به گزارش مشرق، اصلی ترین مشکلات دکه های روزنامه فروشی این است که مردم روزنامه نمی خوانند و فروش روزنامه و مجله های مطبوعاتی در اولویت دوم کاری این دکه داران قرار گرفته است و اولویت اول آنها فروش سیگار، شارژ تلفن همراه و اغذیه است.

به نام مطبوعات به کام سیگار

حجت الاسلام فضائیل آقازاده، نایب رئیس اول اتحادیه توزیع کنندگان وفروشندگان جراید در خصوص عمده دلایل بی توجهی کامل دکه های روزنامه فروشی به قانون ممنوعیت فروش اقلام غیر مطبوعاتی می گوید: در حال حاضر اگر دکه ها در کنار توزیع و فروش روزنامه اقلام دیگری را نفروشند، نمی توانند زندگی خود و حتی حقوق کارگرشان را تامین کنند چون تعداد خیلی کمی از مردم ما روزنامه می خوانند. بنابراین دکه ها از محل فروش روزنامه پولی در نمی آورند.

نایب رئیس اول اتحادیه توزیع کنندگان وفروشندگان جراید در ادامه می گوید: از سوی دیگر مسئولان بدون در نظر گرفتن یک ضابطه عملی، فروش بعضی از اقلام را در دکه ها ممنوع کردند در حالی که می دانستند با این کار نتیجه ای مثبتی نمی گیرند. ضمن این که نظارت ها و برخورد با متخلفان هم به صورت مناسب انجام نشده است. برای مثال عوامل شهرداری یا دیگر بخش مربوطه وقتی دیدند صاحب کیوسک شکلات، آدامس یا سیگارخارجی می فروشد، به جای این که با اتحادیه هماهنگ شوند تا کیوسک را پلمب و با وی برخورد بازدارنده کنند، از کیوسک دار یک چیزهایی گرفتند و رفتند. یعنی برخورد جدی نکردند و اینگونه اقلام و کالاهای قاچاق بیش از گذشته جای خود را در دکه ها باز کرده اند.

وی درباره توزیع نشدن روزنامه از سوی بعضی از دکه ها هم می گوید: برخی از دکه ها محل فروش تنقلات، یا گل ها هستند و اصلا مجاز به فروش روزنامه نیستند. که تعداد آن ها در سطح تهران به نزدیک ۳۰۰ دکه می رسد. اما در خصوص دکه های روزنامه فروشی که تعداد رسمی آن ها به ۱۵۰۰ مورد می رسد و تقریبا به همین تعداد هم کیوسک هایی وجود دارد که جزو آمار نیستند، باید گفت اینها اگر منافع نسبی شان تامین شود از فروش روزنامه استقبال می کنند. البته مدیران روزنامه ها هم از توزیع محصول شان توسط دکه داران خوشحال می شوند و حتی تسهیلاتی برای دکه داران لحاظ می کنند. اما نکته اینجاست که پس از رسیدن روزنامه ها به دکه ها برخی از آن ها به فروش نمی روند و باید برگشت بخورند. یعنی رسانه ها باید این گونه جراید را به عنوان برگشتی قبول کنند ولی تعدادی از آن ها این موضوع را قبول نمی کنند و پول همه روزنامه های تحویلی را به دکه ها مطالبه می کنند. از این رو معمولا بعضی از کیوسک داران از توزیع روزنامه ها استقبال نمی کنند. چون به هرحال دکه دار باید یک نفعی از فروش روزنامه ببرد.

وی در پاسخ به این پرسش که اتحادیه چه برخوردی با دکه هایی که نسبت به توزیع و فروش روزنامه خودداری می کنند، خواهد داشت؟ می گوید: الان مشکل اساسی خود اتحادیه است. وقتی بنده و یا امثالهم به عنوان رئیس اتحادیه وارد فاز دیگری می شویم و هدف اصلی دکه را فراموش می کنیم. قطعا چنین مشکلاتی بروز پیدا می کنند. چون این اتحادیه است که باید کیوسک داران را رصد کند و ببیند که کدامیک از آن ها در راستای توزیع روزنامه و کار فرهنگی اقدام می کند و کدامیک از آن ها چنین نمی کند. بنابراین اگر در آینده ببینیم دکه ای اقدام به روزنامه فروشی نمی کند قطعا آنرا پلمب می کنیم. چون ماهیت وجودی این نوع دکه ها توزیع روزنامه و دیگر نشریات و مجلات است.