باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می دهد؛

به گزارش خبرنگار احزاب و تشکل های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، خبر کوتاه بود؛ آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی، از علمای حوزه علمیه قم در سن ۹۴ سالگی روز یکشنبه ۱۶ تیرماه به علت ایست قلبی دعوت حق را لبیک گفت.

جزییات مراسم تشییع و ترحیم آیت الله حسینی شاهرودی

مراسم تشییع پیکر مرحوم آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی، امروز سه شنبه ۱۸ تیرماه ساعت ۱۰ صبح از مقابل مسجد امام حسن عسکری (علیه السلام) به طرف حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) برگزار شده و متقابلا مراسم ترحیمشان نیز بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد اعظم قم منعقد خواهد شد.

آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی از علمای حوزه علمیه قم عصر روز یکشنبه به علت ایست قلبی در سن ۹۴ سالگی دعوت حق را لبیک گفت.این عالم وارسته فرزند مرحوم آیت الله العظمی شاهرودی (از مراجع طراز نجف اشرف) بود.

وی در ماه جمادی الاول سال ۱۳۴۴ هجری قمری، در نجف اشرف دیده به جهان گشود ودر خانواده ای رشد ونمو کرد که از متدین ترین و با تقواترین بیوت علمی نجف اشرف به شمار می رفت، از طرف پدری، والدی همچون مرحوم آیة الله العظمی حاج سید محمود حسینی شاهرودی داشتند که مستغنی از تعریف است.

آن مرحوم از لحاظ عدالت و تقوی و زهد و ورع و فقاهت زبانزد خاص وعام بودند و پس از فوت مرحوم آیة الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی (قدس سره) سال های متمادی زعامت دینی وعلمی ومرجعیت عامه حوزه های علمیه و جهان تشیع را بر عهده داشتند. ذکر احوال ایشان از عهده این جزوه مختصر خارج است ودر کتب مفصله زندگینامه آن مرجع عظیم الشأن همانند کتاب «الامام الشاهرودی» به رشته تحریر در آمده است.

والده ماجده وی بانویی مشهور به ترک زرق وبرق وزخارف دنیوی بود که هیچگاه در مقابل سختی ها و مرارت هایی که زندگی در نجف اشرف به ویژه در آن زمان داشت خم به ابرو نیاورد و با ایمان کامل و با توکل به خدا در کنار همسر عظیم الشأن خود زندگی می کرد، و حتی در اواخر ایام مرجعیت عامه مرحوم آیة الله العظمی شاهرودی (قدس سره) دست از ساده زیستی وترک دنیا برنداشته به همان رویه حسنه وخدا پسندانه ادامه داد.

آن مرحومه در کنار تقوی وتدین دارای مدارج علمی ومراتبی از فضل وکمال بود ومنزل ایشان همواره محل تردد بانوان مسلمان بود که قرائت قرآن ونماز خود را تصحیح نموده واحکام شرعی ومسائل دینی را از ایشان فرا می گرفتند، و حتی فرزندان و نوادگانشان مقدار زیادی از مقدمات و مسائل شرعی واحکام اسلامی وروایات اخلاقی را نزد ایشان فرا می گرفتند.

آیت الله حاج سید محمد شاهرودی در سایه این محیط معنوی و پاک تعلیمات اولیه و دروس ابتدائی و مقدماتی را نزد والد ماجد و والده ماجده خویش فراگرفتند و ریشه های ایمان و تقوی و تعالیم اسلامی در وجودشان مستحکم گردید.

در پی اخراج معظم له توسط رژیم بعث عراق از نجف اشرف به جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۴۰۰ هجری قمری، ایشان در شهر مقدس قم رحل اقامت افکندند و به تدریس فقه واصول وتربیت وتهذیب شاگردان پرداخته ومنشأ خیرات وبرکات وخدمات کثیره وحل مشکلات شرعی واجتماعی بودند. همچنین در مجلس استفتاء ایشان که هر هفته باحضور عده ای از مجتهدین وعلماء برجسته حوزه علمیه قم برقرار می شد، سوالات شرعی که بصورت کتبی از داخل وخارج کشور می رسد پاسخ داده می شد.

وی در سال ۱۳۶۰ هجری قمری، در سن شانزده سالگی به آخرین مرحله دروس حوزوی یعنی درس خارج قدم نهادند، ودر این سن وسال کم شروع در درس خارج بی سابقه یا کم نظیر بوده است، ولی ایشان به برکت استعداد خدادادی ونبوغ وذکاوت فوق العاده که باریتعالی به ایشان عنایت فرموده بود، ونیز به سبب تربیت وخط مشی صحیحی که والد بزرگوارشان ترسیم نموده بودند وبخصوص تأکید داشتند که ایشان متمحض در درس وبحث باشند واز اشتغالات دیگر برحذر باشند، از عمر گرانبها استفاده کامل برده واوقات خود را با جد وجهد فراوان در راه تحصیل وتعلیم صرف می نمودند.

آیت الله حسینی شاهرودی مدت مدیدی در جلسات درس خارج شرکت نموده واز محضر درس آیت الله العظمی حاج سید محمود شاهرودی (قدس سره) بهره کافی برده واز علوم ایشان استفاده کامل می نمودند تا اینکه خود به درجات عالیه اجتهاد نائل آمدند ودر عین حال تا آخرین جلسات درس والد معظم خود شرکت نمودند وتقریرات درس اصول وفقه ایشان را به رشته تحریر در آوردند.

