خبرگزاری مهر - گروه استان ها: ساخت بنای بیمارستان نمازی به همت محمد نمازی، در سال ۱۳۳۱ آغاز شد و در سال ۱۳۳۴ به بهره برداری رسید. این بیمارستان در باغی به مساحت ۲۵ هکتار و زیربنای ۷۵۰۰ مترمربع و ۳۰۰ تخت احداث شد. در آن زمان، بیمارستان نمازی، مجهزترین بیمارستان خاورمیانه محسوب می شد. در سال ۱۳۵۱ نمازی تصمیم به توسعه بیمارستان گرفت اما در بیستم فروردین ماه آن سال درگذشت. توسعه بیمارستان در سال های بعد ادامه یافت و در سال ۱۳۶۷ تعداد تخت های بیمارستان به بیش از ۶۰۰ رسید.

این بیمارستان که یک بیمارستان آموزشی، تخصصی و فوق تخصصی است اکنون در طول ماه بالغ بر شش هزار و ۵۰۰ مراجعه کننده بستری دارد و تعداد تخت هایش نیز تا سال ۹۷ به هزار تخت رسیده است.

در عین حال تا سال گذشته در ماه یک هزار و ۵۷۰ عمل در این بیمارستان صورت می گرفت ضمن اینکه تعداد پرشماری بیمار نیز از استان های جنوبی و همجوار کشور به این بیمارستان مراجعه دارند.

بیمارستان نمازی یکی از نمادهای پزشکی جنوب کشور و حتی ایران است که سرگذشت آن به گستردگی علم پزشکی این شهر محسوب می شود. این مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی خاستگاه چهره های مطرح طب به شمار می رود که اگر بخواهیم فهرستی از آن تهیه کنیم به اندازه کتب تاریخی و حتی پزشکی می شود.

به هر روی هر بنایی روزی به دلیل فرسودگی هرچقدر هم که پابرجا باشد نیاز دارد یا بازسازی یا از نو ساخته شود، اما بیمارستان نمازی از جنس آن بناهایی نیست که بشود به خاطر دیرینه بودنش آن را در زمره فضاهایی گذاشت که از نو ساخت.

بیمارستانی که تا امروز هم کاربری پزشکی و درمانی آن انعطاف پذیر بوده است

بیمارستان نمازی گرچه از نخستین مراکز درمانی ایران به شمار می رود که بر اساس استانداردهای دوره خود ساخته شد، اما ساختار آن به نوعی بنا شد که تا امروز هم کاربری پزشکی، آموزشی و درمانی آن انعطاف پذیر بوده و گاهی نقاطی از این بیمارستان بر متولیان آن روی گشوده که در گذشته تصور آن وجود نداشته است.

در ورودی این بیمارستان دانشکده مامایی و پرستاری خود نمایی می کند، سپس آرامگاه محمد نمازی به شکلی ساده پیش از ورودی ساختمان های چندگانه در کنار مسجد این بیمارستان قرار دارد و ده ها بخش و واحد درمانی خدمات گسترده ای به بیماران ارائه می کند، در حالی که بیمارستان چشم پزشکی خلیلی نیز در ادامه آن قرار دارد و یکی از دیدنی ترین بخش های این بیمارستان که ویلای نمازی در آن قرار دارد، گنجینه ای گران بها از یادگارهای محمد نمازی در خود جای داده است.

گردشگری سلامت فدای ساخت و سازهای بی قواره بنام پزشکی شد

شاید در سال های اخیر تصوری وجود داشت که بهترین مکان برای ساخت بیمارستان و مراکز درمانی نقاطی از شیراز باشد که دارای باغ های سر سبز است، اما همین تفکر باعث شد بسیاری از عرصه های طبیعی به ویژه حاشیه بلوار شهید چمران و باغ های قصردشت به سودای گردشگری سلامت فدای ساخت و سازهایی بی قواره و به دور از استانداردهای مرسوم شود، اما جغرافیای بیمارستان نمازی در دهه ۳۰ شمسی با دور اندیشی بنیان گذاران آن به شیوه ای انتخاب شد که بخشی از شهر شیراز را خالی از فضای سبز نکرد بلکه به عرصه های طبیعی این شهر افزود در حالی که در سال های گذشته به نام ایجاد بیمارستان های تخصصی بسیاری از باغ های شیراز از بین رفت تا سود سرشار حاصل از درمان بیماران جنوب ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس در جیب کسانی شود که باغ های یادشده را گرفتند و به جای آن ساختمان های چندین طبقه ساختند.

