درمان های ارتودنسی دندان بر اساس نوع دستگاهی کهارتودنتیست استفاده می کند به دو دسته ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک تقسیم بندی می شود که ارتودنسی نامرئی را هم می توان به آن اضافه کرد. به صورت کلی ««متخصص ارتودنسی»»پس از معاینه و ارزیابی دندان ها، فک، لثه، ساختار استخوانی و بافت نرم صورت نوع مشکل و ناهنجاری دندانی و فکی را تشخیص داده و طرح درمان مراحل ارتودنسی را ارائه میدهند.

براساس تشخیص و طرح درمان دکتر ارتودنسی است که روش درمان، دستگاه مورد نیاز، مدت زمان درمان، هزینه ارتودنسی دندان و نیاز به کشیدن دندان، جراحی فک و درمانهای دیگر دندانپزشکی تعیین می شود. آنچه بهترین متخصص ارتودنسی را متمایز میکند تشخیص دقیق مشکلات و ارائه بهترین طرح درمان است که با صرف کمترین وقت و هزینه و ساده ترین وسایل بیشترین نفع را به بیمار برساند.

طول درمان های ارتودنسی در افراد متفاوت است ( بین ۶ تا ۳۰ ماه) و این تفاوت بیشتر به واسطه سن بیمار، نوع و شدت ناهنجاری است. به طور مثال درمان های ارتودنسی کودکان نسبت به ارتودنسی بزرگسالان کوتاه تر است.

مدارک لازم برای درمان ارتودنسی

««دکتر ارتودنسی» یا اصطلاحا ارتودنتیست برای تشخیص و ارزیابی دقیق مشکلات یک فرد، ارزیابی تغییرا ت حین درمان و بررسی نتایج درمان نیاز به مدارک و رکوردهایی دارد.این رکوردهای تشخیصی عبارتند از :

رادیوگرافی از دندانها و سر و صورت بیمار

- رادیوگرافی پانورامیک یا به قول معروف OPG نمایی کلی از دندانها و بعضی ساختارهای اطراف فراهم میکند.

- رادیوگرافی لترال سفالومتری نمایی از نیم رخ میدهد که در آن وضعیت فک و زاویه های دندانها بررسی می شوند.

- در صورت تردید در مورد سلامت دندانها ممکن رادیوگرافی تک دندان ( پری اپیکال یا بایت وینگ ) تجویز شود.

-در موارد خاصی مانند دندانهای نهفته رادیوگرافی تخصصی سی بی سی تی تهیه می شود.

قالب گیری از دندان های بیمار

گرفتن عکس فتوگرافی با دوربین مخصوص از دندانها و صورت از زوایای مختلف

تکمیل پرونده با معاینه دقیق کلینیکی و گرفتن تاریخچه از بیمار

انواع درمان های ارتودنسی

روش اول: ارتودنسی متحرک

در روش ارتودنسی متحرک بیمار می تواند وسیله ارتودنسی را به صورت کامل از دهان خود خارج نماید و دوباره آن را در جای خود قرار دهد. در این روش از دندانهای بیمار قالب گیری شده و پلاک متحرک طبق دستور دکتر متخصص ارتودنسی در لابراتوار ساخته می شود. در جلسات درمان پلاک توسط دکتر در دهان تنظیم و فعال می شود.

طول درمان پلاک متحرک ««ارتودنسی در کودکان»» اغلب بین ۶ تا ۱۲ ماه می باشد.

روش دوم: ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت رایج ترین روش درمان و روش استاندارد برای درمان همه نوجوانان و بزرگسالان است هرچند گاهی بصورت ترکیبی همراه ارتودنسی متحرک بکار می رود. در این نوع ارتودنسی دندان بیمار این توانایی را ندارد که دستگاه را از دهان خود خارج نماید و وسایل ارتودنسی به دندانها متصل می شوند. می توان گفت اهدافی که از این درمان دنبال می شوند، حرکت دقیق دندان ها به محل مناسب، مرتب کردن دندان های بهم ریخته و اصلاح روابط دندان های دو فک است.

