مدیریت تراز در «سه نقطه»

شماره بیست ونهم ماهنامه سه نقطه (مکتوب طنز [+ جد] فارسی) منتشر شد.
به گزارش ایسنا، در معرفی این نشریه آمده است: این شماره به مدیران تراز و مدیریت در سطوح کلان کشوری اختصاص داده شده و مطالب مرتبط با آن در پرونده ای با عنوان «مدیریت تراز» گردآوری شده اند.
در آغاز سه نقطه ۲۹، علی آینه ور در مطلبی با نام «راز بقا» شطحی بر سیستم و سازمان و مدیریت زده است. سپس امرالله احمدجو، فصل جدید قصه های دهکده را تحت عنوان «این از مطلاری های بلانسبت و آن هم از کولیوایی های بلانسبت تر» در بخش فصل کرسی آزادنویسی برایمان تعریف می کند. سیداکبر میرجعفری در «چیزهایی درباره قورمه سبزی» حقایق کمتر شنیده شده ای از این غذای پرطرفدار را به اشتراک می گذارد. سپس در مطلب «پدر، پسر، و مردی از قزوین» افشار مقدم سری جدید ماجراهای سونای سعادت آباد را روایت می کند. و در آخر با مطلبی از میلاد ملاعبدالوهاب تحت عنوان «بوی ماه مهر از آغاز آذر» به پایان می رسد.
«زیر آوار حقیقت، میان اتاق مدیرعامل و قرن» نام نخستین مطلب پرونده این شماره است که مریم حسن نژاد در آن مفهوم مدیریت را واکاوی می کند و به سؤال های عجیبی درباره آن پاسخ می دهد. مهدی شریفی در «ترازوی مدیریت و مدیران تراز» به شرح شاخص های مدیریت تراز در یک نظام مقدس می پردازد. مریم نظام دوست در یادداشتی با نام «ایفاد مراتب جهت همین جوری» تمام ویژگی هایی را که از یک انسان مدیر می سازد برمی شمرد. علی علیزاده در «زیرپایی چوبی و جامهری ثامن» چند توصیه انگیزشی بومی سازی شده برای مدیران کشور ارائه می دهد. «بینگو، مدیر شما حاضر است» عنوان مطلب هانیه صالحی است که در آن هر آنچه را یک مدیر واقعی باید داشته باشد از سر تا پا بررسی می کند. رضا سعیدی ورنوسفادرانی در مطلب «طیف قهوه ای از پررنگ تا بدرنگ» راهکارهای مناسب برای زیست موفقیت آمیز مدیریتی را از خلال چند نگاه مختلف بیان می کند. در مطلب «مرجع الدول و پاراف با خودکار چهاررنگ» سیدمحسن امامیان ادبیات مدیریتی را به بوته تحلیل می برد. «جای مهر و داغ عشق» نام مطلب فاطمه خسروانی است که در آن رنج ها و لذت های [حلال] توأمان مدیر بودن شرح داده شده. محمد صمدی در یادداشت «از پاساژ مهستان تا باب همایون» روزنوشت های یک مدیر جوان را به رشته تحریر درآورده است. و در پایان بخش پرونده سیدمصطفی موسوی در مطلب «تکیه بر چارمیخ سست» مدیران دولتی و خصوصی و خصولتی و کلا هرچی را که هست مورد خطاب قرار می دهد و چیزهای مهمی به آن ها می گوید.
«نیمخط» شماره ۲۹ را نفیسه رحمانی در سه قسمت مختلف نوشته است؛ «مدیر فقط باشد، کارآمدی و این سوسول بازی ها چیست؟»، «ای مدیر! جان من کمی انسان باش» و «درود درود درود، درود بر مدیرتر».
تهرانشهر این شماره هم با مطالبی از هادی مقدم دوست با عنوان «وجب به وجب تهران کوچک من»، سعید بیابانکی با عنوان«ابرمفهومی به نام ترمینال جنوب» و عطیه همتی «شبیه کوچه پس کوچه های نارمکم » همراه است.
بیست ونهمین شماره سه نقطه، در ۲۰۴ صفحه و با قیمت ۶۰ هزار تومان در کتابفروشی ها و فروشگاه های آنلاین عرضه شده است.
