بلایای آخرالزمان مؤمنان واقعی را مشخص می کند / رویدادهای عصر ظهور
به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر برشی از کتاب «معرفت امام زمان» اثر ابراهیم شفیعی سروستانی است که در ادامه می خوانید؛
دسته ای دیگر از آیاتی که به ظهور امام مهدی (ع) تأویل شده اند، به ویژگی ها و صفات آن حضرت و جایگاه ایشان در عالم هستی اشاره دارند. برخی ویژگی هایی که در روایات به وجود مقدس امام مهدی (ع) تأویل شده، عبارت است از: غیب عالم هستی؛ [۱] آنکه به پیشی گرفتن برای پیروی از او امر شده است؛ [۲] رفیق نیکو؛ [۳] پارهای از نشانه های پروردگار؛ [۴] نابود کننده باطل؛ [۵] غیب خداوند که مردم به انتظار آن فرا خوانده شده اند؛ [۶] قرآن عظیم؛ [۷] کسی که خود و یارانش سخت نیرومندند؛ [۸] سرپرست کسی که مظلومانه کشته شده است؛ [۹] حقی که با آمدنش باطل نابود می گردد؛ [۱۰] راه راست؛ [۱۱] آنکه به همراه یاران شایسته اش زمین را به ارث می برد؛ [۱۲] کسی که خداوند او را به نور خود هدایت کرده است؛ [۱۳] درمانده (مضطری) که خداوند را می خواند و خداوند نیز او را اجابت می کند و گرفتاری اش را برطرف می سازد؛ [۱۴] نور پروردگار که زمین را روشن می سازد؛ [۱۵] آب روان (گوارا)؛ [۱۶] اختر گردانی که از دیده ها نهان شود و از نو درآید؛ [۱۷] یکی از برج های آسمان؛ [۱۸] روز روشنی بخش زمین؛ [۱۹] سپیده دم (طلوع فجر)؛ [۲۰] دارای دین پایدار. [۲۱]
رویدادهای عصر ظهور
برخی آیاتی که به موضوع ظهور امام مهدی (ع) تأویل شده اند، بیانگر رویدادهای عصر ظهور هستند. رویدادهایی که برخی آنها از زمره نشانه های ظهور به شمار می آیند. در اینجا به برخی از این رویدادها اشاره می کنیم:
یک فرو رفتن عدهای از کافران در زمین
بر اساس برخی روایات، آیه زیر اشاره به این رویداد دارد: أفامن الذین مکروا السیئات أن یخسف الله بهم الأرض أو یاتیهم العذاب من حیث لا یشعرون. [۲۲] آیا کسانی که تدبیرهای بد می اندیشند، ایمن شدند از اینکه خدا آنان را در زمین فرو برد، یا از جایی که حدس نمی زنند عذاب بر ایشان بیاید؟
در تفسیر عیاشی از امام محمد باقر (ع) ذیل این آیه شریفه چنین نقل شده است: إن عهد نبی الله صار عند علی بن الحسین ۸، ثم صار عند محمد بن علی ۸ ثم یفعل الله ما یشاء، فالزم هؤلاء فإذا خرج رجل منهم معه ثلاثمائة رجل ومعه رایة رسول الله (ص) عامدا إلی المدینة حتی یمر بالبیداء فیقول هذا مکان القوم الذین خسف بهم، وهی الآیة التی قال الله عز و جل: «أفامن الذین مکروا السییئات أن تخسف الله بهم الأرض أویاتیهم العذاب من حیث لایشعرون أو یاخذهم فی تقلبهم فما هم بمعجزین». [۲۳]