در درمان های ارتودنسی به وسیله ارتودنسی ثابت متخصص ارتودنسی سعی می کند به وسیله سیم های ارتودنسی یک نیروی مشخص و کنترل شده به دندان ها وارد نماید. به همین دلیل یک قطعه فلزی که به آن براکت گفته می شود را بر روی هر دندان می چسباند. به وسیله براکت ارتودنسی هر دندان می تواند در هر سه جهت فضایی حرکت نماید بنابراین ارتودنسی ثابت بهترین و کارامدترین روش درمان ارتودنسی می باشد.

در این روش براکت ها بر روی دندان بیمار چسبانده شده و یک سیم فلزی از شیار براکت ها عبور داده می شود که با کش های بسیار ظریف به رنگ دلخواه بیمار داخل براکت نگه داشته می شوند. این کش های بسیار ظریف در هر جلسه از درمان ارتودنسی بصورت کامل تعویض می شوند. سیم ها در بعضی جلسات عوض می شوند اما براکت های چسبانده شده معمولا تا پایان درمان در دهان بیمار باقی مانده و تعویض نمی شوند. گاهی روی دندانهای آسیاب بزرگ حلقه ای فلزی بنام بند گذاشته می شود. جنس بند و براکتها و بیشتر سیمهای ارتودنسی ثابت از استنلس استیل ( فولاد ضدزنگ ) است که با بدن کاملا سازگار می باشد.

روش سوم : ارتودنسی نامرئی

امروزه با بالا رفتن کیفیت زندگی و پیشرفت تکنیکهای ارتودنسی بزرگسالان زیادی برای درمان ارتودنسی مراجعه می کنند تا دندانها و لبخند زیباتری داشته باشند. عده ای از افراد بزرگسال بخاطر حساسیتهای اجتماعی یا شغلی دوست دارند از انواع ارتودنسی استفاده کنند که ظاهر بهتری داشته باشد.

ارتودنسی نامرئی یعنی وسایل ارتودنسی کمتر مشخص باشد و سه روش مختلف ارتودنسی نامریی ارائه شده است که البته هیچکدام از این سه روش نسبت به ارتودنسی ثابت متداول کارایی بهتری ندارند و ارتودنسی ثابت متداول کماکان توصیه اول ارتودنتیست ها می باشد.

۱) ارتودنسی لینگوال

یک نوع خاص از ارتودنسی ثابت است. به آن ارتودنسی زبانی، ارتودنسی از پشت دندان یا ارتودنسی مخفی هم گفته می شود. ارتودنسی لینگوال رایج نیست و محدودیتها و مشکلات خاصی دارد. اگر به ارتودنسی نامرئی علاقه مند هستید توصیه میکنیم یکی از دو روش بعد را مدنظر قرار دهید.

۲) براکت سرامیکی

رایج ترین روش ارتودنسی نامریی استفاده از ارتودنسی ثابت با براکتهای همرنگ دندان از جنس سرامیک است. قابلیتهای این ارتودنسی همرنگ دندان مانند ارتودنسی ثابت به روش معمول است و دکتر ارتودنسی بدون محدودیت با آن می تواند تمام مشکلات دندانی را درمان کند. توصیه اول هر متخصص ارتودنسی برای علاقمندان به ارتودنسی نامرئی استفاده از براکت سرامیکی است.

۳) کلیر الاینر یا اینویزالاین

جدیدترین تکنیک ارتودنسی نامرئی هست که با پیشرفت تکنولوژی و بهره گیری از طراحی دیجیتال و اسکنر و پرینتر سه بعدی انجام می شود. اینویزالاین نوعی ارتودنسی متحرک است که با استفاده از پلاکهای متحرک شفاف انجام می شود.

اینویزیلاین به نامهای ارتودنسی دیجیتال، الاینر و ارتودنسی شفاف هم معروف است. تکنولوژی اینویزیلاین در ایران هم وارد شده و لابراتوارها و شرکتهای متعددی در این زمینه فعالیت می نمایند.

«این مطلب تبلیغاتی است»

انتهای پیام/