از حسرت بوسیدن فرزند تا حضور داوطلبانه در آزمایشگاه کرونا / دقایقی با مدافعان سلامت بیمارستان طالقانی ارومیه
برای در جریان قرار گرفتن خدمات شایسته مدافعان سلامت به خصوص نیروهای خدماتی به بیمارستان طالقانی ارومیه اولین بیمارستانی که بیماران کرونایی را بستری کردند رفتم و به بهانه خدا قوت و خسته نباشید به کادر درمان به ویژه نیروهای خدمات و نگهبانان و نیروهای پشتیبانی پای صحبت ها و درد دل این افراد نشستم.
به گزارش خبرگزاری فارس از ارومیه؛ رقیه وکیلی -با شیوع ویروس کرونا اقشار مختلف مردم به خصوص کادر درمانی صحنه های بی بدیلی از انسانیت و از خودگذشتگی را به نمایش گذاشتند و با تلاش شبانه روزی خود همانند دوران جنگ تحمیلی ،ایثار و فداکاری را مشق کردند.
با وجود اینکه حدود۹ماه از شیوع این ویروس گذشته، کماکان سربازان جبهه سلامت در خط مقدم این عرصه مشغول جانفشانی و ایثار هستند.
برای خداقوت و در جریان قرار گرفتن خدمات شایسته مدافعان سلامت به خصوص نیروهای خدماتی به بیمارستان طالقانی ارومیه اولین بیمارستانی که بیماران کرونایی را بستری کردند رفتم و به بهانه خدا قوت و خسته نباشید به کادر درمان به ویژه نیروهای خدمات و نگهبانان و نیروهای پشتیبانی پای صحبت ها و درد دل این افراد نشستم.
در ابتدای گفت وگو مدیر داخلی بیمارستان از مبتلا شدن کادر بیمارستان به کرونا می گوید: در ماه های ابتدایی شیوع این ویروس ناشناخته کادر درمان با مشکلات فراوانی مواجه بودند از کمبود لباس و استرس ابتلا به بیماری و نحوه برخورد افراد جامعه با همکاران بود .
فرمانی می گوید : در ماه های اول شیوع بیماری افراد جامعه حتی از نزدیک شدن به بیمارستان طالقانی واهمه داشتند و موردی وجود داشته است که پرسنل بیمارستانی را از ترس ناقل بودن بیماری از تاکسی پیدا کردند اما همین افراد تمام قد با جان دل در خدمت بیماران کرونایی ارائه خدمت کردند.
همین مدافعان سلامت در روزهای آغازین که با کمبود لباس مخصوص مواجه بودند طی شیفت از نوشیدن مایعات اجتناب می کردند و در شرایط سخت و طاقت فرسا به درمان بیماران پرداخته اند.
مدیر داخلی بیمارستان اضافه کرد: کارکنانی وجود داشته که با وجود داشتن بیمار زمینه ای حاضر نشده اند محل کار را عوض کنند و همچنان فداکارانه تمام قد در بخش کرونایی ماندن و در رکاب مدافعان سلامت در خدمت بیماران کرونایی هستند و اقدامات و جانفشانی های این افراد قابل تقدیر و ستودنی است.
وی می گوید مدافعان سلامت همچون مدافعان حرم هستند که مظلومانه از جان خود می گذرند تا سلامت و آرامش به جامعه بازگردد.
وی از اتفاق های تلخ که در این دوران دربیمارستان مواجه بوده است می گوید و فوت جوان ۱۸ ساله از فوت شدن مادر باردار و بی قرارهای جوان عاشق ۲۸ ساله بوکانی که همسرش دربیمارستان بستری شده بود از التماس های این جوان به کادر درمان که هر چه بیشتر برای نجات جان همسرش تلاش کنند.
در ادامه به این موضوع نیز اشاره کرد که تا مدتی که همسر این جوان مرخص شود بارها شاهد بوده است که در روبروی بیمارستان شبانه روز اسکان کرده و در حال نماز شفای همسر خود را از خدا طلب می کرد.
فرمانی اضافه کرد بدترین خاطرات کادر درمان فوت هم میهنان بستری شده در بخش کرونا است که با تلاش هر چه بیشتر کادر درمان جان خود را از دست می دهند و بهترین روزها مرخص شدن بیماران کرونایی و بهبودی کامل این افراد بوده است.
