به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این روزنامه در سرمقاله خود نوشت: «ادعای کیهان نشینان این است که روزنامه های منتقد جریان حاکم در ماه های گذشته، مدام از «خالص سازی» نوشتند و درباره حرکت خزنده ای گفتند که نه فقط ساخت قدرت که جامعه ایران را هدف گرفته است؛ اما همین روزنامه ها در ایام رقابت های انتخاباتی لیست نامزدهای میانه رو را منتشر کردند و حامیان خود را به رای دادن فراخواندند. به عبارت دیگر، کیهان میان دو ایده «خالص سازی» و «روزنه گشایی» تعارضی را تصویر می کند و با این استدلال، منطق آن طیف از جریان حاکم را که همچنان بر سود جستن از فرصت انتخابات و ضرورت مشارکت فعال سخن می گویند، زیر سؤال می برد.

اما آیا در واقعیت، چنین تعارضی وجود دارد؟ در روزنامه «هم میهن» نه در سطح سیاستگذاران و مدیران و نه بدنه و نویسندگان، همسویی و همگرایی درباره انتخابات وجود نداشته است. این مسئله، موضوعی هم نیست که امروز و پس از پایان انتخابات ظهور و بروز یافته باشد؛ بلکه از همان زمان که کارهای مقدماتی انتشار روزنامه شروع شد، مشخص بود. چنان که در انتخابات ۱۴۰۰ هم که «هم میهن» منتشر نمی شد نیز، این تفاوت مواضع وجود داشت. به عنوان نمونه، مدیرمسئول و سردبیر «هم میهن» چه در ۱۴۰۰ و چه در ۱۴۰۲ از حامیان شرکت در انتخابات بودند و متقابلا، دو مشاور ارشد روزنامه چه آن زمان و چه امروز، از مخالفان مشارکت بودند. اتفاقا، این یکی از ویژگی های مثبت «هم میهن» است که به رغم برخی اختلاف نظرهای سیاسی و راهبردی درون مدیران و نویسندگان اصلی خود، توانسته است به سهم خویش در فضای سیاسی و اجتماعی کشور مؤثر واقع شود و مواضع و تحلیل های آن، چه از سوی موافقان و چه مخالفان جدی گرفته شود و عموما آن را بشنوند و واکنش نشان دهند.

عامل اصلی این مسئله هم، توافق و تفاهم بر روی اصول کلیدی و مبنایی است. چنان که در همین ایام انتخابات، به رغم اختلاف تحلیلی و راهبردی که بین مدیرمسئول روزنامه با مواضع آقای تاج زاده در قبال انتخابات وجود داشت؛ پس از برخورد ناصوابی که در زندان با ایشان شد، روزنامه موضع گیری کرد و آقای کرباسچی هم مطلبی در حمایت از آقای تاج زاده نوشت.»

درباره واکنش هم میهن گفتنی است؛ فاصله میان طیف تحریم کننده انتخابات در جبهه اصلاحات با طیف مشارکت جو، فاصله میان دو جریان مدعی وفاداری به جمهوری اسلامی با جریان برانداز است و منطقا نمی توان نقیضین را یک جا جمع کرد. پدرخوانده های جبهه اصلاحات در حالی ادعا کردند در انتخابات نامزدی ندارند و بنابراین نمی توانند لیست و نامزدی برای رقابت ارائه کنند، که ضمن صدور دستور قلدرمآبانه، به احزاب عضو فرمان دادند در انتخابات ثبت نام نکنند و نامزدی ارائه ندهند. این رفتار دقیقا بازی در زمین آمریکا و اسرائیل و گروهک های مزدوری بود که سعی دارند انتخابات در ایران را غیر رقابتی و غیر آزاد و نمایشی معرفی کنند و دروغ خود ساخته «خالص سازی» را جا بیندازند. در مقابل، طیف محدودی از اصلاح طلبان، با وجود چند ماه همراهی در تخریب انتخابات و القای فقدان آزادی، نهایتا از فهرستی ۱۶۵ نفره رونمایی کردند که ابطال دروغ بزرگ فقدان رقابت بود. و این تعداد نامزد البته با وجود ممنوعیت صادره از سوی پدر خوانده ها و فشار تخریب شدید علیه ثبت نام بود و گرنه اصلاح طلبان می توانستند چهار پنج برابر این رقم، نامزد در میدان رقابت داشته باشند. براستی این چه انتخابات مهندسی و خالص سازی شده ای است که با وجود شیطنت جبهه اصلاحات، ۱۶۵ نامزد همسو وارد میدان رقابت می شوند و ۴۵ نفر در مرحله اول وارد مجلس می شود؟!