به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر جلسه سی و پنجم از سلسله مباحث مهدویت است که توسط حجت الاسلام سیدمحمدباقر علوی تهرانی ایراد شده است.

برای این که ما به ضرورت پژوهش پیرامون امام زمان علیه السلام برسیم در سه جلسه تفضیلا بیان کردیم:

۱ دین برای ما امری است لازم این را ثابت کردیم؛ ۲ به ما دستور دادند دین تان را حفظ بکنید؛ ۳ دلیل آن را هم این قرار دادند که دین داری در عصر غیبت کبری امری است بسیار سخت

ما بدو عامل سخت بودن دینداری اشاره کردیم:

۱ شرایط طوری قرار می گیرد که آدم ناخودآگاه بی دین می شود و این ناخودآگاه بی دین شدن هم در سنوات نیست به یک صبح تا شب است به یک شب تا صبح است بر اساس روایتی که خواندیم.

۲ اساسا یک عده ای هستند مترصد این معنا هستند که دین را از مردم بگیرند یعنی مردم را بی دین بکنند.

گروه اول که خیلی راحت بی دین می شوند کسانی هستند که دین شان مستند نیست ارثی است، شرایط و دوره امروزی ما تدین ارثی را اقتضا نمی کند بلکه تدین باید درسی باشد.

۲ گروه دوم کسانی هستند که اساسا در شئون زندگی انسانی خودشان دین محور زندگی نیست.

یعنی چه دین محور زندگی شان نیست؟ یعنی این که پای دین می ایستند مادامی که منافع دینایشان را تأمین بکند. مادامی که با منافع دینوی شان تعارض نداشته باشد؛ ۱ اگر تامین نکرد؛ ۲ اگر تعارض داشت، اینها کافر نمی شوند بلکه دین را تحریف می کنند، به نحوی که بتوانند دیناشون را تأمین بکند مثال بارزش اینست که به ابن سعد گفتند تو می خواهی حسین بن علی علیه السلام را بکشی؟ خوب حسین بن علی علیه السلام پسر فاطمه الزهرا و پسر امیرالمومنین سلام الله علیهم اجمعین است نوه پیغمبر صلی الله علیه و آله است، کشتن او که عاقبت بخیری ندارد. گفت ما حسین علیه السلام را می کشیم حکومت ری را می گیریم بعد آنجا آن قدر انفاق می کنیم و …. اینها توجیه است.

حالا این دینی که ما راجع بهش صحبت می کنم اجزایش چیست؟ چکار بکنیم متدین هستیم؟ ارکان تشکیل دهند دین چیست؟

ببینید دین من درآوردی نیست، خود ساخته نیست، خدا ساخته است.

بنابر این هر عملی که من فکر می کنم به حسب ظاهر هم زیبا باشد آن رفتار رفتار دینی نیست.

قال رسول الله صلی الله علیه و آله: لا یقبل قول الا بعمل هیچ گفته ای پذیرفته نمی شود مگر منجر به عمل بشود. و لا یقبل قولا و عملا الا بنیه هیچ قول و عملی پذیرفته نمی شود مگر در سایه یک نیت درست، ولا یقبل قولا و عملا و نیته الا باصابه السنه. هیچ گفتار و عمل و نیتی پذیرفته نمی شود مگر منبعث از یک روش صحیح وحیانی باشد. نه این که خودم تشخیص داده باشم.

من اگر می خواهم انفاق بکنم باید منبعث از دین مقبول باشد، اگر می خواهم نماز بخوانم باید منبعث از دین مقبول باشد آن دین مقبول کدام است؟ حضرت ارکان را بیان فرمودند: ۱ شهادت ان لا اله الا الله وحده لا شریک له اول در حوزه اعتقاد است توحید؛ ۲ و ان محمد عبده و رسوله شهادت به رسالت و بندگی رسول گرامی صلی الله علیه و آله بنده بودن رسول گرامی اینست که من ملک نیستم پادشاه نیستم این بحث مهمی است؛ ۳ و تقربما جآء من عندالله آنچه رسول خدا صلی الله علیه و آله آورده است از ناحیه خداست الفاظش مال کیست؟