انتهای پیام
به گزارش ایسنا، در معرفی این نشریه آمده است: این شماره به مدیران تراز و مدیریت در سطوح کلان کشوری اختصاص داده شده و مطالب مرتبط با آن در پرونده ای با عنوان «مدیریت تراز» گردآوری شده اند.
در آغاز سه نقطه ۲۹، علی آینه ور در مطلبی با نام «راز بقا» شطحی بر سیستم و سازمان و مدیریت زده است. سپس امرالله احمدجو، فصل جدید قصه های دهکده را تحت عنوان «این از مطلاری های بلانسبت و آن هم از کولیوایی های بلانسبت تر» در بخش فصل کرسی آزادنویسی برایمان تعریف می کند. سیداکبر میرجعفری در «چیزهایی درباره قورمه سبزی» حقایق کمتر شنیده شده ای از این غذای پرطرفدار را به اشتراک می گذارد. سپس در مطلب «پدر، پسر، و مردی از قزوین» افشار مقدم سری جدید ماجراهای سونای سعادت آباد را روایت می کند. و در آخر با مطلبی از میلاد ملاعبدالوهاب تحت عنوان «بوی ماه مهر از آغاز آذر» به پایان می رسد.
«زیر آوار حقیقت، میان اتاق مدیرعامل و قرن» نام نخستین مطلب پرونده این شماره است که مریم حسن نژاد در آن مفهوم مدیریت را واکاوی می کند و به سؤال های عجیبی درباره آن پاسخ می دهد. مهدی شریفی در «ترازوی مدیریت و مدیران تراز» به شرح شاخص های مدیریت تراز در یک نظام مقدس می پردازد. مریم نظام دوست در یادداشتی با نام «ایفاد مراتب جهت همین جوری» تمام ویژگی هایی را که از یک انسان مدیر می سازد برمی شمرد. علی علیزاده در «زیرپایی چوبی و جامهری ثامن» چند توصیه انگیزشی بومی سازی شده برای مدیران کشور ارائه می دهد. «بینگو، مدیر شما حاضر است» عنوان مطلب هانیه صالحی است که در آن هر آنچه را یک مدیر واقعی باید داشته باشد از سر تا پا بررسی می کند. رضا سعیدی ورنوسفادرانی در مطلب «طیف قهوه ای از پررنگ تا بدرنگ» راهکارهای مناسب برای زیست موفقیت آمیز مدیریتی را از خلال چند نگاه مختلف بیان می کند. در مطلب «مرجع الدول و پاراف با خودکار چهاررنگ» سیدمحسن امامیان ادبیات مدیریتی را به بوته تحلیل می برد. «جای مهر و داغ عشق» نام مطلب فاطمه خسروانی است که در آن رنج ها و لذت های [حلال] توأمان مدیر بودن شرح داده شده. محمد صمدی در یادداشت «از پاساژ مهستان تا باب همایون» روزنوشت های یک مدیر جوان را به رشته تحریر درآورده است. و در پایان بخش پرونده سیدمصطفی موسوی در مطلب «تکیه بر چارمیخ سست» مدیران دولتی و خصوصی و خصولتی و کلا هرچی را که هست مورد خطاب قرار می دهد و چیزهای مهمی به آن ها می گوید.
«نیمخط» شماره ۲۹ را نفیسه رحمانی در سه قسمت مختلف نوشته است؛ «مدیر فقط باشد، کارآمدی و این سوسول بازی ها چیست؟»، «ای مدیر! جان من کمی انسان باش» و «درود درود درود، درود بر مدیرتر».
تهرانشهر این شماره هم با مطالبی از هادی مقدم دوست با عنوان «وجب به وجب تهران کوچک من»، سعید بیابانکی با عنوان«ابرمفهومی به نام ترمینال جنوب» و عطیه همتی «شبیه کوچه پس کوچه های نارمکم » همراه است.
بیست ونهمین شماره سه نقطه، در ۲۰۴ صفحه و با قیمت ۶۰ هزار تومان در کتابفروشی ها و فروشگاه های آنلاین عرضه شده است.
انتهای پیام
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «مدیریت تراز در «سه نقطه»» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.