ایسنا/همدان «مصطفی پورکریمی» شاعر آئینی ملایر دار فانی را وداع گفت و رخ در نقاب خاک کشید.

« مصطفی پورکریمی»، فرهنگی بازنشسته ملایری بود که سرودن شعر را از دوره دانش آموزی آغاز کرد. اشعار وی در زمینه انقلاب، شهدا و دفاع مقدس از شهرت بیشتری برخوردارند، وی بارها در جشنواره های مختلف استانی و کشوری حائز رتبه برتر شد.

«جنگ خرها و فیل ها» ، « شهید فخری زاده »، « کرونا ویروس» و «در- خانه- بمانیم» از جمله آخرین اشعار این شاعر بوده که در سال جاری سروده شده است.

قدر هنرمندان را تا زنده هستند، بدانید

مسئول انجمن ادبی معراج ملایر با ابراز تأسف از ضایعه درگذشت « مصطفی پورکریمی»، شاعر آئینی ملایر، گفت: شناخت بنده از ایشان به ۳۰ سال قبل باز می گردد که به طور مشترک با همکاری مهران ترکمان، یکی دیگر از فعالین حوزه شعر و ادب، انجمن شعر عاشورائی را پایه گذاری کردیم.

مراد طاهرنیا در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به به جایگاه شاخص و منحصربه فرد « مرحوم پورکریمی » در حوزه اشعار آئینی و انقلابی، افزود: وی در جشنواره های مختلف حائز رتبه برتر شد و افتخار آفرید.

وی با بیان اینکه « مصطفی پورکریمی» فردی مومن، معتقد، انقلابی و ولایی بود، ادامه داد: اشعار آن مرحوم بیشتر در زمینه اهل بیت(ع) و انقلاب بود، البته غزل های عارفانه و عاشقانه ناب و ماندگاری نیز داشت.

طاهرنیا با اشاره به اینکه مصطفی پورکریمی عضو مجمع بسیج هنرمندان، فردی اهل مسجد و منبر و دارای اعتقادات قوی مذهبی بود، افزود: همواره اشعار وزین و بی نقص وی از نظر فنی و آرایه های ادبی توجه علاقمندان و صاحب نظران در حوزه شعر و ادب را جلب می کرد.

مسئول انجمن ادبی معراج ملایر با تأکید بر اینکه مسئولین باید قدر هنرمندان را تا زمانی که زنده هستند بدانند و به آنها بها بدهند، گفت: ما در حوزه هنرمندان حلقه وصلی نداریم، شاید هنرمندان دیدگاه ها و تفکر سیاسی متفاوتی داشته باشند، اما همگی در یک مسیر حرکت می کنند.

وی به مشکلات هنرمندان اشاره کرد و گفت: متأسفانه هستند هنرمندانی که یا در بستر بیماری اند، مشکلات معیشتی دارند و یا اینکه به دلیل تنگناهای مالی، آثارشان به مرحله چاپ نمی رسد و به تاریخ می پیوندد.

طاهرنیا برلزوم ایجاد حلقه وصل بین هنرمندان و حمایت مادی و معنوی مسئولین از این قشر در زمان حیات تأکید و خاطرنشان کرد: هنرمندان قشر تأثیرگذار و جریان ساز جامعه بوده و هستند و در این میان هنرمندان ملایری در سطح کشور همواره خوش درخشیده و منشأ اثر بوده اند.

در پی درگذشت «مصطفی پور کریمی»، شاعر آیینی ملایر، حجت الاسلام احد آزادی خواه، نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی، پیام تسلیتی صادر کرد که در آن آمده است:

" انالله و انا الیه راجعون

درگذشت شاعر توانمند، انقلابی و چهره ماندگار فرهنگ شهرستان ملایر؛ استاد «مصطفی پورکریمی» موجب تأثر و تألم فراوان شد.

آن مرحوم به عنوان شاعری توانا در سبک های شعری و سراینده سرودهای دلنشین از تلاشگران خدوم در عرصه فرهنگ و ادب بود که توانست با تعهد به ارزش ها و ذوق هنرمندانه خود، آثار زیبایی را ماندگار سازد.

اینجانب ضایعه درگذشت این شاعر متعهد را به جامعه فرهنگ و ادب، دوستداران شعر و ادبیات و بویژه خانواده ایشان تسلیت گفته، برای آن عزیز از دست رفته علو درجات و برای عموم بازماندگان صبر و اجر مسألت دارم."

طالب ترکاشوند رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ملایر نیز در پیامی درگذشت «مصطفی پور کریمی»، را تسلیت گفت که بدین شرح است:« رحلت شاعر آیینی » مصطفی پور کریمی" موجبات حزن و اندوه اهالی فرهنگ وهنر و جامعه ادبی شهرستان به ویژه شاعران و علاقه مندان ایشان را فراهم آورد.

مرحوم پور کریمی از شاعران مطرح و برجسته و تاثیر گذار آیینی ملایر بود که با آثار خود بر غنای شعر و ادبیات شهرستان افزود و آثار فاخری را از خود به یادگار گذاشت.

اینجانب فقدان آن شاعر توانا را به تمامی اهالی ادبیات و خانواده وی تسلیت عرض نموده، از درگاه حضرت احدیت، برای آن عزیز سفر کرده رحمت و غفران الهی و برای بازماندگان صبری جمیل و اجری عظیم خواستارم."

گفتنی است؛ پیکر مرحوم مصطفی پور کریمی، امروز پنج شنبه ۲۵ دی ماه، ساعت ۱۱ در محل بهشت هاجر ملایر تشییع و به خاک سپرده می شود.

گزیده ای از اشعار مرحوم مصطفی پورکریمی

در- خانه- بمانیم (تقدیم به شهدای سلامت)

گرفت از سینه ام، نبض پرستار نجیبم را

برید این سرفه های خشک هم امن یجیبم را

به روی شانه های خسته ی او تکیه می کردم

به حسرت می برم حالا تب داغ طبیبم را

به جانم ریختم ویروس تلخ لاابالی ها

به دوشم می کشم آوار سنگین فریبم را

دلم خوش بود می سازم بهشت هفت سینم را

شب آئینه و قرآن قلم کردند سیبم را

پریدی تا خدا از این قفس های قرنطینه

کجا باید برم این بغض های ناشکیبم را ؟

در سوگ سردار شهید حاج قاسم سلیمانی

چه شوری در زمان افتاده از پرواز خونین ات

چه دردی بر زمین باریده از باران رنگین ات

چه دارد می کشد از دوری ات فرزند احساسم

چه دارد می کند با محتشم ها داغ سنگین ات

چه عهدی بسته ای با حضرت صدیقه ی کبری

چه رازی داشته با آسمان ها مرغ آمین ات

چه حالی دارد امشب از غمت حیدر نمی دانم

چه سوگی در دلش افتاده از ترتیل یاسین ات

کجا سید حسن باید بخواند نوحه ی خود را

کجای بیت حانون می نویسد اسم شیرین ات

امید شیخ زکزاکی نگویند از نفس افتاد

نیفتد کاش از پا فاطمیون روی بالین ات

دوباره خون زنبق ها شکفته در دل محراب

و دیگر بار اشقی الاشقیایی گشته گلچین ات

شکست آیینه ات اما شدی تکثیر در عالم

که در هر گوشه یک « قاسم» علم کرده است آئین ات …

انتهای پیام