۳۵ سال پیش صدای زندگی در این روستا رو به سکوت رفت، مردم آبادی ساز مهاجرت کوک کردند و درب خانه ها یکی پس از دیگری برای همیشه بسته شد و این بود که چراغ روستای علی سرخ برای ۳۵ سال خاموش شد.

قلب حیات «علی سرخ» به تپش افتاد/ بازگشت به زندگی بعد از ۳۵ سال+فیلم و عکس

خبرگزاری فارس استان کردستان/شیرین مرادی، سوژه این بار ما را به مسیری می کشاند که مقصدش روستای علی سرخ از توابع شهرستان بیجار در استان کردستان است، برای رسیدن به این روستا باید ۲۱۰ کیلومتر را از مرکز استان کردستان طی کنیم.

بعد از سپری کردن جاده ۱۴۰ کیلومتری سنندج - بیجار، مسیر را به سمت علی سرخ در پیش می گیریم، مسیری که اگر بار تردد چندین روستای منطقه و اتصال سه استان، کردستان، زنجان و آذربایجان غربی را به دوش می کشد، اما پر از دست انداز و نقاط حادثه خیز است.

۱۱ کیلومتر از این مسیر شوسه است که توسط قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه کردستان زیرسازی شده ولی آسفالت آن از سال ۹۶ تاکنون در انتظار عملی شدن وعده نمایندگان دولت در استان است.

وارد جاده مالرو می شویم، حرکت ماشین در میان گرد و خاک سخت تر می شود باید این مسیر را تا روستای علی سرخ که آخرین نقطه استان کردستان از سمت آذربایجان غربی است، با همین شرایط طی کنیم.

صدای زندگی و حیات ۳۵ سال پیش در این روستا رو به سکوت رفت، روستائیان یکی پس از دیگری بار هجرت بستند و روستا رفته رفته خالی از سکنه شد،مردم آبادی ساز مهاجرت کوک کردند و درهای خانه ها برای همیشه یکی پس از دیگری بسته شد و این بود که چراغ روستای علی سرخ برای ۳۵ سال خاموش شد.

۳۵ سال زمان کمی نبود که موسیقی حیات و زندگی و تولیدات دامی و کشاورزی این منطقه خاموش شود.

بیش از ۴۰ خانوار در گذشته روستای علی سرخ ساکن بوده اند اما به دلیل مشکلاتی همچون نبود راه دسترسی، برق، آب و سایر امکانات اولیه زندگی، عطایش را به لقایش بخشیده و با مهاجرت به سایر استان ها، ساکن حواشی شهرهای خارج از استان شدند.

از دور آثاری البته نه زیاد از دیوارهای به جای مانده از خانه های قدیمی روستا آنطرف تر به چشم می خورد، دیوارها و آوارهایی که خاطرات تلخ و شیرین زیادی از اهالی سابق این روستا را در زیر خود دفن کرده است.

اینجا زادگاه ولی نعمتانی است که فراموش شده بودند، اما نه از نگاه جهادگران، این شد که بعد از ۳۵ سال اهالی این روستای فراموش شده با دعوت مهمانانی خودخوانده برای شروع یک کار بزرگ به روستا بازمی گردند …

کاری که به حق کارستان است و نوای زندگی را در کالبد بی جان این خاک دمیده است، خوب می دانستند تا آب نباشد آبادی نیست این بود که برای نخستین قدم، قنات روستا را احیا کردند.

قناتی که سال های سال رنگ آب به خود ندیده بود، به همت جهادگران قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه که در قالب طرح شهید شوشتری گرد محرومیت از چهره ۳۰۰ روستای کردستان را می زدایند، دوباره احیا شد.

سمفونی آرام آب در رگه های زمین روستای علی سرخ که جزء ۴۰ روستای طرح شهید شوشتری در شهرستان بیجار است، بعد از ۳۵ سال بار دیگر جاری شده و امید در دل مردمان روستایی به حیات دوباره جان گرفته است، حیاتی که قرار شد، با دستان خودشان و به همت و حمایت جهادگران در این روستا برقرار شود.

یک سال از آغاز این طرح می گذرد، دیوارهای محکم خانه ها کمی بالاتر از مکان قدیمی روستا یکی پس از دیگری قد علم می کنند، ۱۱ خانوار در حال احداث و تکمیل منازل مسکونی خود هستند و ۱۸ خانوار دیگر هم برای بازگشت به روستا اعلام ثبت نام کرده و در مراحل مختلف دریافت تسهیلات ساخت مسکن هستند.

