راضیه تجار گفت: یک روند رو به پیشرفتی از ابتدای انقلاب اسلامی آغاز شده است و تا امروز ادامه دارد. این روند نمی تواند در یک سال جهش آنچنانی داشته باشد. این روند در سال پیش رو هم جلو می رود. تعدادی کتاب های ضعیف یا تجربه اولی منتشر می شود. برخی پیشکسوتان هم آثاری خلق می کنند که قلم قابل توجهی ندارد. این کار یک زمینه می خواهد. نویسنده از نظر فکری، مالی و روحی که تجربه می کند در نگارش اثرش تاثیرمی گذارد.

بنا به گفته نویسنده روح و روان خالقان اثر چه شاعر چه نویسنده در قلم آن ها تاثیرمی گذارد باید برای خلق اثر یک آرامش روانی داشته باشد. گرچه گاهی موقعیت های بد هم بنای خلق اثر می شود. یک مسئله را نمی توان نادیده گرفت که موقعیت روحی خالق اثر باعث می شود نتواند وقت کافی برای خلق اثر بگذارد، چون آرامش کافی را برای خلق اثر ندارد.

گاهی متولیان فرهنگی چشم اندازی را پیش روی نویسندگان قرار می دهند که باعث می شود آن ها به سمت و سویی بروند. برای مثال کتاب های نوشته شده در حوزه انقلاب کمتر از کتاب هایی است که درباره شهیدان نوشته شدند. از سوی دیگر در جشنواره های ادبی به داستان های کوتاه کمتر از رمان توجه می شود. رمان حجم زیادی دارد. شخصیت های متعددی در آن رقابت می کنند درحالی که نگارش داستان کوتاه زمان می برد

تجار گفت باید به بحث آموزش داستان کوتاه توجه شود. ابتدا نویسندگان کار خود را از نگارش داستان کوتاه آغاز کنند پس از آن به سمت نگارش رمان بروند. جای خالی مجلاتی که به ادبیات اختصاص داشته باشد احساس می شود. جایی وجود ندارد که منتقدان مسلط و با مهارت در این زمینه قلم بزنند. اگر مجله نقد ادبی وجود داشت نقاط ضعف و قوت آثار را بیان می کرد.