ایسنا/خراسان رضوی کتاب «تسلی بخشی های فلسفه» کتابی است که مباحث فلسفی را به ساده ترین زبان ممکن در اختیار خواننده قرار می دهد؛ در این کتاب فلسفه به شکلی دلگرم کننده و تسلی بخش در اختیار مخاطب قرار گرفته است.

«آلن دوباتن» فیلسوف و نویسنده سوئیسی، کتاب «تسلی بخشی های فلسفه» را برای تسلی و دلداری انسان ها با الگویی از آراء فیلسوفان مطرح جهان به رشته تحریر درآورده است.

یادگیری و مطالعه فلسفه اگر به درستی اتفاق نیافتد باعث کج راهی و برداشت های اشتباه خواهد شد اما دوباتن سعی کرده با استفاده از شیوه های جدید، فلسفه زندگی روزمره مورد استفاده توسط انسان ها را به زبانی ساده بیان کند.

کتاب «تسلی بخشی های فلسفه» دارای ۶ بخش از جمله تسلی بخشی در مواجهه با عدم محبوبیت، تسلی بخشی در مواجهه با کم پولی، تسلی بخشی در مواجهه با ناکامی، تسلی بخشی در مواجهه با ناتوانی و نابسندگی، تسلی بخشی قلب شکسته و تسلی بخشی در مواجهه با سختی ها است که هر کدام از آن ها به یکی از مشکلات و معضلات انسانی اشاره دارند، دوباتن در هر کدام از بخش های این کتاب ۶ فیلسوف بزرگ از جمله سقراط، اپیکور، سنکا، مونتنی، شوپنهاور و نیچه را به عنوان نمایندگانی در برابر مشکلات قرار می دهد.

دوباتن برای حل معضلات و مشکلاتی که انسان ها در زندگی روزمره با آن ها دست و پنجه نرم می کنند، از آراء و نظرات این ۶ فیلسوف بزرگ استفاده می کند، دوباتن معتقد است که این ۶ فیلسوف می توانند در رابطه با ۶ مشکل انسانی نقشی تسلی بخش داشته باشند.

در هر بخش از این کتاب از فیلسوف مورد نظر می آموزیم که چگونه مشکلات در زندگی روزمره قابل حل هستند، برای مثال سقراط به ما می آموزد چگونه عدم محبوبیت را نادیده بگیریم، یا غلبه و احساس یاس و ناامیدی را می توان از سنکا آموخت، راه حل بی پولی های زندگی توسط اپیکور حل خواهد شد، مونتنی برای درمان ناکارآمدی ها راهنمای خوبی به نظر می رسد، نیچه در تحمل سختی های زیاد زندگی با مخاطب همذات پنداری می کند و در آخر عشق های شکست خورده را شوپنهاور تسلی خواهد داد.

برای آشنایی با این کتاب قسمت هایی از آن را جدا کرده ایم که در در ادامه آن ها را می خوانید.

«وقتی عشق ما را درهم شکسته، تسلی بخش است که بشنویم خوشبختی هرگز جزئی از برنامه نبوده است. فقط یک اشتباه مادرزادی وجود دارد، و آن این است که می پنداریم زندگی می کنیم تا خوشبخت باشیم؛ تا زمانی که بر این اشتباه مادرزادی پافشاری کنیم، جهان پر از تناقض به نظرمان می رسد؛ زیرا در هر قدمی، در مسائل کوچک و بزرگ، مجبوریم این امر را تجربه کنیم که جهان و زندگی قطعا به منظور حفظ زندگی سرشار از خوشبختی آرایش نیافته اند. به همین دلیل سیمای تقریبا همه ی افراد سال خورده حاکی از احساسی است که ناامیدی خوانده می شود.»

«اپیکور به ویژه این دغدغه را داشت که خود و دوستانش بیاموزند که اضطراب ها و نگرانی های خود درباره ی پول، بیماری، مرگ و امور فراطبیعی را تحلیل کنند. اگر کسی به طور عقلانی به میرایی و فناپذیر بودن بیندیشد، به نظر اپیکور درمی یابد که پس از مرگ چیزی جز فراموشی و نسیان وجود ندارد، و بیهوده است که از قبل نگران چیزی باشیم که چون فرا می رسد مشکلی نمی آفریند. بی معناست اگر پیشاپیش از حالتی بترسیم که هرگز تجربه نخواهیم کرد. برای کسی که واقعا دریافته باشد که در مرگ هیچ چیز هولناکی وجود ندارد، هیچ چیز هراسناکی در زندگی هم وجود ندارد.»

«ما شک های خود را فرو می خوریم و از گله پیروی می کنیم، زیرا نمی توانیم خود را پیشگام درک حقایق دشواری بدانیم که پیش از این ناشناخته بوده است.»

کتاب «تسلی بخش های فلسفه» به دلیل بیان ساده و قابل فهم کردن فلسفه برای مردم به کتابی پرفروش در سراسر جهان تبدیل و به بیشترین زبان های دنیا نیز ترجمه شده است.

انتهای پیام