برادران جعفرزاده از جمله اهالی این روستای احیا شده هستند که بعد از ۳۵ سال سکونت در قزوین، با نواخته شدن صدای زندگی در روستای زادگاهشان، ساز بازگشت به آبادی را کوک کرده و هر سه برادر دیوار ساختمان تازه در دل این روستا را بالا برده اند تا به قول خودشان، در این آبادانی بی سهم نمانند.

عزم جزم مردم برای آبادانی روستا

علی جعفرزاده می گوید: عزم ما برای ساختن دوباره و احیای روستا جزم است، ولی با دست خالی نمی شود کار کرد، عزم ایجاد شده به همت سپاه ما را به ماندن امیدوار کرده و خودمان هم با جان و دل مایه گذاشته ایم.

قرار بود مبلغی به صورت بلاعوض از سوی دولت پرداخت شود که کاملا پرداخت نشده و از سوی دیگر میزان تسهیلاتی هم که پرداخت شده در شرایط اقتصادی امروز، کفاف تامین مصالح ساختمانی ما را نمی دهد.

روستا علی سرخ آباد شده و صدای زندگی در آن به گوش می رسد و تصمیم بر این است که تا یک سال آینده این روستا به صورت کامل آباد شود.

جعفرزاده از مسوولان تکاب هم گلایه هایی داشت، برق این روستا از طرف تکاب برقرار شده است اما متاسفانه با وجود قراردادهایی که بین دو استان منعقد شده است، اما در اکثر ساعت روز با قطعی برق مواجه هستیم که این وضعیت فرآیند کار را با معطلی مواجه کرده است.

پنج روز است برق ما را قطع کرده اند و قطعی برق موجب شده خیلی از کارهای ما زمین بماند.

حالا که این همه زحمت کشیده شده است، نباید روند احیای دوباره این روستا که می تواند یکی از بسترهای توسعه در حوزه اقتصاد و اشتغال در استان باشد، تحت الشعاع برخی مسائل جزئی قرار بگیرد و مردم را دلسرد کنند.

فرمانده سپاه کردستان و مسوول قرارگاه پیشرفت و آبادانی بیجار برای ما خیلی تلاش کرده اند و همواره مانند یک برادر در کنار ما بوده و ما را یاری کرده اند و همین امر موجب شده با وجود تمام تنگناها و مشکلات میدان را خالی نکنیم و تلاشمان را برای احیای دوباره روستایمان مضاعف کنیم.

امروز خیلی از مردمان روستا که سال ها در قزوین، تهران و دیگر استان های کشور ساکن هستند، دوباره به سمت روستای زادگاه خود برگشته اند و این در کنار هم بودن ها، یعنی زندگی و حیات دوباره علی سرخ …

شرایط زندگی در قزوین به نسبت علی سرخ مانند بهشت است، ولی ما دوست داریم اینجا زندگی کنیم چون هنوز هم با گذشت ۳۵ سال زندگی در قزوین در آنجا احساس غریبی می کنیم.

با عزمی که در مسوولان قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه می بینیم این آینده خیلی دور نیست، چراغ خانه ها روشن شده، آب به آبادی رسیده، مشکلاتی وجود دارد، اما به امید خدا همه این مشکلات را هم پشت سر خواهیم گذاشت.

و حال که روح زندگی در کالبد روستا دمیده شده و امروز، روز برداشتن گام های بلند و محکم است لذا نباید اجازه داد برخی سهل انگاری ها موجب شود مردم را از برگشت به روستا پشیمان سازد چرا که آبادانی یک روستا به منزله کار، اشتغال، تولید و موثر در رونق اقتصادی است.

درخواست افزایش تسهیلات بانکی

عباس جعفرزاده هم که به قول خودش ۷۰ و اندی سال از تقویم زندگی اش را ورق زده و امروز صاحب نوه و نتیجه است به همراه همسرش در کنار دو برادر دیگرش به علی سرخ بازگشته تا سال های باقیمانده از عمرش را در زیر سقف آسمان آبی این روستا و بر خاک سرخ آن که سرشار از برکت و زندگی است، سپری کند.

می گوید: زندگی در محیط شهر راحت و امکانات فراهم است، اما هیچ چیز زادگاه انسان نمی شود، جایی که در آن رشد کرده باشید اما نه به خواست خودت، بلکه به واسطه نبود آب و مشکلات فراوان دیگر مجبور به ترک آن شوید.

۳۵ سال پیش به اجبار از علی سرخ مهاجرت کرده اند و حال که دوباره بستری برای بازگشتشان فراهم شده آسایش و راحتی زندگی شهری را رها کرده و برای زندگی دوباره در روستای زادگاهشان را به امید راه اندازی دوباره چرخ های تولید در کنار سایر برادرانش به روستا بازگشته است.

