به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می پرداختند. به دلیل آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر از مفسران قرآن کریم می پردازیم.

این سوره از معدود سوره های قرآن است که برای آن فضایل و آثاری ویژه و فوق العاده بیان شده است. مهم ترین و مشهورترین فضیلت سوره اخلاص برابری ثواب قرائت آن با ثواب قرائت ثلث قرآن است.

در روایات خواندن این سوره سبب ایمنی از شر حاکم ستمگر و مردم نیز برشمرده اند. رسول خدا (ص) به یکی از اصحابش توصیه کرده است که برای رفع فقر و تنگدستی، این سوره را پس از ورود به خانه قرائت کند و همچنین در حدیث دیگری آمده است که هرگاه رسول خدا (ص) بیمار می شدند، سوره «قل هو الله احد» را بر خود می خواندند.

فایل صوتی تلاوت سوره اخلاص با صدای ابوبکر شاطری

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند رحمتگر مهربان



قل هو الله أحد ﴿۱﴾

بگو اوست خدای یگانه (۱)

۱- پیامبران امین وحی اند؛ خدا به پیامبر فرمود: «قل»، او نیز می گوید:«قل»

۲- خداوند، در عین حضور، از دیدگان غایب است و قابل مشاهده نیست. «هو» (اهل توحید عقیده دارند که «لا تدرکه الأبصار و هو یدرک الأبصار ؛چشم ها او را درک نمی کند، ولی او چشم ها را درمی یابد.)

۳- به سؤالات اعتقادی باید پاسخ داد. «قل هو الله »

۴- عقاید حق را باید به دیگران اعلام کرد. «قل هو الله »

۵-خداوند در همه چیز یکتاست. در ذات و صفات، در علم و قدرت و حیات و حکمت، در آفرینش و هستی بخشی. «قل هو الله أحد»

بیشتر بخوانید

الله الصمد ﴿۲﴾

خدای صمد [ثابت متعالی](۲)

امام صادق علیه السلام فرمود:اگر اهلش را پیدا می کردم از همین کلمه «صمد» توحید و اسلام و ایمان را استخراج می کردم.

۱- توجه تمام موجودات، خواسته یا ناخواسته به سوی اوست. «الله الصمد»

۲- تنها او غنی است و همه به او محتاجند. «الله الصمد»

۳- تنها خداوند است که سزاوار قصد کردن است. «الله الصمد» (حرف الف و لام در الصمد برای حصر است.

۴- موجودات، در همه امورشان محتاج اویند. «الله الصمد» (کلمه صمد مطلق است و شامل تمام احتیاجات مادی و معنوی مخلوقات می شود.)



لم یلد ولم یولد ﴿۳﴾

[کسی را]نزاده و زاده نشده است (۳)

موجودات، نه فقط از او زاده نشوند، بلکه حتی از او خارج نشوند، آن گونه که میوه از گل، درخت از هسته، آب از ابر و چشمه، آتش از چوب، کلام از دهان، نوشته از قلم، بو از گل، مزه از غذا، فکر از عقل، گرما از آتش، سرما از یخ، خواب و خیال از ذهن، اندوه و شادی و بیم و امید از دل، صادر و خارج می شوند.

این آیه، هم عقیده مسیحیت که عیسی را فرزند خدا می دانند و هم عقیده یهود که عزیر را فرزند خدا می دانستند و هم عقیده مشرکان جاهلی که فرشتگان را دختران خدا می پنداشتند، رد می کند.

۱- صمدیت و بی نیازی خداوند از همه چیز، دلیل آن است که او نیاز به فرزند و والدین ندارد. «الله الصمد. لم یلد و لم یولد»

۲- خداوند علتی ندارد و از چیزی به وجود نیامده است. «و لم یولد»

۳- مولود، معلول است و نمی تواند خدا باشد. «و لم یولد» (چگونه مسیحیان عیسی را مولود مریم، ولی باز هم او را خدا می دانند؟)



ولم یکن له کفوا أحد ﴿۴﴾

و هیچ کس او را همتا نیست (۴)

آیه قبل، فرزند بودن و فرزند داشتن را از خدا نفی کرد، این آیه وجود هرگونه همسر را از او نفی می کند. چنانکه در آیه ای دیگر می فرماید: «ما اتخذ صاحبه و لا ولدا» او نه همسری انتخاب کرده و نه فرزندی دارد.

۱- نه در ذات، نه در صفات و نه در افعال، هیچ کس و هیچ چیز شبیه و مانند خداوند نیست. «و لم یکن له کفوا أحد»

۲- خداوند شبیه ندارد تا بتواند شریک او در امور هستی گردد. «و لم یکن له کفوا أحد»

انتهای پیام/