بهترین و بدترین استان برای کسب وکار کدامند؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، امروزه بهبود محیط کسب و کار یکی از مهم ترین راهبردهای توسعه اقتصادی هر کشور و منطقه ای به شمار میرود و علاوه بر آن هر چه محیط کسب و کار یک منطقه شرایط بهتری داشته باشد، بهره برداری از فرصت های کارآفرینی بیشتر و هر چه بهره برداری از فرصت های کارآفرینی در جامعه ای بیشتر باشد عملکرد اقتصادی آن و خلق ارزش و ثروت در آن جامعه نیز بیشتر می شود.
نتایج پایش ملی محیط کسب و کار ایران در پاییز ۱۳۹۷، رقم ۶٫۴۹ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) را به عنوان شاخص ملی به دست می دهد که بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۳۹۷ با میانگین ۶٫۴۰) بوده است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از نظر فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، در اکثر استان ها وضعیت بیشتر مؤلفه های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در پاییز ۱۳۹۷، تا حدودی نامساعدتر شده است.
در پاییز ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، سه مؤلفه ۱- غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات ۲- بی ثباتی سیاست ها، قوانین و مقررات و رویه های اجرایی ناشر به کسب و کار و ۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها را نامناسبترین و سه مؤلفه : ۱- محدودیت دسترسی به حامل های انرژی ۲- محدودیت دسترسی به آب و ۳- محدودیت های دسترسی به شبکه تلفن همراه و اینترنت را مناسبترین مؤلفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه ها ارزیابی کرده اند.
بر اساس یافته های این طرح در پاییز ۱۳۹۷، استان های خراسان شمالی، ایلام و کرمانشاه به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب و کار و استان های گیلان، آذربایجان غربی و زنجان به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب و کار نسبت به سایر استان ها ارزیابی شده اند.
بر اساس نتایج این پایش در پاییز ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب و کار در بخش خدمات در مقایسه با بخش های کشاورزی و صنعت نامناسب تر ارزیابی شده است و در بین رشته فعالیت های اقتصادی نیز، رشته فعالیت های ۱- اداری و خدمات پشتیبانی، ۲- سلامت انسان و مددکاری اجتماعی و ۳- عمده فروشی و خرده فروشی، تعمیر وسایل و غیره (صادرات و واردات)، به ترتیب دارای بدترین وضعیت کسب و کار و رشته فعالیت های ۱- مالی و بیمه، ۲- هنر، سرگرمی و تفریح و ۳- آموزش، به ترتیب بهترین وضعیت کسب و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت های اقتصادی در کشور داشته اند.
براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران نیز در پاییز ۹۷، عدد ۶٫۴۷ (۱۰بدترین ارزیابی است) را نشان می دهد که تا حدودی بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۹۷ با میانگین ۶٫۴۲) است. به طوری که میانگین ارزیابی محیط اقتصادی رقم ۶٫۵۴ است که در ارزیابی فصل گذشته ۶٫۵۵ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۶٫۴۱ است که در فصل گذشته عدد ۶٫۳۱ ارزیابی شده بود.
انتهای پیام/ن
نتایج پایش ملی محیط کسب و کار ایران در پاییز ۱۳۹۷، رقم ۶٫۴۹ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) را به عنوان شاخص ملی به دست می دهد که بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۱۳۹۷ با میانگین ۶٫۴۰) بوده است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از نظر فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، در اکثر استان ها وضعیت بیشتر مؤلفه های مؤثر بر محیط کسب وکار ایران در پاییز ۱۳۹۷، تا حدودی نامساعدتر شده است.
در پاییز ۱۳۹۷، فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، سه مؤلفه ۱- غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات ۲- بی ثباتی سیاست ها، قوانین و مقررات و رویه های اجرایی ناشر به کسب و کار و ۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها را نامناسبترین و سه مؤلفه : ۱- محدودیت دسترسی به حامل های انرژی ۲- محدودیت دسترسی به آب و ۳- محدودیت های دسترسی به شبکه تلفن همراه و اینترنت را مناسبترین مؤلفه های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه ها ارزیابی کرده اند.
بر اساس یافته های این طرح در پاییز ۱۳۹۷، استان های خراسان شمالی، ایلام و کرمانشاه به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب و کار و استان های گیلان، آذربایجان غربی و زنجان به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب و کار نسبت به سایر استان ها ارزیابی شده اند.
بر اساس نتایج این پایش در پاییز ۱۳۹۷، وضعیت محیط کسب و کار در بخش خدمات در مقایسه با بخش های کشاورزی و صنعت نامناسب تر ارزیابی شده است و در بین رشته فعالیت های اقتصادی نیز، رشته فعالیت های ۱- اداری و خدمات پشتیبانی، ۲- سلامت انسان و مددکاری اجتماعی و ۳- عمده فروشی و خرده فروشی، تعمیر وسایل و غیره (صادرات و واردات)، به ترتیب دارای بدترین وضعیت کسب و کار و رشته فعالیت های ۱- مالی و بیمه، ۲- هنر، سرگرمی و تفریح و ۳- آموزش، به ترتیب بهترین وضعیت کسب و کار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت های اقتصادی در کشور داشته اند.
براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران نیز در پاییز ۹۷، عدد ۶٫۴۷ (۱۰بدترین ارزیابی است) را نشان می دهد که تا حدودی بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (تابستان ۹۷ با میانگین ۶٫۴۲) است. به طوری که میانگین ارزیابی محیط اقتصادی رقم ۶٫۵۴ است که در ارزیابی فصل گذشته ۶٫۵۵ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۶٫۴۱ است که در فصل گذشته عدد ۶٫۳۱ ارزیابی شده بود.
انتهای پیام/ن
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «بهترین و بدترین استان برای کسب وکار کدامند؟» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.