به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، کردستان در حالی قطب تولید توت فرنگی در کشور است که به دلیل بی توجهی و عدم حمایت مسئولان از کشاورزان، نبود کارخانه، سردخانه، صنایع تبدیلی، بازار فروش و صادرات دسترنج و سود محصولات این قشر زحمت کش به جیب دلالان و واسطهها میرود و برای فرآوری و بسته بندی به دیگر استان های کشور ارسال می شود.

در واقع طلای سرخی که کشاورزان کردستانی با زحمت زیاد آن را می کارند و برداشت می کنند در نهایت با برند استانی دیگر وارد بازار مصرف می شود و هیچ نام و نشانی از کردستان در آن به چشم نمی خورد.

مولایی یکی از کشاورزان روستای مابین سنندج-کامیاران در گفت وگو با خبرنگار تسنیم با ابراز گله مندی از عدم حمایت مسئولان از توت فرنگی کاران و نبود بازار فروش اظهار داشت: متأسفانه تمام زحمات ما در جیب دلالان می رود.

وی افزود: دلالان توت فرنگی را با قیمت های پایین از ما می خرند و خودشان با قیمت های بالا در بازار می فروشند در حالیکه هزینه هایمان به شدت بالا رفته و اگر کارخانه ای در استان کردستان بود و صادرات این محصول انجام می شد، بازار فروش آن رونق پیدا می کرد.

کشاورز کردستانی گفت: از مسئولان درخواست داریم که برای ایجاد کارخانه و صادارت این محصول تدبیری بیندیشند تا هم از ضرر و زیان کشاورزان جلوگیری کرده و هم هزاران نفر از این طریق نیز بتوانند دارای شغل شوند.

مولایی می گوید: درآمد حاصله از فروش توت فرنگی یک سوم از زحمات ما را جبران نمی کند و امسال تعداد زیادی از کشاورزان بی خیال کاشت توت فرنگی شدند و به کاشت گوجه فرنگی روی آوردند.

گفتنی است؛ برداشت توت فرنگی در استان کردستان هرساله از اواخر اردیبهشت ماه آغاز و معمولا تا پایان خردادماه ادامه دارد. آن چه در ادامه مشاهده می کنید گزارش تصویری خبرنگار تسنیم از دسترنج توت فرنگی کاران زحمت کش روستاهای مابین سنندج-کامیاران است که به دلیل بی توجهی مسئولان، نبود کارخانه، سردخانه، صنایع تبدیلی و بازار فروش، سود محصولات آنها به جیب واسطهها میرود.

انتهای پیام/ن