خیاطی صرفا هنر دوخت و دوز نیست بلکه در درجه اول هنر به کارگیری ابتکار و خلاقیت در مسیر تولید طرح های جدید و بازار پسند است. در شرایطی که بسیاری از کارگاه های خیاطی به دلایل گوناگون از جمله واردات قاچاق پوشاک ترک و چینی و فقدان حمایت دولت از صنعت پوشاک با چالش مواجهند، یک خانم جوان بدون دریافت تسهیلات و در واقع با دستهای خالی موفق به احداث دو کارگاه خیاطی در نسیم شهر و لویزان شده و توانسته برای ۵۰ نفر اشتغالزایی کند، وی با توانمندسازی کارجویان آنها را به مسیری هدایت می کند که بهر شکل در نهایت شاغل می شوند. یعنی یا در کارگاه وی مشغول کار می شوند یا با مهارتی که کسب می کنند می توانند برای خود درآمدی را تعریف کنند.

خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم به محل کار این زن کارآفرین ایرانی رفت تا گزارشی از فعالیتهای وی کسب و منتشر کند.

کارگاه پر شده از صدای چرخ خیاطی و برش خوردن پارچه. ۱۵ زن مشغول کارند. عده ای از آنها الگوی لباس در سایزهای مختلف را طراحی می کنند ، عده ای دیگر پارچه را برش و عده ای هم پس چرخ در حال دوخت پارچه های برش خورده هستند.

مدیرکارگاه، فاطمه جانی خانی، متولد ۱۳۵۲ و لیسانس طراحی دوخت است. به قول خودش حاضر نیست لحظه ای از این شغل را با شغل دیگری عوض کند. عاشق کارش است و تنها تفریحش کار است. علاقمند است، آنقدر پیشرفت کند که نه تنها در ایران بلکه در کشورهای دیگر هم برند معرفی کند تا علاوه بر اینکه برای کشور ارز آوری داشته باشد، شرایطی مهیا کند تا حال و روز خیاط ها از نظر مالی بهتر شود.

کارگاه، در یک واحد آپارتمانی در یک مجتمع است که چرخ های خیاطی و زیگزاگ دوز و میز بزرگ برش و قفسه دوک های رنگی نخ گوشه گوشه های سالن آپارتمان را تصاحب کرده. صدای چرخ ها حتی از بیرون در آپارتمان هم شنیده می شوند. زن ها تند و تیز تکه پارچه ها را به هم می دوزند. اول وقت است و تمام نیروها تازه نفس کار خود را آغاز کرده اند.

خانم جانی خانی معتقد است: اقتصاد مقاومتی یعنی روی پای خود ایستادن و مصرف تولید داخلی. متأسفانه خارجی ها بازار پوشاک ایران را قبضه کرده اند. این در حالی است که اگر تولید پوشاک داخلی مورد حمایت قرار بگیرید، اشتغال بسیار زیادی در این بخش می توان ایجاد کرد. در گذشته بیشتر خانم های ایرانی از خیاطی سر در می آوردند و خودشان پوشاک مورد نیازشان را تامین می کردند. خوشبختانه در حال حاضر نیز تمایل به فراگیری مهارت زیاد شده است و هنرجویان با کسب مهارت برای خود اشتغالزایی می کنند.

این کارآفرین درباره آغاز فعالیت خود می گوید:از سال ۸۶ کارم را شروع کردم. اگر قبل از سال ۸۶ هم کار خیاطی را آغاز نکردم به دلیل این بود که خواهر خوبی داشتم که کارهای خیاطی ما را انجام می داد و نیازی به کار خیاطی نداشتیم ولی زمانی رسید که من با خواهرم فاصله گرفتم. به دلیل شرایط شغلی همسرم به شهر دیگری منتقل شدیم، در همان زمان من تصمیم گرفتم خیاطی را یاد بگیرم، همزمان با آموزش خیاطی، به دوستانم هم آموزش می دادم. صبح کلاس آموزشی می رفتم و بعد ازظهر برای دوستانم کلاس آموزشی می گذاشتم. از سال ۸۶ همزمان با اولین جلسه ای که آموزش خیاطی را شروع کردم ۱۵ هنرجو داشتم. در دو شهر نسیم شهر و لویزان کار کارگاه آموزشی دارم، در حال حاضر حدود ۵۰ هنرجو دارم، اما تا کنون بیش از ۶۰۰ نفر آموزش دیده اند و در حال حاضر مشغول فعالیت هستند، تنها آموزش مهم نیست این کار است که باعث پیشرفت می شود.

وی با بیان اینکه دوره های آموزشی ما متناسب با فنی و حرفه ای است اظهار داشت: اکثر افرادی که به مراجعه می کنند فارغ التصیل دانشگاه هستند که مهارتی ندارند.با این آموزشی که فرا می گیرند، می توانند مشغول کار شوند و برای خود شغلی دست و پا کنند. کمک به اقتصاد خانواده با صنعت خیاطی برای هنرجویان محقق می شود.

جانی خانی اظهار داشت:کشورهای دیگر به مهارت آموزی توجه بسیاری دارند. در کشورهای دیگر اول به مهارت توجه دارند و سپس مدرک برایشان مهم است. اما ایران برعکس است. مدارک بیشتر از مهارت حائز اهمیت است. به طور معمول حدود ۶ماه زمان لازم است که تا یک فرد با گذراندن دوره های نازک دوزی مشغول به کار شود. با توجه به حجم بیکاری در کشور بخش زیادی از فارغ التحصیلان برای یافتن شغل نیازمند کسب مهارت هستند. با توجه به ظرفیت اشتغالزایی در عرصه پوشاک تقاضا برای یاد گرفتن خیاطی بسیار زیاد است.

این کارآفرین با گلایه از اینکه دولت در پرداخت تسهیلات سخت گیری های بسیاری در فرآیند بانک دارد گفت: بارها برای دریافت تسهیلات به بانک ها مراجعه کردم اما مسیر ضمانت ها بسیار سخت بوده است، متأسفانه تا کنون موفق به دریافت تسهیلاتی نشدم. اگر دولت از کارآفرینان حمایت کند، بسیاری از مشکلات در مسیر اشتغالزایی و تولید برطرف می شود.

جانی خانی با بیان اینکه مجوز مشاغل خانگی دارم گفت: در شرایطی که کشور تحریم است، دولت با حمایت کارآفرینان می تواند گامی بلند در جهت شکستن تحریم در بحث پوشاک و استفاده از ظرفیت بالای اشتغالزایی در این عرصه داشته باشد، با تمام امکاناتی که دارم آمادگی کامل را برای همکاری و کمک به دولت در جهت حمایت از تولید داخلی و ایجاد اشتغال دارم. اما متأسفانه حمایتی از کار آفرینان نمیشود، دریافت وام اشتغالزایی با هزاران مشکل ربروست، به نوعی سنگ اندازی در مسیر کارآفرینان برای اخذ مجوزهای متخلف و حمایت های مالی وجود دارد.

وی ادامه داد:با توجه به اینکه جوانان در کار دولتی آرامش خاطر در بحث حقوق هر چند اندک را دارند از کار آفرینی فرار می کنند، اما کارآفرینی می تواند زمینه ساز پیشرفت های بزرگتر در زندگی آنها باشد، یکی از دلایلی که به سمت استخدام دولتی نرفتم علاقه ام به آموزش مهارت خیاطی و ایجاد شغل بود، کارآفرین نه تنها خودش شاغل است بلکه برای دیگران شغل ایجاد می کند. دولت باید از کارافرینان حمایت کند تا زمین نخورند.

انتهای پیام/