به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، عفاف در کنار حیا دو عنصر به هم پیوسته اند که خداوند آن را در وجود تمام انسان ها نهادینه کرده است و هر فردی به صورت ذاتی می داند که مسیر رستگاری و کمال معنوی در گام اول در گروی التزام به این خصلت های نیکوست؛ چرا که وجود این دو عنصر به هر فردی تعالی روحی و عزت نفس می بخشد و در مقابل، هر مقدار از این عناصر در انسان کاهش یابد، موجب تنزل روحی و شخصیتی وی می شود.

عفت یعنی بازداشتن خود از آنچه حلال نباشد و شامل عفت شهوت، عفت در پوشش، عفت چشم و عفت کلام است. حیا به معنای «جلوگیری نفس از زشتی ها» و «عامل بازدارندگی در برابر گناه» است که در مقابل آن «وقاحت» و بی شرمی قرار دارد. در آموزه های دینی، حیا به عنوان کلید خوبی ها (مفتاح الخیر) یاد شده است و ایمان را از اسباب و ضروریات آن برشمرده اند، در واقع قوت و ضعف حیا بستگی به درجات ایمان افراد دارد؛ یعنی هراندازه ایمان انسان مستحکم تر، حیا بیشتر و هراندازه ایمان انسان ضعیف تر، درجه حیا کمتر می شود. اتصال بین ایمان و حیا به قدری چشمگیر است که امام صادق(ع) فرمود «ایمان ندارد کسی که حیا ندارد؛ لا إیمان لمن لا حیاء له» (الکافی (ط الإسلامیة)، ج۲، ص۱۰۶) و یا امام محمد باقر(ع) ایمان و حیاء را دو رشته متصل به یکدیگر معرفی کردند و فرمودند «حیا و ایمان در یک رشته و هم دوشند، چون یکی از آن دو رفت، دیگری هم در پی آن برود؛ الحیاء و الإیمان مقرونان فی قرن، فإذا ذهب أحدهما تبعه صاحبه.» (کافی (ط دار الحدیث)، ج۳، ص۲۷۵) در دیگر روایت امام صادق(ع) این صفت را کنار عفت، از نشانه های ایمان معرفی کردند و فرمودند: «حیا، عفت پیشگی و عجز زبان از سخنان بی فایده و نه عجز قلب از نشانه های ایمان است؛ الحیاء والعفاف والعی أعنی عی اللسان لا عی القلب من الایمان» و یا در جایی دیگر فرمودند «حیا جزو از ایمان است و ایمان (مکانش) در بهشت است؛ الحیاء من الإیمان و الإیمان فی الجنه …»

متأسفانه در عصر حاضر به دلایل مختلفی همچون گسترش شبکه های مجازی و تولید برنامه های هنجارشکن در دنیای رسانه و نیز تقلید از فرهنگ وارداتی غرب، حیا و عفت فردی و اجتماعی مورد آسیب قرار گرفته است به گونه ای که گاهی برخی افراد جامعه، بی مهابا و بدون رعایت حد و حدودهای اخلاقی دست به اقدامات هنجارشکنانه می زنند؛ در چنین وضعیتی خداوند با برپایی جامعه اربعینی، الگویی فراروی مردم و مسئولان قرار می دهد که افراد این جامعه اوج حیا و عفت را به نمایش می گذارند و از ثمرات معنوی آن بهره می برند. افراد جامعه اربعینی در زیارت اباعبدالله(ع) سعی دارند خود را از جهت ظاهری و باطنی ملبس به لباس حیا و عفاف، آن هم در تمام ابعادش کنند.

از منظری می توان اذعان داشت این مقدار حیا و عفاف در جامعه اربعینی به دلیل ایمان زلال و برخاسته از قلوب مردمی است که در این همایش عظیم جهانی حضور به هم رسانده اند، چرا که همان گونه که بیان شد، بر اساس آموزه های دین، بین ایمان و حیا پیوستگی وثیقی وجود دارد که روایات آن قبلا ذکر شد.

انتهای پیام/