آیه ای که غم و اندوه انسان را برطرف می کند +صوت
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می پردازیم.
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وذا النون إذ ذهب مغاضبا فظن أن لن نقدر علیه فنادیٰ فی الظلمات أن لا إلٰه إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین
و (یاد آر حال) ذو النون (یعنی یونس) را هنگامی که (از میان قوم خود) غضبناک بیرون رفت و چنین پنداشت که ما هرگز او را در مضیقه و سختی نمی افکنیم (تا آنکه به ظلمات دریا و شکم ماهی در شب تار گرفتار شد) آن گاه در آن ظلمت ها فریاد کرد که خدایی به جز ذات یکتای تو نیست، تو (از شریک و هر عیب و آلایش) پاک و منزهی و من از ستمکاران بودم (که بر نفس خود ستم کردم).
فایل صوتی تلاوت آیه ۸۷ سوره انبیاء
تفسیر آیه ۸۷ سوره انبیاء
پیامبر (ص) در روایتی فرمودند: من کلامی می دانم که هیچ اندوهگینی آن را نگفته مگر اینکه خدا اندوهش را برطرف ساخته و بنده مسلمانی به وسیله آن دعا نکرده مگر اینکه دعایش مستجاب شده است؛ و آن دعای برادرم یونس (ع) است که خدا آن را، از [زبان]او در کتابش نقل فرمود: «لا إله إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین».
بیشتر بخوانید
آنچه پیرامون داستان حضرت یونس در تفاسیر آمده این است که آن حضرت سال های بسیاری مردم را به سوی خداپرستی دعوت کرد، ولی از این میان تنها دو نفر به او ایمان آوردند، یکی شخصی عابد و دیگری انسانی عالم، وقتی وضع بدین صورت ادامه یافت، عابد به یونس علیه السلام پیشنهاد نفرین کرد و حضرت که از سرسختی و لجاجت آنان به ستوه آمده بود به این کار اقدام نمود و به محض پیدا شدن آثار بلا، بدون کسب اجازه از محضر خداوند، با خشم و غضب از منطقه خارج شد به این گمان که دیگر از دست آنان راحت شده است، اما نمی دانست که خداوند بخاطر این کار زندگی را بر او سخت خواهد کرد.
وقتی از آنجا خارج شد، به سوی دریا رفت، سوار بر کشتی شده و به منطقه ای دیگر عزیمت نمود. در میانه راه ناگهان کشتی به خاطر مواجه شدن با نهنگی بزرگ، دچار اضطراب گردید و چیزی نمانده بود تا همه اهل کشتی غرق شوند. صاحبان کشتی تصمیم گرفتند تا برای رفع این بلا، یک نفر از ساکنان کشتی را به دریا بیندازند و خود را از این مصیبت رها سازند و، چون قرعه کشیدند، نام یونس (ع) درآمد در نهایت او را به دریا انداختند، بلافاصله نهنگ او را بلعید و به درون دریا رفت، اما به امر الهی از خوردن و هضم او منع گردید.
یونس (ع) در آن تاریکی های شکم ماهی و اعماق آب به ظلم خود، به خروج نابجا از میان مردم پی برد و به آن اعتراف کرد، پس خداوند دعای او را مستجاب فرمود و او را از آن حال نجات داد. از آن پس یونس لقب «ذوالنون» به معنای صاحب ماهی یافت.
پیام های آیه ۸۷ سوره انبیاء
۱-در بیان تاریخ، همیشه از شیرینی ها و موفقیت ها سخن نگوییم، بلکه به حوادث تلخ و شکست ها نیز اشاره کنیم. «و ذا النون»
۲-هرگز رسالت الهی خویش را پایان یافته تلقی و آن را رها نکنیم. «إذ ذهب»
۳-گاه یک حرکت عجولانه، بدون حساب و بی اجازه، کیفر سختی را بدنبال می آورد. «إذ ذهب - فنادی فی الظلمات»
۴-خداوند بر خیالات، افکار و گمان های ما آگاه است. «فظن أن لن نقدر علیه»
۵-گاهی انبیا بر حوادث آینده خود آگاهی ندارند. «فظن أن لن نقدر علیه»
۶-یک غضب بیجا، گاه یک پیامبر خدا را گرفتار می کند. «مغاضبا - فنادی»
۷-گاهی ناشایستگی یک عمل باعث انواع ظلمت ها می گردد. «الظلمات»
۸-در تحلیل گرفتاری ها، خدا را منزه بدانیم و سرچشمه آن را در عملکرد خود جستجو نماییم. «سبحانک إنی کنت»
۹-اگر حرکت ها و حب و بغض ها به فرمان خداوند و مرضی خاطر او نباشد، نتیجه مطلوب را در پی نخواهد داشت. «ذهب مغاضبا - إنی کنت من الظالمین»
۱۰-اقرار به گناه در پیشگاه خداوند، خود یک کمال و از آداب دعاست. «إنی کنت من الظالمین»
انتهای پیام/
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وذا النون إذ ذهب مغاضبا فظن أن لن نقدر علیه فنادیٰ فی الظلمات أن لا إلٰه إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین
و (یاد آر حال) ذو النون (یعنی یونس) را هنگامی که (از میان قوم خود) غضبناک بیرون رفت و چنین پنداشت که ما هرگز او را در مضیقه و سختی نمی افکنیم (تا آنکه به ظلمات دریا و شکم ماهی در شب تار گرفتار شد) آن گاه در آن ظلمت ها فریاد کرد که خدایی به جز ذات یکتای تو نیست، تو (از شریک و هر عیب و آلایش) پاک و منزهی و من از ستمکاران بودم (که بر نفس خود ستم کردم).