به درستی که پیمان پیغمبر خدا نزد علی بن الحسین درود خدا بر آن دو باد سپرده شد، سپس به محمد بن علی درود خدا بر آن دو باد رسید و [پس از این] خداوند آنچه را بخواهد انجام می دهد، پس همیشه با اینان باش، و چون مردی از ایشان خروج نمود که سیصد مرد همراهی اش می کردند و پرچم رسول خدا درود خدا بر او و خاندانش باد را با خود داشت که به سوی مدینه روان شود، و چون از بیابان «بیدا» بگذرد بگوید: این جای کسانی است که به زمین فرو خواهند شد، و این است آیهای که خدای عز و جل فرموده: «آیا کسانی که تدبیرهای بد می اندیشند، ایمن شدند از اینکه خدا آنان را در زمین فرو ببرد، یا از جایی که حدس نمی زنند، عذاب بر ایشان بیاید؟»
سختی های فراوان پیش از ظهور
بر اساس روایات، در آستانه ظهور امام مهدی (ع) بلایا و حوادث فراوانی گریبان گیر مردم می شود. این بلایا و حوادث که در واقع آزمایش های الهی هستند، مؤمنان واقعی را از مدعیان دروغین جدا می سازد و مردم را آماده ظهور آن حضرت می کند. در برخی روایات، آیه زیر به برخی آزمایش های الهی که در مقدمه ظهور واقع می شوند، تأویل شده است: ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع ونقص من الأموال و الأنفس و الثمرات وبشر الصابرین. [۲۴] و قطعا شما را به چیزی از [قبیل] ترس و گرسنگی و کاهشی در اموال و جان ها و محصولات می آزماییم و مژده ده شکیبایان را.
امام صادق (ع) در روایتی خطاب به محمد بن مسلم، مصادیق هر یک از آزمایش های مطرح شده در این آیه را بر می شمارند و تصریح می کنند که همه این آزمایش ها پیش از ظهور امام مهدی (ع) گریبانگیر مؤمنان خواهد شد: إن قدام القائم [(ع)] علامات بلوی من الله للمؤمنین. قلت: وما هی؟ قال: [ف] ذلک قول الله عز وجل: «ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع ونقص من الأموال والأنفس والثمرات وبشر الصابرین»، [فذلک] قال: «ولنبلونکم» یعنی المؤمنین «بشیء من الخوف» من ملوک [خوف ملک] بنی فلان فی آخر سلطانهم، «والجوع» بغلآء أسعارهم، «ونقص من الاموال» فساد التجارات وقلة الفضل فیها، «والأنفس» موت ذریع، «والثمرات» قلة ریع ما یزرع وقلة برکة الثمار، «وبشر الصابرین» عند ذلک بخروج القائم (ع). ثم قال [لی]: یا محمد هذا تأویله [ان الله عزوجل یقول]: «وما یعلم تأویله إلا الله والراسخون فی العلم». [۲۵]
فرمود: همانا قبل از ظهور حضرت قائم (ع) نشانه هایی است که از سوی خداوند امتحان مؤمنین می باشد. عرضه داشتم: آنها چیستند؟ فرمود: پس آن است فرموده خدای عز و جل: «و البته شما را به چیزی از ترس و گرسنگی و کمبودی از اموال و جان ها و ثمرات می آزماییم و مژده ده صبرکنندگان را» همان است که فرموده: «و البته شما را می آزماییم»؛ یعنی مؤمنین را «به چیزی از ترس» از پادشاهان «[ترس پادشاه]» فلان خاندان در اواخر سلطنتشان، «و گرسنگی»؛ به گرانی نرخ هایشان، «و کمبودی از اموال»؛ فساد و تباهی تجارت ها و کمی سود آنها «و جانها»؛ مرگی زودرس، «و ثمرات»؛ کمی رشد گیاهان (کاهش کشاورزی) و کم شدن برکت میوه ها، «و مژده بده صبرکنندگان را» در آن هنگام به خروج قائم (ع).
سپس به من فرمود: ای محمد! این است تأویل آن [همانا خدای عز و جل می فرماید]: «و تأویل آن را نمی داند جز خداوند و راسخان در علم».
