به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا روز بیست وهفتم ماه رجب یکی از اعیاد بزرگ مسلمین است و روزی است که حضرت رسول صلی الله علیه و آله به پیامبری مبعوث شد و جبرئیل امین برای ابلاغ پیامبری بر آن حضرت فرود آمد. نزول اولین آیات قرآن در روز مبعث بر شرافت و برکت این روز مبارک می افزاید.

بر اساس کتب ادعیه برای این روز چند عمل وارد است: اول، غسل کردن دوم، روزه گرفتن و آن یکی از چهار روزی است که در طول سال برای روزه گرفتن امتیاز ویژه دارد و ثوابی برابر با روزه هفتاد سال دارد.

سوم، صلوات زیاد فرستادن چهارم، زیارت حضرت رسول صلی الله علیه و آله و امیر المؤمنین علیه السلام.

پنجم: در کتاب «اقبال» و در بعضی نسخه های «مصباح» آمده است که مستحب است در این روز دعایی را بخوانند که حضرت موسی بن جعفر(ع) در آن روزی که آن جناب را به جانب بغداد حرکت دادند بر زبان جاری ساخت و آن روز، روز بیست وهفتم رجب بود و این دعا از دعاهای انتخابی ماه رجب است.

یا من أمر بالعفو و التجاوز و ضمن نفسه العفو و التجاوز یا من عفا و تجاوز أعف عنی و تجاوز یا کریم اللهم و قد أکدی الطلب و أعیت الحیلة و المذهب و درست الآمال و انقطع الرجاء إلا منک وحدک لا شریک لک اللهم إنی أجد سبل المطالب إلیک مشرعة و مناهل الرجاء لدیک مترعة و أبواب الدعاء لمن دعاک مفتحة و الاستعانة لمن استعان بک مباحة و أعلم أنک لداعیک بموضع إجابة و للصارخ إلیک بمرصد إغاثة و أن فی اللهف إلی جودک و الضمان بعدتک عوضا من منع الباخلین.

ای آن که به عفو و گذشت فرمان داده، و عفو و گذشت را بر عهده خویش ضمانت کرده است. ای آن که بخشید و در گذشت، مرا عفو کن و از من درگذر ای کریم.

خدایا! طلب سخت شده، و چاره جویی و راه یابی مرا به زحمت افکنده و آرزوها کهنه شده و رشته امید جز از تو که یگانه ای و شریکی نداری بریده شده است.

خدایا! من راه های خواهش را بسوی تو باز می یابم، و چشمه سارهای امید نزد تو پرآب است و درهای دعا را برای هرکه به درگاهت دعا کند گشوده ای و یاری ات آن را که از تو یاری خواهد فراهم است و می دانم که برای آن که تو را خواند در جایگاه اجابتی و برای فریادکننده ات درصدد فریادرسی هستی و همانا در طمع ورزیدن به بخششت و اعتماد به وعده ات جایگزینی است برای دریغ ورزی بخیلان

و مندوحة عما فی أیدی المستأثرین و أنک لا تحتجب عن خلقک إلا أن تحجبهم الأعمال دونک و قد علمت أن أفضل زاد الراحل إلیک عزم إرادة یختارک بها و قد ناجاک بعزم الإرادة قلبی و أسألک بکل دعوة دعاک بها راج بلغته أمله أو صارخ إلیک أغثت صرخته أو ملهوف مکروب فرجت کربه أو مذنب خاطئ غفرت له أو معافی أتممت نعمتک علیه أو فقیر أهدیت غناک إلیه و لتلک الدعوة علیک حق و عندک منزلة إلا صلیت علی محمد و آل محمد و قضیت حوائجی حوائج الدنیا و الآخرة و هذا رجب المرجب المکرم الذی أکرمتنا به أول أشهر الحرم أکرمتنا به من بین الأمم یا ذا الجود و الکرم فنسألک به و باسمک الأعظم الأعظم الأعظم الأجل الأکرم الذی خلقته فاستقر فی ظلک فلا یخرج منک إلی غیرک أن تصلی علی محمد و أهل بیته الطاهرین و تجعلنا من العاملین فیه بطاعتک و الآملین فیه بشفاعتک.

