ستارگان خوشه کروی NGC ۲۴۱۹ در صورت فلکی سیاه گوش که صورت فلکی بارزی نیست، گرد هم جمع شده اند. دو ستاره برجسته و درخشان تر نزدیک به لبه های قاب، در کهکشان خود ما قرار دارند. NGC ۲۴۱۹ در فاصله بسیار دور حدود ۳۰۰،۰۰۰ سال نوری از ما قرار گرفته است. در مقایسه با آن، ابر ماژلانی بزرگ (کهکشان اقماری راه شیری) تنها حدود ۱۶۰،۰۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد.

NGC ۲۴۱۹ هم چون دیگر خوشه های ستاره ای کروی بزرگ مانند امگا قنطورس ذاتا درخشان است، اما به دلیل فاصله زیاد کم نور به نظر می رسد. هم چنین فاصله بسیار زیادش مطالعه و مقایسه ویژگی های آن با دیگر خوشه های کروی که در هاله کهکشان راه شیری ما قرار دارند را دشوار می کند.

NGC ۲۴۱۹ که گاهی اوقات «سرگردان بین کهکشانی» نامیده می شود، درواقع به نظر می رسد از ورای کهکشان راه شیری آمده باشد. اندازه گیری حرکت این خوشه در فضا نشان می دهد که زمانی متعلق به کهکشان کروی کوتوله قوس (کمان دار) بوده است. کهکشان کروی کوتوله قوس، کهکشان اقماری کوچک دیگری است که در اثر برخورد های متوالی با کهکشان بسیار بزرگ تر راه شیری، ساختارش تغییر کرده است.