به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره «الرحمن» ملقب به عروس قرآن، پنجاه و پنجمین سوره قرآن و در جزء بیست و هفتم آن قرار دارد.

نام سوره که یکی از نام های الهی است، از کلمه آغازین آن گرفته شده است.

درباره مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است. کوتاهترین آیه قرآن، آیه ۶۴ این سوره است: «مدها متان».

سوره الرحمن مجموعهای از نعمتهای خدا در دنیا و آخرت را برمی شمرد. همچنین در این سوره برپایی قیامت و ویژگی های آن و چگونگی حسابرسی اعمال بیان شده است. خداوند در این سوره پس از ذکر هر نعمتی، از بندگان خود با آیه «فبأی آلاء ربکما تکذبان: پس کدام یک از نعمت های پروردگارتان را منکرید؟» اقرار میگیرد. این آیه ۳۱ مرتبه در سوره تکرار شده است. در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده است: پس از این آیه عبارت «لا بشیء من الائک رب اکذب: پروردگارا هیچ یک از نعمت های تو را انکار نمی کنم» خوانده شود.

بر اساس برخی روایات اگر کسی سوره الرحمن را قرائت کند، خداوند توفیق شکرگزاری به او میدهد و اگر در آن روز یا شب از دنیا برود شهید محسوب می شود. پس از زیارت امام رضا (ع) خواندن سوره الرحمن در رکعت دوم توصیه شده است. آسان شدن امور سخت، درمان درد چشم و محافظت از انسان از جمله خواصی است که برای سوره الرحمن بیان شده است.

فایل صوتی تلاوت سوره الرحمن با صدای عبد الشافی هلال

متن سوره الرحمن همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

مرج البحرین یلتقیان ﴿١٩﴾

دو دریا را [به گونه ای]روان کرد [که]با هم برخورد کنند. (۱۹)

بینهما برزخ لا یبغیان ﴿٢٠﴾

میان آن دو، حد فاصلی است که به هم تجاوز نمی کنند. (۲۰)

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿٢١﴾

پس کدام یک از نعمت های پروردگارتان را منکرید؟ (۲۱)

یخرج منهما اللؤلؤ والمرجان ﴿٢٢﴾

از هر دو [دریا]مروارید و مرجان برآید. (۲۲)

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿٢٣﴾

پس کدام یک از نعمت های پروردگارتان را منکرید؟ (۲۳)

انتهای پیام/