شریف | یه جستجوی عمیق

خداوند انسان را به چه چیزی آزمایش می کند؟

مهر | دین و اندیشه | سه شنبه، ۰۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۰۹:۱۸

سنت ابتلاء برای ظالم ادب شدن، برای اهل ایمان امتحان، برای انبیا باعث رسیدن به درجات و مقامات عالیه و برای ائمه کرامت و بزرگواری است.

وَ،دنيا،ماه،عذاب،امتحان،رمضان،روز،گناهان،آخرت،دعاي،سوره،آيه،م ...

خبرگزاری مهر - گروه دین و آئین: دعاهای مختصر روزانه ماه رمضان، دعاهایی است که هر روز پس از نمازهای واجب آن روز خوانده می شود.
دعاهای روزهای ماه رمضان در کتاب های البلد الامین و مصباح از پیامبر اکرم (ص) نقل شده اند.
حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی در ۳۰ یادداشت به شرح و تفسیر دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان پرداخته است که روزانه تقدیم مخاطبان مهر می شود.
تفسیر دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان به این شرح است:
اللهم لاتؤاخذنی فیه بالعثرات، وأقلنی فیه من الخطایا والهفوات، ولا تجعلنی فیه غرضا للبلایا والآفات، بعزتک یا عز المسلمین
خدایا، مرا در این ماه بر لغزش ها سرزنش مکن و از خطاها و افتادن در گناهان دور بدار و هدف بلاها و آفات قرار مده، به عزتت ای عزت مسلمانان
خواسته های روز چهاردهم ماه مبارک رمضان:
خدایا؛
۱.
مرا به لغزش هایم مؤاخذه نکن.
۲.
لغزش هایم را ببخش.
۳.
مرا آماج ابتلائات و امتحانات برای تأدیب من (ادب شدن) قرار نده.
«اللهم لاتؤاخذنی فیه بالعثرات»
با اینکه جایگاه اصلی عقوبت گناهان آخرت است ولی به تصریح آیات قرآن، در مواردی دنیا نیز چنین بستری دارد.
در سوره حج آیه ۹ می فرماید: له فی الدنیا خزی ونذیقه یوم القیامة عذاب الحریق برای آنان در دنیا ذلت خواری، رسوایی است و روز قیامت عذاب سوزان به آنان می چشانیم.
اگرچه این عذاب در مقایسه با عذاب آخرت کمتر است ولی هست و راه فراری از آن وجود ندارد.
در سوره فصلت آیه ۱۶ می فرماید: لنذیقهم عذاب الخزی فی الحیاة الدنیا ولعذاب الآخرة أخزی در زندگی دنیا عذاب خواری و رسوایی را به آنان بچشانیم، و بی تردید عذاب آخرت رسوا کننده تر است.
بنابراین رسول خدا (ص) در دعای امروز از خداوند درخواست می کنند که در دنیا در مقابل لغزش ها مؤاخذه نباشد، نظیر و شبیه آنچه برای اقوام گذشته آمده بود.
گناهان قوم ثمود، عاد، و قوم شعیب (ع)، لوط (ع) و نوح (ع) مانند: کم فروشی، گناه جنسی، مسخره کردن انبیا و تعالیم آنان، گوش نکردن به فرمایشات پیامبران الهی و … هنوز هم وجود دارد.
«وأقلنی فیه من الخطایا والهفوات»
این فقره در واقع مربوط به آخرت است که اگر خطاها را نادیده نگیرد جهنم جزای آن خواهد بود که بد جایگاهی است.
هفوات به معنای لغزش است.
این بدان معنی است که گناهانی نادیده گرفته می شود که از سر لغزش و خطا باشد نه از سر عمد.
در سوره نساء آیه ۱۷ می فرماید: إنما التوبة علی الله للذین یعملون السوء بجهالة بی تردید توبه نزد خدا فقط برای کسانی است که از روی نادانی مرتکب کار زشت می شوند.
امام زین العابدین (ع) در دعای شریف ابوحمزه به حضرت حق چنین عرض می کنند:
«إلهی لم أعصک حین عصیتک و أنا بربوبیتک جاحد و لا بأمرک مستخف و لا لعقوبتک متعرض و لا لوعیدک متهاون لکن خطیئة عرضت و سولت لی نفسی و غلبنی هوای» خدای من، هنگامی که تو را نافرمانی کردم به این دلیل نبود که پروردگاریت را منکرم یا برای فرمانت ارزش قائل نیستم یا اینکه از کیفر تو باکی ندارم یا اینکه وعیدت به جهنم را جدی نمی دانم بلکه خطایی بود که در برابر من قرار گرفت، نفس اماره مرا فریب داد و هوا و هوس بر من چیره شد.
«ولا تجعلنی فیه غرضا للبلایا والآفات»
در مقطع اهداف مقدماتی برای خلقت و آفرینش انسان، سه مرحله را ذکر می کنند:
۱.
امتحان و ابتلاء الهی
۲.
علم و معرفت
۳.
عبادت و بندگی
هرکدام از اینها زمینه ساز مرتبه بعدی است.
سنت امتحان، قطعی است و برای همه موجودات ذی شعور و دارای اندیشه مانند جن، ملک، انبیا و انسان های عادی هست و حتی امت ها نیز آزمون و ابتلایی داشته اند.
در سوره ملک آیه ۲ می فرماید: الذی خلق الموت والحیاة لیبلوکم أیکم أحسن عملا آنکه مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدامتان نیکوکارترید.
خداوند ما را به چه چیزی آزمایش می کند؟
در آیات مختلف موارد متعددی ذکر شده است: کمبود مالی، خیر و شر، مرگ و زندگی، نصیب دنیا …
برای چه امتحان می کند؟
آزمایش می کند، تا معرفت و علم پیدا کنیم، تا نسبت به او بنده باشیم.
ما مفصلا در بحث های مکارم اخلاق به این مسئله پرداخته ایم.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: «إن البلاء للظالم أدب و للمؤمن امتحان و للأنبیاء درجه و للأولیاء کرامه» سنت ابتلاء برای ظالم ادب شدن، برای اهل ایمان امتحان (جدا شدن مؤمن واقعی از غیر آن)، برای انبیا باعث رسیدن به درجات و مقامات عالیه و برای ائمه کرامت و بزرگواری است.
در دعای امروز از خداوند درخواست می کنیم که امتحان و ابتلائات جنبه تأدیب (ادب شدن) و تنبیه نداشته، بلکه جنبه تطهیر داشته باشد یعنی می خواهیم از گناهان پاک شویم نه اینکه چون گنهکار هستیم ما را در دنیا به امتحان های سخت عقوبت کنند.
«بعزتک یا عز المسلمین»
خداوندا!
به سبب عزتت درخواستم را برآورده ساز، ای عزت بخش مسلمانان.