به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد، روستا را می توان کارخانه تولید دانست زیرا وقتی به آن نگاه می کنید بیشتر محصولات در آنجا حاصل دست رنج خود مردم است و با کار و تلاش آن را به دست می آورند.

بعد از گذشت بیش از ۴۰ سال از انقلاب اسلامی داشتن امکانات و زیرساخت ها برای استقرار در روستاها و در حال حاضر مهاجرت معکوس به آن امری طبیعی به نظر می رسد.

در این پرونده بررسی مشکلات روستاهای شهرستان گناباد سفری داریم به بخش کاخک و آن هم روستایی کوچک با مردمانی با صفا به نام «ایدو» که وجه تسمیه این روستا نیز ایدو محلی بوده برای تفریح حاکمان که در زمان های قدیم به این نام انتخاب شده است.

مکاتبات روستائیان روی میز مسئولان خاک می خورد

امیری دهیار روستای ایدو در گفت وگو با تسنیم اظهار داشت: روستای ایدو در سال ۱۳۷۵ در طرح نوسازی به این مکان منتقل می شود و بعد از ۵ سال مردم به این نقطه کوچ می کنند و در حال حاضر ۲۷ خانواده در آن ساکن هستند و ۱۲۰ خانوار نیز فصلی به روستا می آیند.

وی افزود: شغل اصلی مردم روستای ایدو به مانند سایر روستاها دامداری و کشاورزی است که این دو شغل نیز با وضعیت موجود در حال نابودی و است و تولیدکنندگان در حال تبدیل شدن به مصرف کننده هستند.

باز هم قصه تمامی روستاهای گناباد در این روستا هم در جریان است و آن هم بحث لایروبی و مشکلات قنوات که دهیار روستای ایدو نیز گفت: این روستا دارای دو رشته قنات سطحی است که در سال های ترسالی آب خوب و در خشکسالی آب آن کاهش می یابد و دیگر کشاورزی نمی توان کرد و برای این مهم مکاتبات زیادی با نهادها داشته ایم که در حال حاضر فقط روی میز مسئولین این مکاتبات خاک می خورد.

تخصیص قیر تهاتری برای آسفالت روستاها

دهیار ایدو ما را به روستای قدیمی که در سال ۱۳۷۵ مردمانش به این روستای جدید منتقل شده می برد، روستای قدیمی ایدو یک منطقه زیبا و خوش آب و هوا است که اگر طرح درست گردشگری برای آن تعریف شود می تواند تبدیل به یک ماسوله دیگر در کشور و مرکز بوم گردی ویژه ای در شرق کشور شود.

امیری اشاره به طرحی که چند سال قبل موجب آسفالت روستا شده است کرد و افزود: در آن زمان قیر تهاتری بود و یک خیابان روستا آسفالت شد که مقداری بدهکار نیز شدیم ولی همین موضوع توقع اهالی را بالا برد و دیگر کوچه ها نیز درخواست آسفالت دارند که اگر نمایندگان مجلس نگاهی به روستاها داشته باشند و قیر به صورت تهاتری نیز برای روستاها تخصیص دهند خیلی از این مشکلات رفع می شود.

امتیازاتی برای مهاجرت معکوس در نظر گرفته شود

یکی از بازنشستگان راه آهن که مهاجرت معکوس داشته و به این روستا آمده است نیز اظهارداشت: این که از مهاجرت معکوس حمایت می شود فقط یک شعار است، در روستا از شخصی که شهر را رها کرده و آمده تا تولید کند چه حمایتی می شود؟ با این رفتارها کاری می کنند که خود این افراد فریاد بزنند کسی به روستاها مهاجرت نکند.

وی ادامه داد: وقتی فرد، شهری با تمامی امکانات را رها می کند و به روستا می رود باید امتیازاتی در نظر گرفته شود نه این که اینقدر سنگ جلوی پای او بیاندازند تا از کرده خود پشیمان شود.

حیدری دامداری است که در اردیبهشت ماه سیل خسارت های زیادی به دامداری او وارد کرد و نزدیک ۳۰۰ راس گوسفندش تلف شدند از او در خصوص حمایت های دولت می پرسم از لحن صحبت هایش گویا نمک به زخمش پاشیده ام، این دامدار اظهارداشت: کمک که بماند برخی مسئولین مارا مسخره هم می کنند، در سیل، بیش از ۳۰۰ گوسفندم زیر آب رفتن و تلف شدند ولی کسی احوالی از من نپرسید، فقط فرماندار برایم یک وام ۱۰۰ میلیونی هماهنگ کرد و جهاد کشاورزی هم یک تن جو داد این کل کمکی بوده که در این مدت شد اما کسی نپرسید با این خسارت برای خرجی زن و بچه ات چکار می کنی.

علی زهرایی تنها جوان روستای ایدو است که دارای معلولیت است ، او نیز گفت: شورا کمک کرد یک زمین به من دادند و با هرسختی که بود مقداری از آن را ساخته ام اما دیگر پولی ندارم و باید کمک کنند در حال دیالیز هستم و در هفته ای سه بار از روستا به گناباد می روم که همین هزینه رفت و آمد خودش زیاد می شود.

انتهای پیام/۲۸۱/ ع