به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، بعضی آدم ها آنقدر تاثیرگذار، خوب، شجاع و با ایمان هستند که حتی اگر سالها و قرن ها از کوچ ابدی شان هم بگذرد بازهم در تاریخ و در دل مردم ماندگار هستند و هیچ نیرویی نمی تواند آنها را از مردم بگیرد.

بعضی آدم ها در عین سادگی، قدرتی در ذهن و جسم خود دارند که می توانند اوضاعی را از نابه سامانی نجات داده و به سمت خیر و صلاح مردم و جامعه قدم بردارند، آنها ساده اند و بی آلایش و در عین حال قوی و توانمند. آدم هایی که سبب شدند جوانان بسیاری به آگاهی برسند، راه درست را انتخاب کنند و ادامه دهنده آرمان های اسلام و انقلاب باشند. یکی از این آدم های اثرگذار و فراموش ناشدنی شهید عباس بابایی است.

به یاد سریالی افتادم که چند سال پیش در مورد او دیده بودیم، «شوق پرواز». خاطراتش را مرور می کردم؛ بخشی از وصیت نامه اش که خطاب به همسرش نوشته بود توجهم را جلب کرد: « همسرم ! راه خدا را انتخاب کن که جز این راه دیگری برای خوشبختی وجود ندارد ». آنقدر این جمله زیباست که هر آدمی را به فکر وادار می کند. یا آنجا که می گوید: « ملیحه جان به خدا قسم مسلمان بودن تنها فقط به نماز و روزه نیست البته انسان باید نماز بخواند و روزه هم بگیرد. اما برگردیم سرحرف اول اگر دوستت تو را ناراحت کرد بعد پشیمان شد و به تو سلام کرد و از تو کمک خواست حتما به او کمک کن. تا می توانی به دوستانت کمک کن و به هر کسی که می شناسی و یا نمی شناسی خوبی کن. نگذار کسی از تو ناراحت شود و برنجد».

سراسر وصیت نامه شهید بابایی به همسر فهیمشان خداوند، ائمه معصومین (ع)، دستگیری از نیازمندان، تفکر و تامل، خودباوری، نماز و حجاب و قرآن و مسائلی است که آدمی را به رستگاری نزدیک می کند. خواندن وصیت نامه شهید بابایی سبب می شود در اعمال خود تجدیدنظر و تامل کنیم و باری دیگر راهی که رفتند را برای خود مرور کنیم و به این سئوال پاسخ دهیم که آنها چه می خواستند و آیا امروزه به اهداف شهدا دست یافته ایم؟

مروری به زندگی شهید عباس بابایی

به بهانه سالروز شهادت شهید عباس بابایی زندگی ایشان را برای خودمان مرور می کنیم، هرگاه سخن از این مرد بزرگ به میان می آید مشتاق بیشتر دانستن و بیشتر خواندن در مورد او می شویم.

عباس بابایی چگنی ۱۴ آذر ۱۳۲۹ در شهر قزوین دیده به جهاد گشود؛ وی دوره ابتدایی را در دبستان دهخدا و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام وفا گذراند. پس از گرفتن دیپلم، در سال ۱۳۴۸ در رشته پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به خلبانی، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال ۱۳۴۹ به آمریکا اعزام گشت.

پس از بازگشت با ورود هواپیماهای پیشرفته اف - ۱۴ به نیروی هوایی، وی که خلبان ماهر شکاری اف - ۵ بود، برای پرواز با هواپیمای اف -۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد.

از شهریور ۱۳۵۹ با درجه سرگردی با شروع جنگ ایران و عراق فرماندهی اسکادران و انجام عملیات با جنگنده نورثروپ اف-۵ و اف - ۱۴ تام کت را انجام می داد.

سال ۱۳۶۰ با درجه سرهنگ دومی فرمانده پایگاه هوایی هشتم شکاری بود. از ۹ آذر سال ۱۳۶۲ با درجه سرهنگ تمامی به معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد. سال ۱۳۶۶ با درجه سرتیپی در سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی ارتش ابقا شد.