در آیات قرآن کریم به برخی دیگر از رویدادهای عصر ظهور نیز اشاره شده است که به دلیل رعایت اختصار، به همین مقدار بسنده می کنیم. [۲۶]
دسته ای دیگر از آیاتی که به ظهور امام مهدی (ع) تأویل شده اند، به ویژگی ها و صفات آن حضرت و جایگاه ایشان در عالم هستی اشاره دارند. برخی ویژگی هایی که در روایات به وجود مقدس امام مهدی (ع) تأویل شده، عبارت است از: غیب عالم هستی؛ [۱] آنکه به پیشی گرفتن برای پیروی از او امر شده است؛ [۲] رفیق نیکو؛ [۳] پارهای از نشانه های پروردگار؛ [۴] نابود کننده باطل؛ [۵] غیب خداوند که مردم به انتظار آن فرا خوانده شده اند؛ [۶] قرآن عظیم؛ [۷] کسی که خود و یارانش سخت نیرومندند؛ [۸] سرپرست کسی که مظلومانه کشته شده است؛ [۹] حقی که با آمدنش باطل نابود می گردد؛ [۱۰] راه راست؛ [۱۱] آنکه به همراه یاران شایسته اش زمین را به ارث می برد؛ [۱۲] کسی که خداوند او را به نور خود هدایت کرده است؛ [۱۳] درمانده (مضطری) که خداوند را می خواند و خداوند نیز او را اجابت می کند و گرفتاری اش را برطرف می سازد؛ [۱۴] نور پروردگار که زمین را روشن می سازد؛ [۱۵] آب روان (گوارا)؛ [۱۶] اختر گردانی که از دیده ها نهان شود و از نو درآید؛ [۱۷] یکی از برج های آسمان؛ [۱۸] روز روشنی بخش زمین؛ [۱۹] سپیده دم (طلوع فجر)؛ [۲۰] دارای دین پایدار. [۲۱]
رویدادهای عصر ظهور
برخی آیاتی که به موضوع ظهور امام مهدی (ع) تأویل شده اند، بیانگر رویدادهای عصر ظهور هستند. رویدادهایی که برخی آنها از زمره نشانه های ظهور به شمار می آیند. در اینجا به برخی از این رویدادها اشاره می کنیم:
یک فرو رفتن عدهای از کافران در زمین
بر اساس برخی روایات، آیه زیر اشاره به این رویداد دارد: أفامن الذین مکروا السیئات أن یخسف الله بهم الأرض أو یاتیهم العذاب من حیث لا یشعرون. [۲۲] آیا کسانی که تدبیرهای بد می اندیشند، ایمن شدند از اینکه خدا آنان را در زمین فرو برد، یا از جایی که حدس نمی زنند عذاب بر ایشان بیاید؟
در تفسیر عیاشی از امام محمد باقر (ع) ذیل این آیه شریفه چنین نقل شده است: إن عهد نبی الله صار عند علی بن الحسین ۸، ثم صار عند محمد بن علی ۸ ثم یفعل الله ما یشاء، فالزم هؤلاء فإذا خرج رجل منهم معه ثلاثمائة رجل ومعه رایة رسول الله (ص) عامدا إلی المدینة حتی یمر بالبیداء فیقول هذا مکان القوم الذین خسف بهم، وهی الآیة التی قال الله عز و جل: «أفامن الذین مکروا السییئات أن تخسف الله بهم الأرض أویاتیهم العذاب من حیث لایشعرون أو یاخذهم فی تقلبهم فما هم بمعجزین». [۲۳]
به درستی که پیمان پیغمبر خدا نزد علی بن الحسین درود خدا بر آن دو باد سپرده شد، سپس به محمد بن علی درود خدا بر آن دو باد رسید و [پس از این] خداوند آنچه را بخواهد انجام می دهد، پس همیشه با اینان باش، و چون مردی از ایشان خروج نمود که سیصد مرد همراهی اش می کردند و پرچم رسول خدا درود خدا بر او و خاندانش باد را با خود داشت که به سوی مدینه روان شود، و چون از بیابان «بیدا» بگذرد بگوید: این جای کسانی است که به زمین فرو خواهند شد، و این است آیهای که خدای عز و جل فرموده: «آیا کسانی که تدبیرهای بد می اندیشند، ایمن شدند از اینکه خدا آنان را در زمین فرو ببرد، یا از جایی که حدس نمی زنند، عذاب بر ایشان بیاید؟»
سختی های فراوان پیش از ظهور
بر اساس روایات، در آستانه ظهور امام مهدی (ع) بلایا و حوادث فراوانی گریبان گیر مردم می شود. این بلایا و حوادث که در واقع آزمایش های الهی هستند، مؤمنان واقعی را از مدعیان دروغین جدا می سازد و مردم را آماده ظهور آن حضرت می کند. در برخی روایات، آیه زیر به برخی آزمایش های الهی که در مقدمه ظهور واقع می شوند، تأویل شده است: ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع ونقص من الأموال و الأنفس و الثمرات وبشر الصابرین. [۲۴] و قطعا شما را به چیزی از [قبیل] ترس و گرسنگی و کاهشی در اموال و جان ها و محصولات می آزماییم و مژده ده شکیبایان را.
