خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: اعمال تحریمهای یک جانبه از سوی آمریکا و اروپا علی رغم اینکه خلاف قوانین بینالمللی و حقوق بشر است، اکنون به یک رویه عادی تبدیل شده است. روسیه اولین کشوری نیست که درگیر تحریم میشود. پیشتر، تحریم هایی را علیه ایران و حتی سوریه نیز شاهد بودهایم. در این مطلب نگاهی به تحریم روسیه و پیامدهای آن برای اروپا می پردازیم.

تلهای که اروپا در آن افتاد

اکنون جهان با تحریم انرژی روسیه مواجه است. این تحریمها علیه روسیه که یکی از مهمترین تولیدکنندگان نفت و گاز جهان به شمار میآید، تأثیر منفی بر بازارهای انرژی و در نتیجه اقتصاد جهانی گذاشته است. حتی اگر در اعمال تحریمها شرکت نکنید، راه گریز از این شرایط بحرانی را نخواهید یافت.

این تحریمها نه تنها کشورهای در حال توسعه، بلکه خود کشورهای غربی را نیز در معرض بحران جدی قرار داده است. به زبان ساده، اروپا در دام پهن شده توسط آمریکا گرفتار شده است. آمریکا، اروپای قوی نمیخواهد. واشنگتن با استقلال یافتن راه اروپا از مسیر خود مخالف است. آمریکا از طرفی روابط اروپا با روسیه را تخریب می کند و از طرف دیگر در تلاش برای مقید کردن قاره کهن به خود است.

خواسته صنعت اروپا چیست؟

شرکت های صنعتی پیشرو اروپا یکی پس از دیگری بیانیه داده و مصاحبه میکنند. آنها با صدای بلند فریاد میزنند که «در حال حاضر هیچ جایگزینی برای منابع انرژی روسیه نداریم.». این مطلب را هم از مدیر عامل بوش و هم از نخست وزیر اتریش شنیدهایم. آنان که از واقعیت امکان توقف تولید در کارخانهها و فروپاشی سلسله وار سیستم سخن میگویند، نظریه پردازان تئوری توطئه نبوده و شخصا صاحبان نظام غرب هستند.

اینجا فضای کافی برای فهرست کردن همه مشکلات را نداریم. اساسا نیازی به این کار نیست؛ زیرا طبقات حاکم اروپا از این موضوع به خوبی آگاه هستند. کسی نیست که نیاز به متقاعد کردن او داشته باشیم. مسئله «اروپا برای آمریکا» یا «اروپا برای اروپا» است.

این سوالها بیاهمیت نیستند. خود آمریکا به تحریمهایی که اروپا علیه روسیه اعمال میکند، پایبند نیست. حتی روابط تجاری خود با روسیه را در پشت پرده حفظ میکند. این تاکتیک را در زمان بحران عراق نیز به کار بست. تجارت ایالات متحده با بغداد از طریق اردن هیچ حد و اندازهای نداشت. اما در مورد سایر کشورها: «ممنوعه» بود.

مشکل آمریکا

در واقع، با نگاهی به نتایج تحریم ها بیراه نپرسیدهایم اگر بگوییم: «آیا قصد آمریکا هدف قرار دادن روسیه است یا تحت کنترل درآوردن اروپا؟»

بیایید سوال اول را با سوالی دیگر پاسخ دهیم. آیا تحریمها علیه روسیه، تاثیری در توقف جنگ داشته است؟ خیر. کاملا برعکس، ارزش روبل روسیه افزایش یافت. آیا در روسیه حرکتی اعتراضی علیه پوتین به جریان افتاد؟ خیر، افکار عمومی روسیه نیز در این مورد متحد هستند. همه احزاب مخالف، از جمله حزب کمونیست فدراسیون روسیه، از سیاستهای دولت حمایت میکنند.

سپس میتوان گفت که از نظر سیاست داخلی روسیه، تحریمها بیاثر بوده است. بسیار خوب. اگر نمیتوانید پوتین را وادار به عقب نشینی کنید، هدف از این اقدامات که آزار دهندهی جهانیان شده است، چیست؟

بازارها ناآراماند

از طرفی مسلم است که اشتباهاتی در محاسبات صورت گرفته است. نمود بارز این امر، تورم تجربه شده در کشورهای غربی و نارضایتیهای ناشی از آن است. افزایش قیمت انرژی و فاکتور هزینههای کمکهای انجام شده به کییف را نیز باید به این موارد اضافه کرد.

یک شهروند معمولی اروپایی، از یک سو پول بیشتری برای بنزین پرداخته و از سوی دیگر، بخشی از مالیات خود را به تسلیح نیروهای اوکراینی اختصاص میدهد. تنش احتمالی که در پی محرومیت صنعتگران اروپایی و بخشهای مرتبط تاثیرپذیر از منابع انرژی روسیه به وقوع میپیوندد را تصور کنید. در اصطلاح خود سرمایهداری، «بازارها ناآرام هستند.»

اعتراف سفیر اوکراین در آنکارا

با نگاهی به کشورهای در حال توسعه در مییابید که مسئول بحران کنونی در وهله اول، آمریکا و ناتو هستند. این قضاوت ما نیست. واسیل بودنار، سفیر اوکراین در آنکارا، در برنامه تلویزیونی سیانان ترک در تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۲۲ گفت که اکثریت مردم ترکیه، آمریکا و ناتو را مسئول این بحران میدانند.

سرراست و شفاف …

بیایید با صراحت صحبت کنیم. سرراست و شفاف …. چه کسی از این تحریمها سود میبرد، چه کسی متضرر می شود؟ آیا در نتیجهی تحریمها آمریکا پیروز میشود؟ تا حدودی بله. بنابراین، غیرآمریکایی ها در دنیا منتظر چه چیزی هستند تا به اتحاد برسند؟

شاید منافع بشریت در این موضوع بیشتر از هر زمان دیگری در تاریخ همراستا باشد. مردم ساکن تهران، مسکو، برلین و آنکارا در حال متحد شدن هستند.

نویسنده: یعقوب اصلان