به محل بیمارستان نزدیک شدم شاید کمی ترس از مبتلا شدن به بیماری بر من حاکم شده بود، منتظر همکارم بودم تا هماهنگی های لازم برای مصاحبه با مدافعین سلامت را انجام دهد .
مرتضی فرمانی، مدیر داخلی بیمارستان طالقانی هماهنگی های لازم را برای مصاحبه با کادر انجام دادند.
مدت زمانی که در انتظار مصاحبه بودیم مصاحبه کوتاهی با آقای فرمانی داشتم و ایشان از رشادت ها و از خودگذشتگی همکارانش برایمان تعریف کردند و خدمات شایان نیروهای پشتیبانی و خدماتی که تابه حال از آنان حرفی به میان نیامده است، گفتند.
فرمانی ادامه داد: پزشکان و پرستاران به پشتوانه این نیروها می توانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند و در خط مقدم قرار بگیرند.
هشت ماه است که در گیر بیماری و شیوع ویروس منحوس کرونا هستیم و طی این هشت ماه کارکنان و پزشکان و پرستاران و نیروهای خدماتی با جان و دل پای کار ایستاده اند و در خدمت سلامت جامعه انجام وظیفه می کنند.
در شرایطی که ویروس مرموز کرونا هر روز رویی از پیچیدگی های خود را نشان می دهد،در مقابل مدافعان عرصه سلامت نیز هر روز نمایی از فداکاری و ایثار خود را در عرصه خدمت به کشور و نجات جان هم وطنانشان عیان می کنند.
«مدافعان سلامت» لقبی است که کادر درمان بیمارستان ها این روز ها برخود گرفته اند و اغلبشان نه منتی دارند و نه توقع ویژه ای و دلسوزانه در مراکز مبارزه با کرونا مانده اند تا کمکی کرده باشند.
هدف ما خدمت رسانی به بیماران کرونایی است
محمد علی حسین پور از کادر خدمات بیمارستان طالقانی ارومیه است که از اولین روزهای ورود بیماران کرونایی به بیمارستان ارائه خدمت کرده است پای صحبت ها و درد دل او می نشینم .
وی می گوید پنج سال است که در این بیمارستان مشغول به کار بوده و یک دختر پنج ساله دارد، از روزهای اول شیوع بیماری کرونا در استان و بستری بیماران کرونایی در بیمارستان طالقانی و روزهای سخت کرونایی می گویدو مابین حرف هایش اضافه می کند هدف ما خدمت رسانی به بیماران است و از همان روزهای اول در خدمت بیماران کرونایی به ارائه خدمات پرداختیم.
از ترس های دوران کرونایی و برخورد با یک بیماری کرونای که یک بیماری ناشناخته است پرسیدم
وی می گوید: هدف اصلی ما بهبود بیماری و بازگشت سلامتی بیمار است و ترسی از یک بیمار کرونایی نداشتم فقط به این مورد فکر می کردم که بیمار می توانست پدر و مادر یا خواهر خودم باشد با رعایت تمام پروتکل های بهداشتی در کنار بیماران بوده و به انجام وظایف پرداخته ام.
وی ادامه داد: بیماران مشکوک با کرونا یا ویروس کرونا در هنگام بستری به دلیل اینکه همراه ندارند همه کارهای آنها برعهده ما است و ما نیروهای خدماتی بدون هیچ گونه چشم داشتی هر کاری که بتوانیم برای آنها انجام می دهیم و حتی خم به ابرو خود نمی آوریم.
وی ادامه داد: قبل از کرونا ما نیز در معرض خطر و انتقال بیماری قرار داشتیم و با رعایت بهداشت انجام وظیفه می کردیم و با شیوع بیماری کرونا بیشتر مسایل ایمنی را رعایت می کنیم و باز خدمت گذار بیماران هستیم و تا آخر و ریشه کن شدن بیماری کرونا در کنار کادر درمان و بیماران کرونایی به ارائه خدمت می پردازیم.
حسین پور با اشاره به روزهای اول شیوع بیماری کرونا، یادآور شد: روزهای سختی را گذراندیم اما باید در کنار هم دست در دست هم در مقابل بحران مقابله می کردیم .