عباس بابایی در سال ۱۳۵۴ با دختردایی خود، ملیحه حکمت ازدواج کرد. ثمره این ازدواج یک دختر به نام سلما و دو پسر به نام های محمد و حسین است. ملیحه حکمت، ۳ خرداد ۱۳۹۵ در سن ۵۷ سالگی، پس از چند ماه تحمل درد ناشی از بیماری کبدی درگذشت.

ورود شهید بابایی به پایگاه هوایی اصفهان و نقش او در انقلاب

هم زمان با ورود هواپیماهای پیشرفته (F-۱۴) به نیروی هوایی، شهید بابایی در دهم آبان ماه ۱۳۵۵، برای پرواز با این هواپیما انتخاب شد و به پایگاه هوایی اصفهان انتقال یافت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان سرپرست انجمن اسلامی پایگاه هوایی اصفهان به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت. شهید بابایی در هفتم مردادماه ۱۳۶۰ از درجه سروانی به سرهنگ دومی ارتقا پیدا کرد و به فرماندهی پایگاه هشتم اصفهان برگزیده شد. وی در نهم آذرماه ۱۳۶۲، ضمن ترفیع به درجه سرهنگ تمامی، به سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و به ستاد فرماندهی در تهران عزیمت کرد.

بابایی در سال ۱۳۴۹، برای گذراندن دوره خلبانی به آمریکا رفت و پس از بازگشت با ورود هواپیماهای پیشرفته اف - ۱۴ به نیروی هوایی، وی که جزء خلبان های تیزهوش و ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف - ۵ بود، به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف - ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد.

با اوج گیری مبارزات علیه نظام ستمشاهی، بابایی به عنوان یکی از پرسنل انقلابی نیروی هوایی، در جمع دیگر افراد متعهد ارتش به میدان مبارزه وارد شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وی گذشته از انجام وظایف روزمره، به عنوان سرپرست انجمن اسلامی پایگاه، به پاسداری از دستاوردهای پرشکوه انقلاب اسلامی پرداخت.

آبادانی روستاهای مستضعف و حومه نشین پایگاه

به هنگام فرماندهی پایگاه با استفاده از امکانات موجود آن، به عمران و آبادانی روستاهای مستضعف نشین حومه پایگاه و شهر اصفهان پرداخت و با تامین آب آشامیدنی و بهداشتی، برق و احداث حمام و دیگر ملزومات بهداشتی و آموزشی در این روستا، گذشته از تقویت خط سازندگی انقلاب اسلامی، در روند هر چه مردمی کردن ارتش و پیوند هر چه بیشتر ارتش با مردم خدمات شایان توجهی را انجام داد.

بابایی، با کفایت، لیاقت و تعهد بی پایانی که در زمان تصدی فرماندهی پایگاه اصفهان از خود نشان داد، در تاریخ ۹ آذر ۱۳۶۲ با ارتقاء به درجه سرهنگی به سمت معاون عملیات نیروی هوایی منصوب و به تهران منتقل شد.

وی برای پیشرفت سریع عملیات ها و حسن انجام امور، تنها به نظارت اکتفا نمی کرد، بلکه شخصا پیشگام می شد و در جمیع مأموریت های جنگی طراحی شده، برای آگاهی از مشکلات و خطرات احتمالی، اولین خلبان بود که شرکت می کرد.

بابایی به علت لیاقت و رشادت هایی که در دفاع از نظام، سرکوبی و دفع تجاوزات دشمنان از خود بروز داد، در تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۳۶۲ به درجه سرتیپی مفتخر شد.

شهید عباس بابایی صبح روز پانزدهم مرداد ماه سال ۱۳۶۶ مصادف با روز عید قربان همراه یکی از خلبانان نیروی هوایی (سرهنگ نادری) به منظور شناسایی منطقه و تعیین راه کار اجرای عملیات، با یک فروند هواپیمای آموزشی اف-۵ از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمد و وارد آسمان عراق شد.

وی پس از انجام دادن مأموریت، به هنگام بازگشت، در آسمان خطوط مرزی، هدف گلوله های تیربار ضد هوایی قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح شد و بلافاصله به شهادت رسید.

انتهای پیام/۱۶۴/ش