آزادی روح و جان در پرتو عدم وابستگی انسان به تعلقات دنیوی است

خبرگزاری مهر- گروه دین و آئین: محمد علی انصاری، مفسر قرآن کریم و استاد حوزه و دانشگاه به تفسیر آیاتی از قرآن کریم و بیانات امیر حکمت و بلاغت امیرمومنان علی (ع) و شرح دعاهای صحیفه سجادیه پرداخته است که به صورت روزانه و موضوعی، در ماه مبارک رمضان تقدیم مخاطبان خواهد شد. در روز نهم ماه مبارک رمضان محمدعلی انصاری مفسر قرآن در بیان طعم شیرین رهایی از زنجیر تعلقات در شرح و تفسیر سوره یس پرداخته است که در زیر می خوانید:
صاحبان اخلاق مهمترین نکته ای که در تکامل انسان می بینند واژه ای بسیار شیرین و دلنشین و گواراست یعنی میگویند انسانی می تواند ره بجایی ببرد که طعم شیرین رهایی و آزادی را بچشد. نقطه مقابلش انسانی که در بند تعلق و وابستگی می شود نمی تواند از جا برخیزد و ره به جایی نمی برد و به هیچ بعدی از توانمندی های خودش دست پیدا نمی کند.
عامل اصلی رکود ماندن درجا زدن و واپس ماندن انسان در این زندگی وابستگی و تعلق است. علقه ها همان زنجیرهاست و همان زنجیرهایی است که خداوند سبحان مطرح می کند.
حالا این علقه ها چیست؟ غلام همت آنم که زیر چرخ کبود ز هرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است.
تعلق به نفس، به خود و همانی که از تعبیر به حب نفس در متون معلمان اخلاق برداشت می شود و همانی که در زبان پارسی به خودپرستی تعبیر می کنیم. انسان چنان وابسته خودش می شود که گویا خودش بت خودش است.
خودش خدای خودش است و چیزی برتر از خودش در زندگی برایش معنا ندارد منافع و جایگاه خودش آنچنان وابسته به خویشتن که اسیر و محبوس در زندان محدودیت های خود است و این انسان طعم آزادی و رهایی را نمی چشد.
گاه انسان وابسته می شود زنجیر به دست و پا که می آید که برای بعضی این زنجیر مال است. مال پرست می شوند. می بینید که آنچنان به ثروت و سرمایه هستند که نه ناموس و نه وطن مانعشان برای رسیدن به زر اندوزی و لذات های مالی وابسته محض اند.
گاه به جایی می رسند که تمام دنیا و هم و همتشان شهوات جنسی می شود و شهوت پرست می شود و اگر رهایشان کنید، به دنبال مسائل جنسی اند.
هنگامی که انسان وابسته می شود و علقه و تعلق اهمیت پیدا می کند. شهوت، مال و نفس مقوله ناپسندی نیست بلکه نفس پرستی، شهوت پرستی و مال پرستی نکبتی است که انسان ها را به زنجیر می کشد و طعم شیرین آزادی جان و روح و پرواز را از انسان می گیرد و انسان را حبس در این خاک دان می کند این زنجیرهاست که انا جعلنا فی اعناقهم اغلالا.
صاحبان اخلاق مهمترین نکته ای که در تکامل انسان می بینند واژه ای بسیار شیرین و دلنشین و گواراست یعنی میگویند انسانی می تواند ره بجایی ببرد که طعم شیرین رهایی و آزادی را بچشد. نقطه مقابلش انسانی که در بند تعلق و وابستگی می شود نمی تواند از جا برخیزد و ره به جایی نمی برد و به هیچ بعدی از توانمندی های خودش دست پیدا نمی کند.
عامل اصلی رکود ماندن درجا زدن و واپس ماندن انسان در این زندگی وابستگی و تعلق است. علقه ها همان زنجیرهاست و همان زنجیرهایی است که خداوند سبحان مطرح می کند.
حالا این علقه ها چیست؟ غلام همت آنم که زیر چرخ کبود ز هرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است.
تعلق به نفس، به خود و همانی که از تعبیر به حب نفس در متون معلمان اخلاق برداشت می شود و همانی که در زبان پارسی به خودپرستی تعبیر می کنیم. انسان چنان وابسته خودش می شود که گویا خودش بت خودش است.
خودش خدای خودش است و چیزی برتر از خودش در زندگی برایش معنا ندارد منافع و جایگاه خودش آنچنان وابسته به خویشتن که اسیر و محبوس در زندان محدودیت های خود است و این انسان طعم آزادی و رهایی را نمی چشد.
گاه انسان وابسته می شود زنجیر به دست و پا که می آید که برای بعضی این زنجیر مال است. مال پرست می شوند. می بینید که آنچنان به ثروت و سرمایه هستند که نه ناموس و نه وطن مانعشان برای رسیدن به زر اندوزی و لذات های مالی وابسته محض اند.
گاه به جایی می رسند که تمام دنیا و هم و همتشان شهوات جنسی می شود و شهوت پرست می شود و اگر رهایشان کنید، به دنبال مسائل جنسی اند.
هنگامی که انسان وابسته می شود و علقه و تعلق اهمیت پیدا می کند. شهوت، مال و نفس مقوله ناپسندی نیست بلکه نفس پرستی، شهوت پرستی و مال پرستی نکبتی است که انسان ها را به زنجیر می کشد و طعم شیرین آزادی جان و روح و پرواز را از انسان می گیرد و انسان را حبس در این خاک دان می کند این زنجیرهاست که انا جعلنا فی اعناقهم اغلالا.
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «آزادی روح و جان در پرتو عدم وابستگی انسان به تعلقات دنیوی است» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.