از زندگی شخصی اش می پرسم و نحوه برخورد خانواده اش که چگونه توانستند با این موضوع کنار بیایند.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه بیشترین درگیری و ارتباط با بیماران کرونایی را داریم در معرض خطر قرار داریم و استرس مبتلا شدن به بیماری طبیعی است و این امر باعث شده کمی با دختر خود فاصله داشته باشم و کمتر او را در بغل بگیرم و به او نزدیک شوم و بیشتر فرزندم را سرگرم بازی و تلوزیون می کنم و این کار سختی است اما برای در امان ماندن از بیماری باید این دوران را تحمل کرد و خانواده ام این موضوع را پذیرفته اند و من هم قبل از ورود به منزل تمام مسایل و پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنم تا خطری برای خانواده ام نداشته باشم.
حسین پور از درگیری و مبتلا شدن همکاران خود به بیماری کرونا می گوید و از سختی بیماری حرف می زند و تنها هدف و آروزیش ریشه کن شدن بیماری و بازگشت سلامتی به جامعه است.
از او می پرسم که آیا احساس خستگی کرده ای و اینکه بخواهی محل کارت را عوض کنید؟
وی می گوید هرگز از انجام کارم احساس خستگی نکردم و حاضر نیستم محل کار خود را عوض کنم و از اینکه در بخش کرونایی ها مشغول به کار هستم پشیمان نیستم و با جان و دل تا ریشه کن شدن بیماری در کنار بیماران و مدافعین سلامت خواهم بود.
مدیر داخلی بیمارستان طالقانی از مردی سخن به میان می آورد که داوطلبانه در آزمایشگاه بیمارستان از همان روزهای اول شیوع ویروس اقدام به تست بیماران کرونایی کرده و یک تنه پای ثابت کادر آزمایشگاهی بوده است.
روزهای اول بیماری کرونا را باور نداشتم
پای صحبت و حرفای علیرضا مجیدی افشار کارشناس آزمایشگاه نشستیم .
مجیدی افشار کارشناس آزمایشگاه است و از وضعیت کار و روزهای اول شیوع بیماری در استان می پرسم، می گوید: از اولین روزهای شیوع کرونا در آزمایشگاه مشغول به کار بودم و روزهای اول این بیماری را باور نداشتم و فکر می کردم مانند سایر بیماری ها گذرا خواهد بود اما با گذشت زمان بیماری جدی تر و در سطح وسیعتری گسترش پیدا کرد.
کارشناس آزمایشگاه ادامه داد: هم اکنون در حدود هشت ماه است که به طور جدی در کار خود مشغول هستم و با رعایت تمام مسایل بهداشتی به کارم در آزمایشگاه ادامه خوهم داد.
از زندگی شخصی اش می پرسم و نحوه برخورد خانواده با وی که چگونه با این موضوع کنار آمده اند.
مجیدی افشار می گوید: پدر و مادرم مسن هستند و به خاطر اینکه استرس و نگرانی کاذبی به آنان القا نکنم نوع کار خود را به آنان اطلاع نداده ام اما خودم تمام پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنم تا خطری برای خانواده ام نداشته باشم.
وی با اشاره به اینکه نزدیک ترین ارتباط با بیمار را دارد، ادامه می دهد: گاهی احساس ترس و استرس از مبتلا شدن به بیماری وجود دارد اما با رعایت بهداشت و استفاده اصولی از ماسک احتمال مبتلا شدن را کاهش می دهیم و باید دست در دست هم و با در کنار هم بودن در مقابل این بحران ایستادگی کنیم و به اندازه توان کار کنیم.
مجیدی افشار با اشاره به اینکه داوطلبانه اقدام به انجام تست از بیماران کرونایی کرده است، ادامه داد: به طور طبیعی مواجه شدن با بیماران کرونایی ترس و وهم دارد و گاهی احساس خستگی و درگیری ذهنی به وجود می آورد اما برخی بیماران بدون تقصیر دچار بیماری شدند و این امر باعث می شود بیشتر در خدمت بیماران باشیم و برای بهبود بیماران تلاش کنیم تا سلامت جامعه بازگردد.