امام صادق (ع) در روایتی خطاب به محمد بن مسلم، مصادیق هر یک از آزمایش های مطرح شده در این آیه را بر می شمارند و تصریح می کنند که همه این آزمایش ها پیش از ظهور امام مهدی (ع) گریبانگیر مؤمنان خواهد شد: إن قدام القائم [(ع)] علامات بلوی من الله للمؤمنین. قلت: وما هی؟ قال: [ف] ذلک قول الله عز وجل: «ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع ونقص من الأموال والأنفس والثمرات وبشر الصابرین»، [فذلک] قال: «ولنبلونکم» یعنی المؤمنین «بشیء من الخوف» من ملوک [خوف ملک] بنی فلان فی آخر سلطانهم، «والجوع» بغلآء أسعارهم، «ونقص من الاموال» فساد التجارات وقلة الفضل فیها، «والأنفس» موت ذریع، «والثمرات» قلة ریع ما یزرع وقلة برکة الثمار، «وبشر الصابرین» عند ذلک بخروج القائم (ع). ثم قال [لی]: یا محمد هذا تأویله [ان الله عزوجل یقول]: «وما یعلم تأویله إلا الله والراسخون فی العلم». [۲۵]
فرمود: همانا قبل از ظهور حضرت قائم (ع) نشانه هایی است که از سوی خداوند امتحان مؤمنین می باشد. عرضه داشتم: آنها چیستند؟ فرمود: پس آن است فرموده خدای عز و جل: «و البته شما را به چیزی از ترس و گرسنگی و کمبودی از اموال و جان ها و ثمرات می آزماییم و مژده ده صبرکنندگان را» همان است که فرموده: «و البته شما را می آزماییم»؛ یعنی مؤمنین را «به چیزی از ترس» از پادشاهان «[ترس پادشاه]» فلان خاندان در اواخر سلطنتشان، «و گرسنگی»؛ به گرانی نرخ هایشان، «و کمبودی از اموال»؛ فساد و تباهی تجارت ها و کمی سود آنها «و جانها»؛ مرگی زودرس، «و ثمرات»؛ کمی رشد گیاهان (کاهش کشاورزی) و کم شدن برکت میوه ها، «و مژده بده صبرکنندگان را» در آن هنگام به خروج قائم (ع).
سپس به من فرمود: ای محمد! این است تأویل آن [همانا خدای عز و جل می فرماید]: «و تأویل آن را نمی داند جز خداوند و راسخان در علم».
در آیات قرآن کریم به برخی دیگر از رویدادهای عصر ظهور نیز اشاره شده است که به دلیل رعایت اختصار، به همین مقدار بسنده می کنیم. [۲۶]
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «بلایای آخرالزمان مؤمنان واقعی را مشخص می کند / رویدادهای عصر ظهور» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.