فایل صوتی تلاوت آیه ۸۷ سوره انبیاء
تفسیر آیه ۸۷ سوره انبیاء
پیامبر (ص) در روایتی فرمودند: من کلامی می دانم که هیچ اندوهگینی آن را نگفته مگر اینکه خدا اندوهش را برطرف ساخته و بنده مسلمانی به وسیله آن دعا نکرده مگر اینکه دعایش مستجاب شده است؛ و آن دعای برادرم یونس (ع) است که خدا آن را، از [زبان]او در کتابش نقل فرمود: «لا إله إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین».
بیشتر بخوانید
آنچه پیرامون داستان حضرت یونس در تفاسیر آمده این است که آن حضرت سال های بسیاری مردم را به سوی خداپرستی دعوت کرد، ولی از این میان تنها دو نفر به او ایمان آوردند، یکی شخصی عابد و دیگری انسانی عالم، وقتی وضع بدین صورت ادامه یافت، عابد به یونس علیه السلام پیشنهاد نفرین کرد و حضرت که از سرسختی و لجاجت آنان به ستوه آمده بود به این کار اقدام نمود و به محض پیدا شدن آثار بلا، بدون کسب اجازه از محضر خداوند، با خشم و غضب از منطقه خارج شد به این گمان که دیگر از دست آنان راحت شده است، اما نمی دانست که خداوند بخاطر این کار زندگی را بر او سخت خواهد کرد.
وقتی از آنجا خارج شد، به سوی دریا رفت، سوار بر کشتی شده و به منطقه ای دیگر عزیمت نمود. در میانه راه ناگهان کشتی به خاطر مواجه شدن با نهنگی بزرگ، دچار اضطراب گردید و چیزی نمانده بود تا همه اهل کشتی غرق شوند. صاحبان کشتی تصمیم گرفتند تا برای رفع این بلا، یک نفر از ساکنان کشتی را به دریا بیندازند و خود را از این مصیبت رها سازند و، چون قرعه کشیدند، نام یونس (ع) درآمد در نهایت او را به دریا انداختند، بلافاصله نهنگ او را بلعید و به درون دریا رفت، اما به امر الهی از خوردن و هضم او منع گردید.
یونس (ع) در آن تاریکی های شکم ماهی و اعماق آب به ظلم خود، به خروج نابجا از میان مردم پی برد و به آن اعتراف کرد، پس خداوند دعای او را مستجاب فرمود و او را از آن حال نجات داد. از آن پس یونس لقب «ذوالنون» به معنای صاحب ماهی یافت.
پیام های آیه ۸۷ سوره انبیاء
۱-در بیان تاریخ، همیشه از شیرینی ها و موفقیت ها سخن نگوییم، بلکه به حوادث تلخ و شکست ها نیز اشاره کنیم. «و ذا النون»
۲-هرگز رسالت الهی خویش را پایان یافته تلقی و آن را رها نکنیم. «إذ ذهب»
۳-گاه یک حرکت عجولانه، بدون حساب و بی اجازه، کیفر سختی را بدنبال می آورد. «إذ ذهب - فنادی فی الظلمات»
۴-خداوند بر خیالات، افکار و گمان های ما آگاه است. «فظن أن لن نقدر علیه»
۵-گاهی انبیا بر حوادث آینده خود آگاهی ندارند. «فظن أن لن نقدر علیه»
۶-یک غضب بیجا، گاه یک پیامبر خدا را گرفتار می کند. «مغاضبا - فنادی»
۷-گاهی ناشایستگی یک عمل باعث انواع ظلمت ها می گردد. «الظلمات»
۸-در تحلیل گرفتاری ها، خدا را منزه بدانیم و سرچشمه آن را در عملکرد خود جستجو نماییم. «سبحانک إنی کنت»
۹-اگر حرکت ها و حب و بغض ها به فرمان خداوند و مرضی خاطر او نباشد، نتیجه مطلوب را در پی نخواهد داشت. «ذهب مغاضبا - إنی کنت من الظالمین»
۱۰-اقرار به گناه در پیشگاه خداوند، خود یک کمال و از آداب دعاست. «إنی کنت من الظالمین»
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «آیه ای که غم و اندوه انسان را برطرف می کند +صوت» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.