مهر | فرهنگی و هنری | جمعه، 30 آذر 1403 - 14:46

تعدادی از شاعران جوان کشور رباعی هایی به بهانه شب یلدا سرودند.

به گزارش خبرگزاری مهر، پیوند شب یلدا با شعر، در ایران قدمتی چندصدساله دارد؛ شاید هزاران ساله.
آنچه از آن رسم ها و آیین ها و شعرخوانی ها و شاهنامه خوانی ها و بیدل خوانی ها و حمله حیدری خوانی ها و...
در شب یلدا هنوز زنده مانده، هم نشینی مردم با دیوان حافظ و تفأل زدن به شعرهای او و انس و الفت و نزدیکی با حافظ و جهان او در شب یلدا است.
به یک معنا شب یلدا شب شاعران هم هست و همین است که با مضمون یلدا و طولانی بودن این شب، شعرهای زیادی نوشته و سروده اند.
به تازگی تعدادی از شاعران جوان به بهانه شب یلدا رباعی هایی سروده و منتشر کرده اند.
در ادامه این رباعی ها را با هم می خوانیم؛
*
سیدمحمدرضا یعقوی آل
با آه به عرش می رسد فریادم
شب های حرم نمی رود از یادم
از شوق حرم تا که شنیدم «چله»
ناگاه به یاد اربعین افتادم
*
در وادی توحید پی مقصد باش
اخلاص بیار و آنچه می باید باش
با یاد خدا، شب بلند یلدا
مشغول به «لم یلد و لم یولد» باش
*
با نام خدا محفل مان روشن شد
تکلیف شب منزل مان روشن شد
با ذکر علی علی به سودای بهشت
خوردیم انار و دل مان روشن شد
*
هنگامه ی تودیع خزان است، بیا
سرفصل بهار مومنان است، بیا
بنگر که به انتظار فردای ظهور
قدّ شب چله هم کمان است، بیا...
*
نور تو طلوع روشن فرداهاست
آیینه ی «والنهارْ إذا جلیها» است
تفسیر بلند شب یلدای فراق
مستور به «وَاللیل إذا یغشیها» است
*
سیدابوالفضل مبارز
در صحن شما عشق تلاطم کرده
باران به روی سنگ تیمم کرده
یلدا سر ظهری است که گویا خورشید
از شرم حضور، خویش را گم کرده
*
پاییز گذشت و برگ ریزان نشدیم
از این همه معصیت پشیمان نشدیم
هرقدر که شب قصه ی خود را کش داد
ما آخر سر نمازشب خوان نشدیم
*
تا کی به ندای نفْسِ مان گوش کنیم
غم را به قد قافیه تن پوش کنیم
حیف است که در بلندی این یلدا
کوتاهی عمر را فراموش کنیم!
*
بی حوصله ام بی هیجان اما نه
دلتنگ توام، دل نگران اما نه
هی چله به چله میوه ها کامل شد
یک چله دعای عهدمان اما نه
*
ابولفضل عصمت پرست
تشییع چراغ خانه، پنهانی شد
مرثیه سکوت و چشم بارانی شد
دیگر نکند طلوع خورشید دلش
یلدای علی چقدر طولانی شد...
*
احمد حیدری
عجل فرجک، به درد ما درمان باش
خورشید امیدبخش بیداران باش
تا کی شب غیبت به درازا بکشد؟
یلدای هزارساله را پایان باش
*
سیدمحسن علوی
رفتی و نگفتی که فلانی تنهاست
این عشق ولی هنوز هم پا برجاست
امشب که نه حتی وسط تابستان
هر شب که تو نیستی برایم یلداست
*
مسعود یوسف پور
از شوق رسیدنت، کما فی السابق
تقویم زمستان زده ام شد عاشق
گیسوی تو روی شال سبز افتاده است
یلدا وسط بهار؟
جل الخالق!
*
دوری تو را بهانه کردن خوب است
شکوه ز غم زمانه کردن خوب است
از دیده به جای اشک، خون می گریم
یلداست...
انار دانه کردن خوب است...
*
ای کاش به سمت ما دری بگشایی
دیوار کشیده دورمان، تنهایی
ای صبح امید ما زمستانی ها!
یلدا چه قدر صبر کند می آیی؟