در وضعیتی که نیروهای امنیتی پاکستان رسانه های خبری و گروه های حقوق بشری را تحت فشار گذاشته اند، ربوده شدن اخیر یک روزنامه نگار و یک فعال تاکیدی بر وخامت شرایط حقوقی رسانه ها در پاکستان است.

به گزارش ایسنا، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی نوشته است: سال گذشته که عمران خان، نخست وزیر پاکستان گفت که کشورش «یکی از آزادترین مطبوعات جهان» را داراست، روزنامه نگاران فورا آن را رد کرده و گفتند، ارعاب خبرنگاران در سراسر پاکستان در حال شدت یافتن است. از آن زمان، اوضاع بدتر هم شده است.

با گذشت دو سال از دوره عمران خان، سانسور رو به افزایش است و روزنامه نگاران و فعالان می گویند این وضعیت موجب شده تا ارتش و نیروهای امنیتی پرقدرت پاکستان بدون نظارت باقی بمانند و رسانه های خبری را به حدی مورد تهدید و ارعاب قرار دهند که از دوره خونتاهای ارتش دیده نشده است.

به گفته روزنامه نگاران، نیروهای امنیتی پاکستان غالبا سردبیران را برای اخراج یا سرکوب خبرنگاران تحت فشار قرار می دهند و دولت هم زمان رسانه های خبری منتقد را بدون اعتبار نگاه می دارد و از تسویه حساب های قبلی به ارزش چندین میلیون دلار اجتناب می کند.

ربوده شدن یک خبرنگار سرشناس پاکستانی در اواخر ژوئیه به دست افسران امنیتی دولت، در کنار مفقود شدن یک فعال حقوق بشری در ماه نوامبر، این نگرانی ها را تشدید کرده است. در ماه ژوئن، آژانس اطلاعات ارتش پاکستان اذعان کرد که این فعال را بازداشت کرده و او منتظر محاکمه در یک دادگاه محرمانه بابت اتهاماتی است که اعلام نشده اند.

رئیس حوزه جنوب آسیا در عفو بین الملل می گوید: ناپدید شدن ها ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت هستند که نه فقط برای ساکت کردن قربانی، بلکه برای تزریق ترس به جامعه بزرگتر مورد استفاده قرار می گیرند. در پاکستان، دستگاه اطلاعاتی ارتش افراد را می رباید بدون اینکه مورد مجازات و بازخواست قرار گیرد. سیاستمداران غیرنظامی با درماندگی نگاه کرده و ابراز نگرانی می کنند و قول تحقیقات می دهند. ناتوان از اجرای قانونی که عمران خان وعده اش را داده است، اقتدار آنها دچار اضمحلال می شود.

در تاریخ ۲۱ ژوئیه خبرنگاری پاکستانی با نام «مطیع الله جان» بعد از آنکه همسرش را به محل کارش در یکی از محله های اسلام آباد رساند، چندین مرد که برخی لباس شخصی و برخی یونیفورم های پلیس مبارزه با تروریسم بر تن داشتند، او را از خودرویش بیرون کشیده، دست هایش را بستند و سوار یکی از خودروهایشان کرده و از محل دور شدند.

مطیع الله جان (وسط)

این خبرنگار پاکستانی ۵۱ ساله از منتقدان سرسخت حزب حاکم عمران خان، ارتش و قوه قضاییه پاکستان است که به گفته منتقدان با یکدیگر کار می کنند تا قدرت خودشان را حفظ کنند و مخالفان را خاموش نگاه دارند.

تصاویر یک دوربین امنیتی به وضوح همکاری پلیس پاکستان در این ربایش را نشان می دهد و آنها در کنار لباس شخصی ها که به نظر می رسد افسران اطلاعاتی پاکستان باشند، کار می کنند. این تصاویر موجب شد تا کمپین فشار در رسانه های اجتماعی اوج بگیرد و مطیع الله جان ۱۲ ساعت بعد آزاد شود. او با صدور بیانیه گنگی گفت که از سوی نیروهایی که «علیه دموکراسی» بودند، ربوده شده بود.

درخواست های متعدد از دولت و ارتش پاکستان برای بیان اظهاراتشان در خصوص این مطلب خبری بی پاسخ مانده است. نیروهای امنیتی پاکستان علنا درباره ربودن مطیع الله جان اظهارنظر نکرده اند.

براساس قوانین پاکستان، آدم ربایی تحت امر دولت نظیر موردی که برای مطیع الله جان رخ داد، قانونی است. این بازداشت ها معمولا بدون توضیح رخ می دهند و موجب می شوند که خانواده های این قربانیان برای ماه ها و شاید سال ها سرگشته شوند که آیا عزیزانشان در یک اتفاق معمول مثل تصادف و فرار از صحنه جرم کشته شده اند یا اینکه نیروهای امنیتی آنها را محرمانه بازداشت کرده اند.

در حالی که پاکستان از مدت ها پیش سابقه ضعیفی از آزادی مطبوعات داشته است، این وضعیت در دولت عمران خان وخیم تر شده و به آن به چشم تایید نفوذ ارتش در یک دهه گذشته نگاه می شود.

پاکستان از سال ۲۰۱۷ که یک سال پیش از نخست وزیری عمران خان بود، در شاخص ۲۰۲۰ آزادی مطبوعات جهان که حاصل کار خبرنگاران بدون مرز است، سقوط کرد و به جایگاه صد و چهل و پنجم از میان ۱۸۰ کشور رسید. در پنج سال گذشته ۱۱ روزنامه نگار در پاکستان کشته شدند و هفت تن از آنان از زمان ادای سوگند نخست وزیر عمران خان بوده است.

انتهای پیام