وی با گلایه مندی از افرادی که بدون توجه به روند بیماری برخی مسائل را رعایت نمی کنند و حتی از ساده ترین مسائل مانند ماسک زدن اجتناب می کنند، اظهار داشت: عدم مسوولیت پذیری برخی افراد و جوانان اذیت کننده است و این موضوع باعث ناراحتی ما و کادر درمان می شود .
کارشناس آزمایشگاه از ابتلای همکاران خود به بیماری و سختی بیماری می گوید و از مردم می خواهد که بیماری کرونا را جدی بگیرند تا با قطع زنجیره ابتلا به کرونا و کاهش بیماری باری از دوش مدافعان سلامت برداشته شود.
از او در مورد خاطرات و اتفاق هایی که در دوران کرونایی مواجه شده می پرسم.
وی از خاطرات تلخ و گاهی خاطرات خوبش می گوید که روزانه با افراد مختلف و خاطرات مختلفی مواجه می شویم و افرادی که با بیماری می آیند و سلامت خود را به دست می آورند و مرخص می شوند از خاطرات خوب کادر درمان است.
وی از فوت مادر ۳۲ ساله می گوید که به کرونا مبتلا شده بود و نگران فرزندانش در خانه بود از پدربزرگ مبتلا به کرونا می گوید که دغدغه اش دوباره دیدن نوه هایش بود.
دو ساعتی در کنار این عزیزان و هم صحبت آنان بودم گاهی کلمات قاصر است از بیان رشادت ها و فداکاری های مدافعانی که با اخلاص تمام برای سلامت جامعه در تلاش هستند به راستی که باید قدردان این عزیزان باشیم.
اگر چه خستگی چهره های پوشانده شده با ماسک مدافعان سلامت، تا ابد در تاریخ افتخارات این مرز و بوم ماندگار خواهد شد، اما مردم نیز در قبال کادر درمان دارای وظایفی هستند و باید با جدی تر گرفتن هشدارها و ملاحظات بهداشتی زنجیره بیماری را قطع کرده و از انتقال بیماری به کادر درمان جلوگیری کنند و شیوع ویروس منحوس کرونا در جامعه، ارزش وجودی فرشتگان نجات را بیش از گذشته عیان کرده است و امروز تمام اقشار از مسوولان تا مردم قدردان ایثار و تلاش مدافعان سلامت هستند.
انتهای پیام/ر
به گزارش خبرگزاری فارس از ارومیه؛ رقیه وکیلی -با شیوع ویروس کرونا اقشار مختلف مردم به خصوص کادر درمانی صحنه های بی بدیلی از انسانیت و از خودگذشتگی را به نمایش گذاشتند و با تلاش شبانه روزی خود همانند دوران جنگ تحمیلی ،ایثار و فداکاری را مشق کردند.
با وجود اینکه حدود۹ماه از شیوع این ویروس گذشته، کماکان سربازان جبهه سلامت در خط مقدم این عرصه مشغول جانفشانی و ایثار هستند.
برای خداقوت و در جریان قرار گرفتن خدمات شایسته مدافعان سلامت به خصوص نیروهای خدماتی به بیمارستان طالقانی ارومیه اولین بیمارستانی که بیماران کرونایی را بستری کردند رفتم و به بهانه خدا قوت و خسته نباشید به کادر درمان به ویژه نیروهای خدمات و نگهبانان و نیروهای پشتیبانی پای صحبت ها و درد دل این افراد نشستم.
در ابتدای گفت وگو مدیر داخلی بیمارستان از مبتلا شدن کادر بیمارستان به کرونا می گوید: در ماه های ابتدایی شیوع این ویروس ناشناخته کادر درمان با مشکلات فراوانی مواجه بودند از کمبود لباس و استرس ابتلا به بیماری و نحوه برخورد افراد جامعه با همکاران بود .
فرمانی می گوید : در ماه های اول شیوع بیماری افراد جامعه حتی از نزدیک شدن به بیمارستان طالقانی واهمه داشتند و موردی وجود داشته است که پرسنل بیمارستانی را از ترس ناقل بودن بیماری از تاکسی پیدا کردند اما همین افراد تمام قد با جان دل در خدمت بیماران کرونایی ارائه خدمت کردند.