معظم له از ارکان مجلس استفتاء مرحوم آیت الله العظمی حاج سید محمود شاهرودی (قدس سره) بودند، که در این مجلس استفتائاتی که از طرف شیعیان نقاط مختلف جهان که از مقلدین آن مرحوم بودند می رسید پاسخ داده می شد.

این مجلس استفتاء باحضور جمعی از بارزترین فضلاء وعلماء حوزه علمیه نجف اشرف برگزار می گردید، ومسائل مهم و بغرنج در آن جلسه مطرح می شد وپس از بحث وبررسی لازم آن ها را به نظر مبارک مرحوم آیة الله العظمی شاهرودی (قدس سره) می رساندند وایشان آخرین حکم را صادر می کردند.

مرجع تقلیدی که صدبار پای پیاده مشرف به کربلای معلی شد

عشق وعلاقه بی حد ایشان نسبت به پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) واهل بیت عصمت وطهارت (علیهم السلام) زبانزد خاص وعام می باشد. ایشان از ایام قدیمه در نجف اشرف علاوه بر آنکه ملتزم به شرکت در مجلس هفتگی توسل به ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) در بیت رفیع والد معظم خود، وسائر مجالس ذکر اهل بیت (علیهم السلام) بودند، در منزل خود نیز شبهای جمعه مجلس عزاداری وتوسل به ائمه اطهار (علیهم السلام) برقرار نموده وتعظیم شعائر اسلامی می نمودند. وبه قدری بر مصائب جد بزرگوارشان حضرت ابا عبد الله الحسین (علیهم السلام) گریه می نمایند که همچون والد گرامیشان جزو بکائین بر سید الشهداء (علیه السلام) شمرده می شوند.

محبت اهل بیت (علیهم السلام) چنان باوجود ایشان ممزوج شده که تازمانی که در نجف اشرف اقامت داشتند هر روزه به زیارت مولی المتقین حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) مشرف می شدند، وهمچنین بیش از صد بار با پای پیاده به کربلای حسینی مشرف شدند. وهمواره به زیارت دیگر عتبات مقدسه عراق مشرف می شدند. وپس از اخراج از عراق به همین رویه حسنه ادامه داده وملتزم می باشند که هر روز به زیارت مرقد مطهر حضرت معصومه علی ها السلام دخت گرامی امام موسی بن جعفر (علیه السلام) در شهر مقدس قم مشرف شوند.

ودر بیت رفیعشان هر هفته روزهای جمعه، ودر ایام وفات، مجلس عزاداری ودر ایام محرم وصفر مجلس سوگواری حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) برقرار می باشد. ونیز در ایام موالید اهل بیت واعیاد مذهبی مجالس باشکوهی در بیت معظم له برقرار می شود.

وهمچنین در عین کثرت اشتغالات در سال چندین بار به زیارت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) مشرف می شوند، واز انوار مقدسه آنحضرت کسب فیض می نمایند.

عالم جلیل القدری که معروف به «ذو الشهادتین» بود

وی در سال ۱۳۷۵ هجری قمری، پس از بروز مدارج علمی وکمالی وپس از امتحان های متعددی که از ایشان به عمل آمد موفق به کسب اجازه اجتهاد از مرحوم آیة الله العظمی حاج سید محمود شاهرودی (قدس سره) شدند، باتوجه به آنکه آن مرحوم در زمینه اعطا اجازه اجتهاد در حوزه علمیه نجف اشرف معروف به «ذو الشهادتین» بودند، یعنی در امتحان اجتهاد چنان سختگیری ودقتی می کردند که اجازه اجتهاد ایشان ارزش اجازه اجتهاد از دو نفر از علما را داشت.

رسیدگی به مناطق محروم؛ اولویت اول آیت الله حسینی شاهرودی در زندگی

کمک به طلاب حوزه های علمیه بطرق مختلف مثل پرداخت شهریه در مقاطع مختلف به طلاب، پرداخت شهریه حوزه های علمیه بعض شهرستان ها، کمک به هزینه های مختلف روحانیون، واگذاری اراضی جهت منزل مسکونی طلاب، اعطای اجازه برای صرف حقوق شرعیه در مدارس علمیه ومراکز اسلامی در ایران وکشورهای دیگر معظم له در زمان مرجعیت مرحوم والد خود، به موازات اشتغالات علمی، بخشی از خدمات وسیعی بود که از سوی او انجام شد.

علاوه بر اینکه او در فرستادن وکلا ومبلغین، وتشویق آن ها برای ترویج احکام اسلامی به نقاط مختلف ایران وکشورهای دیگر، اعزام مبلغین وروحانیون به مناطق محروم شیعه نشین که در معرض هجوم دینی واعتقادی دشمنان هستند واعطای کمکهای اقتصادی به ساکنان آن مناطق، کمک به گرفتاران، مستضعفین وفقراء در زمینه های مختلف مثل هزینه معالجه، سفر، تعمیر وخرید منزل، ازدواج وغیره وحل وفصل نزاع ها ومشکلات اجتماعی اهتمام ویژه ای داشت.

تأسیس حسینیه وکمک به ساخت مساجد، حسینیه ها، مدارس علمیه، کتابخانه ها، بیمارستان ها، درمانگاه ها، ومراکز بهداشتی مثل حمام وغیره بخصوص در روستا ها ومناطق محروم بخش دیگری از اقدامات این مرجع عالی مقام بود.

انتهای پیام/