و گشایشی است از آنچه در دست ثروت اندوزان است، تو از بندگانت در پرده نمی روی، جز اینکه کردارشان بین تو و ایشان پرده می افکند و هرآینه دانستم که برترین توشه کوچ کننده به سویت اراده نیرومندی است که بدان تو را برمی گزیند و با همین اراده نیرومند دلم با تو مناجات کرده و از تو می خواهم هر دعایی را که تو را به آن خواند امیدواری که او را به آرزویش رساندی، یا فریادکشی به درگاهت که به دادش رسیدی، یا دلسوخته غم زده ای که اندوهش را زدودی، یا گنهکار خطاکاری که او را آمرزیدی، یا تندرستی که نعمت خویش را بر او تمام کردی، یا بی چیزی که توانگری ات را به او هدیه دادی و چنین دعایی را بر تو حقی است و نزدت مقامی، به حق این دعا بر محمد و خاندان محمد درود فرست و حاجات دنیا و آخرتم را برآور، این رجب مرجب مکرم است که ما را به آن گرامی داشتی، نخستین ماه های حرام است که ما را به خاطر آن از بین ملتها اکرام کردی، ای دارای جود و کرم، از تو درخواست می کنیم به حق ماه رجب، و به نام بزرگتر بزرگتر بزرگتر باشکوه و گرامی تری که آن را آفریدی پس در سایه ات استقرار یافت و جلوه اش از تو به دیگری نمی رسد، بر محمد و اهل بیت پاکش درود فرستی و ما را در این ماه از عاملین به طاعتت و آرزومندان شفاعتت قرار دهی.

اللهم و اهدنا إلی سواء السبیل و اجعل مقیلنا عندک خیر مقیل فی ظل ظلیل فإنک حسبنا و نعم الوکیل و السلام علی عباده المصطفین و صلواته [صلاته ] علیهم أجمعین اللهم و بارک لنا فی یومنا هذا الذی فضلته و بکرامتک جللته و بالمنزل [العظیم ] الأعلی أنزلته صل علی من فیه إلی عبادک أرسلته و بالمحل الکریم أحللته اللهم صل علیه صلاة دائمة تکون لک شکرا و لنا ذخرا و اجعل لنا من أمرنا یسرا و اختم لنا بالسعادة إلی منتهی آجالنا و قد قبلت الیسیر من أعمالنا و بلغتنا برحمتک أفضل آمالنا إنک علی کل شی ء قدیر و صلی الله علی محمد و آله و سلم .

خدایا! ما را به راه راست هدایت فرما و استراحتگاه ما را در سایه سار همیشگی ات نزد خویش بهترین استراحتگاه قرار ده، که تو ما را بسی و چه نیکو کارگشایی هستی، و سلام و درود بر همه بندگان برگزیده اش، خدایا! به ما در این روز برکت ده، روزی که آن را برتری دادی، و به کرامتت بزرگ کردی و به جایگاه بزرگ و برتر وارد ساختی، بر آن که در این روز به سوی بندگانت فرستادی، و او را به مقام با کرامتی برآوردی درود فرست.

خدایا! بر او درود فرست درودی همیشگی، برای تو سپاس، و برای ما ذخیره ای باشد و در کارمان آسانی قرار ده و پایان عمرمان را به سعادت و نیکبختی ختم کن، در حالی که اعمال اندک ما را پذیرفته و با رحمت بی کرانت ما را به برترین آزروهایمان رسانده باشی که تو بر هرچیز توانایی؛ و درود و سلام خدا بر محمد و خاندانش باد

ششم: شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده که از ریان بن الصلت روایت شده امام جواد علیه السلام زمانی که در بغداد بود؛ روز نیمه و روز بیست وهفتم رجب را روزه گرفت و همه خدمتکاران آن حضرت نیز روزه گرفتند و هم به ما فرمان داد دوازده رکعت نماز بجا آوریم به این صورت که در هر رکعت یک مرتبه «حمد» و سوره خوانده و پس از پایان نماز، هر کدام از سوره های «حمد» و «قل هو الله احد» و «قل اعوذ برب الفلق» و «قل اعوذ برب الناس» را چهار مرتبه بخوانیم،

آنگاه چهار مرتبه بگوئیم:

لا إله إلا الله و الله أکبر و سبحان الله و الحمد لله و لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم؛ معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ تر از هر چیزی است، و منزه است خدا، و خدا را سپاس، و نیست جنبش و نیرویی جز به عنایت خدای برتر و بزرگ

و چهار مرتبه:

الله الله ربی لا أشرک به شیئا؛ خدا، خدا، پروردگار من است، چیزی را برای او شریک نمی آورم

و چهار مرتبه:

لا أشرک بربی أحدا؛ هیچکس را برای پرودگارم شریک نسازم



انتهای پیام/