همین مدافعان سلامت در روزهای آغازین که با کمبود لباس مخصوص مواجه بودند طی شیفت از نوشیدن مایعات اجتناب می کردند و در شرایط سخت و طاقت فرسا به درمان بیماران پرداخته اند.
مدیر داخلی بیمارستان اضافه کرد: کارکنانی وجود داشته که با وجود داشتن بیمار زمینه ای حاضر نشده اند محل کار را عوض کنند و همچنان فداکارانه تمام قد در بخش کرونایی ماندن و در رکاب مدافعان سلامت در خدمت بیماران کرونایی هستند و اقدامات و جانفشانی های این افراد قابل تقدیر و ستودنی است.
وی می گوید مدافعان سلامت همچون مدافعان حرم هستند که مظلومانه از جان خود می گذرند تا سلامت و آرامش به جامعه بازگردد.
وی از اتفاق های تلخ که در این دوران دربیمارستان مواجه بوده است می گوید و فوت جوان ۱۸ ساله از فوت شدن مادر باردار و بی قرارهای جوان عاشق ۲۸ ساله بوکانی که همسرش دربیمارستان بستری شده بود از التماس های این جوان به کادر درمان که هر چه بیشتر برای نجات جان همسرش تلاش کنند.
در ادامه به این موضوع نیز اشاره کرد که تا مدتی که همسر این جوان مرخص شود بارها شاهد بوده است که در روبروی بیمارستان شبانه روز اسکان کرده و در حال نماز شفای همسر خود را از خدا طلب می کرد.
فرمانی اضافه کرد بدترین خاطرات کادر درمان فوت هم میهنان بستری شده در بخش کرونا است که با تلاش هر چه بیشتر کادر درمان جان خود را از دست می دهند و بهترین روزها مرخص شدن بیماران کرونایی و بهبودی کامل این افراد بوده است.
به محل بیمارستان نزدیک شدم شاید کمی ترس از مبتلا شدن به بیماری بر من حاکم شده بود، منتظر همکارم بودم تا هماهنگی های لازم برای مصاحبه با مدافعین سلامت را انجام دهد .
مرتضی فرمانی، مدیر داخلی بیمارستان طالقانی هماهنگی های لازم را برای مصاحبه با کادر انجام دادند.
مدت زمانی که در انتظار مصاحبه بودیم مصاحبه کوتاهی با آقای فرمانی داشتم و ایشان از رشادت ها و از خودگذشتگی همکارانش برایمان تعریف کردند و خدمات شایان نیروهای پشتیبانی و خدماتی که تابه حال از آنان حرفی به میان نیامده است، گفتند.
فرمانی ادامه داد: پزشکان و پرستاران به پشتوانه این نیروها می توانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند و در خط مقدم قرار بگیرند.
هشت ماه است که در گیر بیماری و شیوع ویروس منحوس کرونا هستیم و طی این هشت ماه کارکنان و پزشکان و پرستاران و نیروهای خدماتی با جان و دل پای کار ایستاده اند و در خدمت سلامت جامعه انجام وظیفه می کنند.
در شرایطی که ویروس مرموز کرونا هر روز رویی از پیچیدگی های خود را نشان می دهد،در مقابل مدافعان عرصه سلامت نیز هر روز نمایی از فداکاری و ایثار خود را در عرصه خدمت به کشور و نجات جان هم وطنانشان عیان می کنند.
«مدافعان سلامت» لقبی است که کادر درمان بیمارستان ها این روز ها برخود گرفته اند و اغلبشان نه منتی دارند و نه توقع ویژه ای و دلسوزانه در مراکز مبارزه با کرونا مانده اند تا کمکی کرده باشند.
هدف ما خدمت رسانی به بیماران کرونایی است
محمد علی حسین پور از کادر خدمات بیمارستان طالقانی ارومیه است که از اولین روزهای ورود بیماران کرونایی به بیمارستان ارائه خدمت کرده است پای صحبت ها و درد دل او می نشینم .
وی می گوید پنج سال است که در این بیمارستان مشغول به کار بوده و یک دختر پنج ساله دارد، از روزهای اول شیوع بیماری کرونا در استان و بستری بیماران کرونایی در بیمارستان طالقانی و روزهای سخت کرونایی می گویدو مابین حرف هایش اضافه می کند هدف ما خدمت رسانی به بیماران است و از همان روزهای اول در خدمت بیماران کرونایی به ارائه خدمات پرداختیم.
