درسهایی از خطبه شعبانیه؛ پنجاه نکته کوتاه درباره جایگاه ماه مبارک رمضان



مشرق_ برگزیده ای از خطبه شعبانیه- امیرالمؤمنان امام علی(ع) نقل کرده اند که یکی از روزهای آخر ماه شعبان و در آستانهٔ ماه رمضان، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله خطاب به ما خطبهٔ مهمی خواند که مضمونش چنین است:



۱- ای مردم، ماه خدا، همراه برکت و رحمت و آمرزش گناهان به شما روی آورده است.

۲- ماهی است که از همه ماه ها ارزشمندتر و با فضیلت تر است.

۳- روزهایش ارزشمندترین روزهاست.

۴- شب هایش با فضیلت ترین شب هاست.

۵- ساعت هایش از همهٔ ساعت ها ارزشمندتر و ارجمندتر است.

۶- ماهی است که شما به میهمانی خدا دعوت شده اید.

۷- و خدا شما را در این ماه گرامی داشته است.

۸- نفس های شما در ماه رمضان تسبیح است.

۹- و خوابتان عبادت خداست.

۱۰- و عمل شما مورد قبول درگاه خداست.

۱۱- و دعایتان در این ماه عزیز مستجاب است.

۱۲- با نیت های درست و دل های پاک، خواسته هایتان را از خدا بخواهید.

۱۳- و بخواهید که شما را در این ماه به گرفتن روزه توفیق دهد.

۱۴- و نیز به تلاوت قرآن موفق سازد.

۱۵- انسان شقی کسی است که در این ماه مورد بخشش و آمرزش خدا قرار نگیرد.

۱۶- با گرسنگی و تشنگی این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت بفتید.

۱۷- و به فقرا و محرومان صدقه بدهید.

۱۸- در ماه رمضان به بزرگانتان احترام کنید.

۱۹- و به کودکان و افراد کوچک تر، از هیچ محبتی دریغ نورزید.

۲۰- در این ماه بیشتر صلهٔ رحم نمایید.

۲۱- زبان خود را از گفتار ناپسند و زشت نگهدارید.

۲۲- و از آنچه خدا بر شما حلال نکرده است، چشمانتان را ببندید.

۲۳- و آن چه را که شنیدنش بر شما حلال نیست، گوش ننمایید.

۲۴- و به یتیمان مهر و محبت کنید تا بر یتیمان شما مهرورزند.

۲۵- و از گناهانتان توبه کنید.

۲۶- به هنگام نماز، دو دست خود را به دعا به پیشگاه خدا بلند کنید.

۲۷- چه آن که آن لحظه ها بهترین لحظه هاست.

۲۸- خداوند در آن لحظات با مهر و لطف بر بندگان می نگرد.

۲۹- و اگر از او درخواست کنند، جواب می دهد.

۳۰- و وقتی او را بخوانند، لبیک می گوید.

۳۱- و دعای آنان را اجابت می کند.

۳۲- ای مردم! جانتان در گروه اعمال شماست، با طلب مغفرت از خدا، آزادش کنید.

۳۳- و شانه های شما از وزر و وبال گناه و زشتی های سنگینی می کند، با سجده های طولانی، آن وزر و وبال را سبک کنید.

۳۴- بدانید که خداوند به عزت خود قسم یاد کرده است که نمازگزاران و سجده کننده گان را عذاب نکند.

۳۵- ای مردم! هر کسی از شما روزه دار مؤمنی را افطار دهد، چنان است که گویا بنده ای را آزاد کرده، و خداوند از لغزش های گذشته اش می گذرد.

۳۶- یکی عرض کرد! ای رسول خدا، همهٔ ما قدرت افطاردادن و سیرکردن شکم افراد را نداریم.

۳۷- پیامبر فرمود: با پاره خرما، و مقداری آب، آتش را از خود دور کنید.

۳۸- ای مردم! اگر کسی در این ماه اخلاق خودش را نیکو و اصلاح کند، جواز عبور از پل صراط برای او خواهد بود.

۳۹- و آن کسی که در این ماه بر زیردستان خود آسان گرفته و سخت گیری نکند، خداوند حساب را بر او آسان می گیرد.

۴۰- و کسی که در این ماه مردم از شرش در امان باشند، خداوند در قیامت غضب خود را از او باز می دارد.

۴۱- و کسی که یتیمی را نوازش نماید، در قیامت مورد نوازش خداوند خواهد بود.

۴۲- و کسی که صله رحم کند، خداوند رحمتش را در قیامت بر او فرومی فرستد.

۴۳- و کسی که قطع رحم کند، خداوند رحمتش را در قیامت از او دور دارد.

۴۴- و کسی که یک نماز مستحبی به قصد اطاعت و بندگی به جا آورد، خداوند برآت آزادی از آتش جهنم را برای او صادر می کند.

۴۵- و کسی که یک واجب را انجام دهد ثواب ۷۰ واجب به او داده می شود.

۴۶- و کسی که در این ماه بر من زیاد درود فرستد، خداوند کفهٔ میزان عمل نیک او را در قیامت سنگین می کند.

۴۷- و کسی که یک آیه در این ماه از قرآن تلاوت کند، پاداش یک ختم قرآن را خواهد داشت.

۴۸- ای مردم، درهای بهشت در این ماه باز است، از خدا درخواست کنید که آن را بر روی شما نبندد.

۴۹- و درهای جهنم بر روی شما بسته است، از خداوند بخواهید که آن را بر روی شما نگشاید.

۵۰- و شیطان در این ماه درغل و زنجیر است، از خداوند بخواهید که آن را بر شما مسلط نکند.



امیرالمؤمنین گفت: از جا برخاستم و عرض کردم: ای رسول خدا، کدام عمل در این ماه ارزشمندتر است؟

فرمود: ای ابالحسن، ارجمندترین عمل در رمضان آن است که انسان از آن چه خدا حرام کرده است، دوری جوید.

آن گاه گریه کرد. عرض کردم: چه چیزی باعث گریهٔ شما شد؟

فرمود: علی جان، گریهٔ من برای این است که در این ماه در حالی که به نماز ایستاده ای فرق سرت به دست شقی ترین انسان شکافته می شود، و محاسن شریف تو خضاب می گردد.

امیرالمؤمنین عرض کرد: ای رسول خدا، آیا دین من سالم است؟

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: آری، در سلامت کامل دینی قرار داری.

سپس فرمود: یا علی، قاتل تو، قاتل من است، و کسی که بر تو غضب کند بر من غضب کرده است.

و کسی که به تو دشنام دهد به من دشنام داده است، تو برای من به منزلهٔ جان من هستی، روح تو از روح من است و طینت تو از طینت من است.

خدای تبارک و تعالی، من و تو را آفرید و انتخاب کرد.

مرا برای نبوت و پیامبری، و تو را برای امامت امت اسلامی اختیار کرد، و هر کسی امامت تو را انکار کند، در حقیقت منکر نبوت من شده است.





«بحارالانوار/ ج۹۶/ص۱۵۷ و ۳۵۸ -- عیون أخبار الرضا/ ج۱/ص۲۹۵»
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «درسهایی از خطبه شعبانیه؛ پنجاه نکته کوتاه درباره جایگاه ماه مبارک رمضان» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.