به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، تحقیقات جدید از دانشگاه آنتاریو کانادا «بسترهای خشک شده دریاچه ها» را به عنوان یک منبع مهم و تاکنون نادیده گرفته شده از انتشار گازهای گلخانه ای را بررسی کرده است.

این مطالعه گزارش می دهد که در سال ۲۰۲۰، بستر خشک شده دریاچه نمک یوتا ۴٫۱ میلیون تن دی اکسیدکربن و دیگر گازهای گلخانه ای منتشر کرده است. این یافته ها نشان می دهد که بسترهای خشک شده دریاچه ها می توانند به طور قابل توجهی به تشدید گرمای جهانی کمک کند.

سورن برادرز؛ محقق اصلی این مطالعه اظهار کرد: خشکی ناشی از فعالیت های انسانی دریاچه نمک یوتا، مناطق وسیعی از بستر دریاچه را خشک کرده و مقادیر عظیمی از گازهای گلخانه ای را به جو آزاد می کند.

دانشمندان هشدار دادند؛ اگر انتشار مشابه گازهای گلخانه ای از دیگر دریاچه های خشک شده در سراسر جهان نیز رخ دهد، اثر تجمعی آن بر سطح گازهای گلخانه ای جهانی می تواند قابل توجه باشد.

به گزارش تسنیم دریاچه نمک یوتا که در میان آمریکاییان به دریاچه نمک بزرگ (Great Salt Lake) مشهور است، در شمال ایالت یوتا واقع شده و بزرگترین دریاچه نمک در نیم کره غربی کره زمین است.

این دریاچه که سی و هفتمین دریاچه بزرگ جهان به شمار می رود، در حال خشک شدن است و از سال ۱۸۴۷ در حدود نیمی از مساحت پهنه آبی خود را از دست داده و در سال ۲۰۲۲ میلادی آب این دریاچه به کمترین حد خود در تاریخ رسید بود.

یک گزارش جدید که به تازگی منتشر شده در خصوص دریاچه یوتا هشدار می دهد که بدون کاهش چشمگیر مصرف آب، دریاچه نمک بزرگ یوتا ظرف پنج سال آینده خشک می شود. خشکی این دریاچه اکوسیستم ها را به خطر می اندازد و میلیون ها نفر را در معرض گرد و غبار سمی از بستر دریاچه در حال خشک شدن قرار می دهد.

انتهای پیام/