۴ والولایه لنا اهل البیت سر پرستی ما را بپذیرد؛ ۵ و البرائه من عدونا و زاویه داشتن با دشمنان ما ، برائت داشتن از دشمنان. ۶ و التسلیم لامرنا و ششمین چیزی که دین دارد تسلیم بودن در امر ماست. تسلیم لامرنا تا کجا؟ تا کجا باید با ما باشید؟ داوود رقی آمده خدمت امام صادق علیه السلام حضرت می گوید داوود تا کجا بامائی؟ می گوید یبن رسول الله (ص) آن اناری که در دست شماست اگر نصف کنی بگوئی نصفش حلال و نصفش حرامه نمی گویم چرا؟ می گویم صادق فرموده نصفش حلال، نصفش حرام. این خیلی کار سختی است. تسلیم بودن است و به این سادگی ها انفاق نمی افتد.

۷ هفتیمن رکن از ارکان دین ورع است. ورع خودش بحث دارد. از ما تدین را شکل ورع می خواهند. ورع یعنی جوری رفتار کردن با احتیاط در واقع محتاطانه زندگی کردن که هرگز به صفحه گناه نکشد نه این که با گناه مواجه نشویم جوری زندگی کند که با آن صفحه گناه مواجه نشویم؛ ۸ هشتیمن می شود تواضع ؛ ۹ نهمین آن به فرمایش امام باقر علیه السلام می شود و انتظار قائمنا بنابر این یکی از ارکان دین انتظار قائم علیه سلام است.

بنابر این می خواستم اثبات بکنم که پژوهش در مهدویت ضرورت دارد چون یکی از ارکان دین ما هست.

اما ما دین دار هستیم؟

حقیقت مطلب اینست که ما از توحید چه می دانیم؟ ما ۲۲ مرتبه توحید داریم، در مقابل ۲۲ مرتبه توحید ۲۲ مرتبه شرک وجود دارد، این را اطلاع داریم که ببینیم اصلا موحد هستیم یا نه؟ فرض کنید ما آن ۲۲ مرتبه را داریم هر چیزی یک علامتی دارد. من می گویم موحدم علامت تو چیست؟ چرا فکر می کنی موحدی؟ اشهد ان لا اله الا الله الها واحدا، احدا فردا این توحید است؟ بنابر این توحید یک علامت دارد.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: من قال لااله الا الله مخلصا دخل الجنه کسی که لا اله الا لله را مخلصا بگوید بهشت می رود و قال ما اخلاصها مراد از اخلاص چیست؟ ان تحجزه عن محارم الله هر گاه مواجه با گناه شدی گناه را ترک کنی، (این که باعث بشود تو طرف گناه نروی. بنابر این برادر و خواهر عزیز که قائل به لا اله الا الله هستی می خواهی ببینی چقدر موحدی ببین چقدر از گناه دوری، هر چقدر در زندگی ات گناه نقش دارد، به همان میزان از توحید دوری، هر چیزی علامتش را بخواهیم بگیریم کار سخت می شود.)

و کار سخت است. کسانی که مترصد این معنا هستند دین داری را کار آسانی جلوه بدهند این کار، کار کار تبشیری هاست (مسحیت تبشیری) ما حق نداریم مردم را مأیوس از دین بکنیم، مأیوس نمی کنیم ولی این حق هم نداریم مردم را مغرور به تدین ظاهری خودشان بکنیم.

اگر من بخواهم ببینم در مسیر رسول خدا صلی الله علیه و آله هستم باید ببینیم علامتی را که او ترسیم کرده دارم یا ندارم؟ مواجهه من با قرآن قرائت قرآن است؟ استخاره قرآن است؟ حفظ قرآن است؟ تبرک قرآن است؟ یا عمل به قرآن است؟ ما حاملان قرآن نیستیم، زندگی ما قرآنی نیست.