به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از انگجت، این چاپگر سه بعدی بر خلاف سایر روش های چاپ زیستی، با حداقل تهاجم ممکن فعالیت کرده و به جلوگیری از جراحی های بزرگ یا برداشتن اندام های بدن کمک شایانی می کند. البته به نظر می رسد این فناوری هنوز پنج تا هفت سال تا آزمایش انسانی فاصله دارد.

این چاپگر که F۳DB نام دارد دارای یک بازوی رباتیک نرم است که می تواند مواد زیستی را با سلول های زنده روی اندام ها یا بافت های داخلی آسیب دیده پیوند دهد.

بدن منعطف و مار مانند این چاپگر از طریق دهان یا مقعد وارد بدن می شود و اپراتور / جراح آن را با حرکات دست به سمت ناحیه آسیب دیده هدایت می کند.

علاوه بر این، چاپگر مذکور دارای جت هایی است که می تواند آب را روی ناحیه مورد نظر اسپری کند. گروه سازنده امیدوار است که رویکرد چند منظوره این چاپگر روزی بتواند ابزاری همه جانبه (برش، تمیز کردن و چاپ) برای جراحی های کم تهاجمی باشد.

بازوی رباتیک F۳DB از سه محرک زیر پارچه ای نرم با استفاده از یک سیستم هیدرولیک متشکل از «سرنگ های موتور DC که آب را به محرک ها پمپ می کند» استفاده می کند. بازو و سر چاپ انعطاف پذیر آن هر کدام می توانند با آزادی حرکت کنند و شبیه به چاپگرهای سه بعدی رومیزی هستند. چاپگر مذکور دارای یک دوربین مینیاتوری انعطاف پذیر هم هست که به اپراتور اجازه می دهد روند کار را به صورت آنی مشاهده کند.