن در آمریکای شمالی بوده است؛ کشوری که خود دارای انواع فیلم با مخاطبین فراوان است. در هفته ای که گذشت این فیلم ۷۳ میلیون ین فروش کرد (نزدیک ۵۰۰ هزار دلار) و بالاترین دستاورد یک فیلم هندی در هفته اول نمایش در ژاپن را از آن خود کرد. با این فروش این فیلم در جایگاه دهم پرفروش های ژاپن جای گرفت، اما ۹ فیلم دیگر همه ژاپنی بودند و در عین حال موفق شد تا فیلم های هالیوودی مانند «اسپنسر» و «سلطه دنیای ژوراسیک» را پشت سر بگذارد که جزو اتفاقات نادر در سینمای شرق آسیا است زیرا همواره فیلم های آمریکایی در سینماهای شرقی چون چین و ژاپن فروش بالا داشتند.

نمایی از فیلم RRR

پس همین موضوع نشان می دهد که سینمای قهرمانی، اکشن و هیجانی می تواند از کشورهای آسیایی باشد و هم در این قاره و هم در دنیا فروش بالایی داشته باشد. چیزی که گویا در سینمای کشور ما چندان خبری از آن نیست و بیشتر فیلم های درام شهری و آپارتمانی و همینطور فیلم های کمدی است که ساخته و در چرخه تحمیلی اکران به نمایش درمی آید. این درحالی است که اگر به فیلم های ژانرهای غیر درام نیز توجه شود شاهد آن خواهیم بود که آنها نیز خواهند توانست در فروش موفق باشند. نمونه عیان و روشن برای این مدعا خود همین فیلم RRR است که از تابستان در تهران اکران شد اما به سختی کف فروش را داشت. اما همین فیلم در سینمای ژاپن در ۲۰۹ پرده نمایش و ۳۱ پرده آی مکس در ۴۴ شهر اکران شده که گسترده ترین اکران برای یک فیلم هندی بوده است. راجامولی و ۲ بازیگر فیلم نیز با یک تور تبلیغاتی برای معرفی آن به شهرهای مختلف ژاپن سفر کردند و در نتیجه اکران موفق و پرفروش این فیلم رخ داد. اما این فیلم در زمانی که هنوز شرایط شهرها به سوی ناآرامی ها نرفته بود و می توانست فروش خوبی داشته باشد، تنها ۵۳ سالن برای اکران داشت. در حالی که فیلم احضار ۳ در سال گذشته با بلیت ۳۰ هزار تومانی از ۳۱ خرداد آن هم در زمانی که هنوز سینماها به دلیل کرونا کمتر فعالیت می کردند، توانست ۱ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان فروش کند زیرا ۱۲۵ سالن در اختیار این فیلم بود.

ساداتیان: تهیه کننده هندی به خاطر تحریم ها نگران اکران فیلمش در اروپا و آمریکا بود/ رایت فیلم را با سماجت خریدیم

نمونه فروش های خوب دیگر نیز به انیمیشن های اخیر مربوط می شود. فیلم هایی جذاب و پرنشاط که مردم را می تواند به سینما بیاورد.

اما مشکل امروز سینمای ایران این است که به جای آنکه به فیلم هایی در ژانرهای دیگر توجه داشته باشد و با دادن سالن ها و سانس های بیشتر اجازه دهد که فیلم ها بتوانند فروش بیشتری را تجربه کنند، سالن ها را در اختیار برخی فیلم های مورد پسند خود قرار می دهد که یا فروش بالایی را برای سرمایه گذار و سینمادار فراهم کنند که در حال حاضر این را در سینمای کمدی می بینیم و گویا اجازه اکران به دیگر فیلم ها نمی دهند یا فیلم های درامی که حتی با فروش پایین و ضعیف سینمای محفلی برخی فیلمسازان را زنده نگه دارد.

اما اگر بتوان شاهد ورود فیلم های قهرمانی در فضای روز یا حتی تاریخی با اکران زیاد بود می توان به فروش بالای فیلم ها و تغییر پیدا کردن فضای سینمای کشور بود.

در هر حال فرصت ورود فیلم های جذاب و مخاطب پسند به سینمای کشور ما با فیلم اخیر سوخت و باید منتظر فرصت و شرایط دیگری بود که فیلم دیگری آن هم به صورت قانونی و با خرید رایت بتواند به سینمای کشور وارد شود و شاید با سالن و سانس های متعدد بتواند فروش بیشتری را تجربه کند. امیدواریم در نظر مدیران صنفی سینمای کشور تغییر رویه و اندیشه ای رخ دهد تا ایران را به صحرای کم فروش و جزیره ترسناک بدفروش فیلم های خارجی تبدیل نکنیم تا کمپانی های خارجی که یکبار هم بر اساس و اصول رایت فیلم خود را به ایران فروختند دفعه دیگر از اکران فیلم شان در ایران فراری نباشند.

انتهای پیام/