مرکز درمانی ۲۵ هکتاری که یادآور باغ ایرانی است

شاید یکی از دیدنی ترین بخش های بیمارستان نمازی برای مراجعین آن دست کم فضاسازی ها و درختکاری هایی است که همچنان آن را متمایز از دیگر مراکز درمانی شیراز کرده و یادآور باغ هایی نظیر ارم و جهان نما و دلگشاست که چشم نواز هستند و روحیه این شهر را که به شعر و ادب شهره است به مراجعین آن منتقل می سازد.

اینک پس از دهه ها خدمات رسانی بیمارستان نمازی به بیماران، زمزمه هایی شنیده می شود که قرار است این مرکز درمانی تعطیل شده و از گوشه و کنار گمانه هایی است که شاید این بیمارستان برای تبدیل شدن به آسایشگاه سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.

وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سفر به شیراز که همزمان با تغییر مدیریت دانشگاه علوم پزشکی این شهر بود در گفت و گو با خبرنگاران گفت: بیمارستان نمازی شیراز با آن دیرینه و نمای سنتی دوست داشتنی بعنوان یک مرکز خدمات درمانی نه فقط برای مردم شریف شیراز بلکه خیلی از استان های مجاور شناخته شده است.

مراحل مرمت این بیمارستان دنبال خواهد شد

سعید نمکی با اعلام اینکه سریع تر مراحل مرمت این بیمارستان دنبال خواهد شد، افزود: ما به دنبال توسعه این مرکز در شکل یک بیمارستان آموزشی، درمانی و پژوهشی زیر نظر دولت هستیم.

با این حال موضوع ساخت بیمارستانی با نام نمازی ۲ در بخشی از زمین بیمارستان کنونی از ابتدای دهه ۹۰ شمسی قوت گرفته و حتی کشمکش هایی میان دانشگاه شیراز و علوم پزشکی در گرفت که در نهایت با وساطت استانداری این قائله پایان یافت، اما آنچه اکنون دوباره سر زبان ها قرار گرفته این است که ترافیک میدان نمازی شیراز با وجود ساخت درمانگاه های شهید مطهری سپس درمانگاه امام رضا (ع) و کلینیک ها و مطب پزشکانی که به واسطه مرکزیت خیابان زند در زمینه درمانی و پزشکی مشکلاتی در زمینه رفت و آمد ایجاد کرده لزوم بازنگری در این طرح را بیش از پیش مشهود ساخته است، زیرا بار ترافیکی این بخش از شیراز با وجود پایانه اتوبوسرانی نمازی، طرح ناقص خطوط ویژه اتوبوس حد فاصل میدان نمازی تا میدان شهرداری و تراکم مراکز آموزشی و دانشکده های دانشگاه شیراز کشش ایجاد مرکز درمانی دیگری را ندارد.

چه گزینه ای پیش روی متولیان این بیمارستان و مدیریت شهری شیراز است؟

گزینه پیش روی متولیان شهری و پزشکی می تواند این باشد که بیمارستان نمازی به عنوان یک نماد تاریخی پابرجا بماند، اما کاربری پزشکی آن جای خود را به آسایشگاهی بدهد و بیمارستان نمازی با استانداردهای به روز و مدرن در نقطه ای دیگر از شیراز که توانایی پذیرایی از خیل مراجعین را داشته باشد بدهد، کاری که در کشورهای دیگر در حفظ چنین ساختمان هایی انجام می گیرد و با حفظ ساختار اصلی آن را به کاری دیگر که آسیبی هم به کالبد اصلی وارد نشود می گیرند.