از حمایت های سپاه راضی است و می گوید، تا این لحظه اگر توانسته ایم به این مرحله برسیم به خاطر حمایت برادران جهادگر سپاه بوده است.

از گرانی مصالح ساختمانی می نالد و می گوید: دستگاه های دولتی هم اگر چه کمک کرده اند اما باید بیشتر کمک کنند و در پرداخت تسهیلات یاری گرشان باشند.

اگر می شد به جای ۲۰ میلیون تومان ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان تسهیلات به ما پرداخت می کردند، سریع تر می توانستیم کارها را انجام دهیم.

شناسایی ۴۰ خانوار مهاجر روستا

سیدحسین محمودی مسوول قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه بیجار هم می گوید: در اجرای طرح محرومیت زدایی، روستاهای درجه ۶ و ۷ محروم منطقه به استناد گزارش استانداری کردستان انتخاب شدند، بازدید میدانی از آنها انجام شد و با همکاری دستگاه های برق و بنیاد مسکن، روستای علی سرخ احیا شد و در آینده بسیار نزدیک شاهد شکوفایی دوباره زندگی، کار و تلاش در آن خواهیم بود.

روستای علی سرخ بیش از ۳۵ سال متروکه بود و آثار و بقایای منازل مسکونی موجود حاکی از زندگی مردمان در این روستا کاملا از بین رفته است.

با شناسایی ساکنین سابق روستا و اطلاع از اشتیاق آنها در بازگشت به روستا، قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه با اعتباری بیش از یک میلیارد ریال و اعطای تسهیلات ارزان قیمت به روستاییان متقاضی بازگشت، چرخ زندگی در روستای علی سرخ را دوباره به چرخش درآورد.

کار واگذاری زمین از سال گذشته آغاز و عملا وارد فاز اجرا شدیم، با توجه به اینکه روستای علی سرخ در آخرین نقطه کردستان واقع شده، کار خدمات رسانی به این روستا با مشکلاتی مواجه بود، اما با همت و کار بسیجی که شکل گرفت موانع را یکی پس از دیگری از سر راه برداشتیم.

آب شرب و نبود جاده دسترسی از جمله مشکلات اصلی و مطالبات ساکنین روستا بود که البته با احیای قنات قدیمی آن، مشکل تامین آب شرب مورد نیاز اهالی روستا ظرف مدت ۱۵ روز آینده به اتمام می رسد.

با تحقق همکاری دولت، راه دسترسی جدید این روستا به روستای میدان مظفرخان بزودی مورد بهره برداری قرار گیرد.

تاکنون ۳۰ خانوار از ۴۰ خانوار ساکن در این روستا برای بازگشت دوباره به روستای علی سرخ اعلام آمادگی کرده اند، ۱۷ خانوار در محل جدید روستا ساخت منازل مسکونی خود را شروع کرده اند و ۱۳ خانوار دیگر هم در حال طی کردن مراحل اداری دریافت تسهیلات ساخت مسکن هستند.

سفره ای ساده اما پرمعنا

ساعت از ۱۴ ظهر گذشته، با دعوت آقای جعفرزاده مهمان سفره آنها می شویم، دو عروس خانواده جعفرزاده خاطرات تلخ و شیرین ۳۵ سال پیش را به میان می کشند و از عزم دوباره شان برای بازگشت به روستا می گویند هر چند سختی هایی هم در این مدت پشت سر گذاشته اند.

قطع و وصل گاه وبیگاه برق کار حاج خانم را با مشکل مواجه کرده و با زبان ترکی می گوید، زندگی شب های روستا به دلیل قطعی برق و ترس از گرگ سخت است، اما با تمام این شرایط سخت همسرانشان را در احیای دوباره روستا تنها نگذاشته و پا به پایشان در این میدان حضور دارند.

می گوید: فرزندانمان هم برای برگشت به روستا راضی هستند اما باید بستر بازگشت آنها را فراهم کرد.

امروز امید در آبادانی علی سرخ موج می زند، جوانه های زندگی قد کشیده و در حال بارور شدن است، نهالی که دیروز کاشته شده امروز به بار نشسته و میوه داده میوه هایی که هنوز کال است و تا رسیدن باید تلاش کرد.

بعد از اتمام گزارش و شنیدن صحبت های آنان، روستای علی سرخ و مردمان مهربانش را پشت سر می گذاریم و مسیر بازگشت را در پیش می گیریم.

انتهای پیام/ ۷۱ / ۲۳۳۰/ی