از ترس های دوران کرونایی و برخورد با یک بیماری کرونای که یک بیماری ناشناخته است پرسیدم
وی می گوید: هدف اصلی ما بهبود بیماری و بازگشت سلامتی بیمار است و ترسی از یک بیمار کرونایی نداشتم فقط به این مورد فکر می کردم که بیمار می توانست پدر و مادر یا خواهر خودم باشد با رعایت تمام پروتکل های بهداشتی در کنار بیماران بوده و به انجام وظایف پرداخته ام.
وی ادامه داد: بیماران مشکوک با کرونا یا ویروس کرونا در هنگام بستری به دلیل اینکه همراه ندارند همه کارهای آنها برعهده ما است و ما نیروهای خدماتی بدون هیچ گونه چشم داشتی هر کاری که بتوانیم برای آنها انجام می دهیم و حتی خم به ابرو خود نمی آوریم.
وی ادامه داد: قبل از کرونا ما نیز در معرض خطر و انتقال بیماری قرار داشتیم و با رعایت بهداشت انجام وظیفه می کردیم و با شیوع بیماری کرونا بیشتر مسایل ایمنی را رعایت می کنیم و باز خدمت گذار بیماران هستیم و تا آخر و ریشه کن شدن بیماری کرونا در کنار کادر درمان و بیماران کرونایی به ارائه خدمت می پردازیم.
حسین پور با اشاره به روزهای اول شیوع بیماری کرونا، یادآور شد: روزهای سختی را گذراندیم اما باید در کنار هم دست در دست هم در مقابل بحران مقابله می کردیم .
از زندگی شخصی اش می پرسم و نحوه برخورد خانواده اش که چگونه توانستند با این موضوع کنار بیایند.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه بیشترین درگیری و ارتباط با بیماران کرونایی را داریم در معرض خطر قرار داریم و استرس مبتلا شدن به بیماری طبیعی است و این امر باعث شده کمی با دختر خود فاصله داشته باشم و کمتر او را در بغل بگیرم و به او نزدیک شوم و بیشتر فرزندم را سرگرم بازی و تلوزیون می کنم و این کار سختی است اما برای در امان ماندن از بیماری باید این دوران را تحمل کرد و خانواده ام این موضوع را پذیرفته اند و من هم قبل از ورود به منزل تمام مسایل و پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنم تا خطری برای خانواده ام نداشته باشم.
حسین پور از درگیری و مبتلا شدن همکاران خود به بیماری کرونا می گوید و از سختی بیماری حرف می زند و تنها هدف و آروزیش ریشه کن شدن بیماری و بازگشت سلامتی به جامعه است.
از او می پرسم که آیا احساس خستگی کرده ای و اینکه بخواهی محل کارت را عوض کنید؟
وی می گوید هرگز از انجام کارم احساس خستگی نکردم و حاضر نیستم محل کار خود را عوض کنم و از اینکه در بخش کرونایی ها مشغول به کار هستم پشیمان نیستم و با جان و دل تا ریشه کن شدن بیماری در کنار بیماران و مدافعین سلامت خواهم بود.
مدیر داخلی بیمارستان طالقانی از مردی سخن به میان می آورد که داوطلبانه در آزمایشگاه بیمارستان از همان روزهای اول شیوع ویروس اقدام به تست بیماران کرونایی کرده و یک تنه پای ثابت کادر آزمایشگاهی بوده است.
روزهای اول بیماری کرونا را باور نداشتم
پای صحبت و حرفای علیرضا مجیدی افشار کارشناس آزمایشگاه نشستیم .
مجیدی افشار کارشناس آزمایشگاه است و از وضعیت کار و روزهای اول شیوع بیماری در استان می پرسم، می گوید: از اولین روزهای شیوع کرونا در آزمایشگاه مشغول به کار بودم و روزهای اول این بیماری را باور نداشتم و فکر می کردم مانند سایر بیماری ها گذرا خواهد بود اما با گذشت زمان بیماری جدی تر و در سطح وسیعتری گسترش پیدا کرد.
کارشناس آزمایشگاه ادامه داد: هم اکنون در حدود هشت ماه است که به طور جدی در کار خود مشغول هستم و با رعایت تمام مسایل بهداشتی به کارم در آزمایشگاه ادامه خوهم داد.
از زندگی شخصی اش می پرسم و نحوه برخورد خانواده با وی که چگونه با این موضوع کنار آمده اند.
مجیدی افشار می گوید: پدر و مادرم مسن هستند و به خاطر اینکه استرس و نگرانی کاذبی به آنان القا نکنم نوع کار خود را به آنان اطلاع نداده ام اما خودم تمام پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنم تا خطری برای خانواده ام نداشته باشم.
وی با اشاره به اینکه نزدیک ترین ارتباط با بیمار را دارد، ادامه می دهد: گاهی احساس ترس و استرس از مبتلا شدن به بیماری وجود دارد اما با رعایت بهداشت و استفاده اصولی از ماسک احتمال مبتلا شدن را کاهش می دهیم و باید دست در دست هم و با در کنار هم بودن در مقابل این بحران ایستادگی کنیم و به اندازه توان کار کنیم.
مجیدی افشار با اشاره به اینکه داوطلبانه اقدام به انجام تست از بیماران کرونایی کرده است، ادامه داد: به طور طبیعی مواجه شدن با بیماران کرونایی ترس و وهم دارد و گاهی احساس خستگی و درگیری ذهنی به وجود می آورد اما برخی بیماران بدون تقصیر دچار بیماری شدند و این امر باعث می شود بیشتر در خدمت بیماران باشیم و برای بهبود بیماران تلاش کنیم تا سلامت جامعه بازگردد.
وی با گلایه مندی از افرادی که بدون توجه به روند بیماری برخی مسائل را رعایت نمی کنند و حتی از ساده ترین مسائل مانند ماسک زدن اجتناب می کنند، اظهار داشت: عدم مسوولیت پذیری برخی افراد و جوانان اذیت کننده است و این موضوع باعث ناراحتی ما و کادر درمان می شود .
کارشناس آزمایشگاه از ابتلای همکاران خود به بیماری و سختی بیماری می گوید و از مردم می خواهد که بیماری کرونا را جدی بگیرند تا با قطع زنجیره ابتلا به کرونا و کاهش بیماری باری از دوش مدافعان سلامت برداشته شود.
از او در مورد خاطرات و اتفاق هایی که در دوران کرونایی مواجه شده می پرسم.
وی از خاطرات تلخ و گاهی خاطرات خوبش می گوید که روزانه با افراد مختلف و خاطرات مختلفی مواجه می شویم و افرادی که با بیماری می آیند و سلامت خود را به دست می آورند و مرخص می شوند از خاطرات خوب کادر درمان است.
وی از فوت مادر ۳۲ ساله می گوید که به کرونا مبتلا شده بود و نگران فرزندانش در خانه بود از پدربزرگ مبتلا به کرونا می گوید که دغدغه اش دوباره دیدن نوه هایش بود.
دو ساعتی در کنار این عزیزان و هم صحبت آنان بودم گاهی کلمات قاصر است از بیان رشادت ها و فداکاری های مدافعانی که با اخلاص تمام برای سلامت جامعه در تلاش هستند به راستی که باید قدردان این عزیزان باشیم.
اگر چه خستگی چهره های پوشانده شده با ماسک مدافعان سلامت، تا ابد در تاریخ افتخارات این مرز و بوم ماندگار خواهد شد، اما مردم نیز در قبال کادر درمان دارای وظایفی هستند و باید با جدی تر گرفتن هشدارها و ملاحظات بهداشتی زنجیره بیماری را قطع کرده و از انتقال بیماری به کادر درمان جلوگیری کنند و شیوع ویروس منحوس کرونا در جامعه، ارزش وجودی فرشتگان نجات را بیش از گذشته عیان کرده است و امروز تمام اقشار از مسوولان تا مردم قدردان ایثار و تلاش مدافعان سلامت هستند.
انتهای پیام/ر
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «از حسرت بوسیدن فرزند تا حضور داوطلبانه در آزمایشگاه کرونا / دقایقی با مدافعان سلامت بیمارستان طالقانی ارومیه» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.