از آنجا که در زبان فارسی برنامه های درمانی و ابزار سنجش در حوزه مفاهیم انتزاعی و استعاری برای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم بسیار محدود است، مهدی مدنی فرد در قالب رساله دکترای تخصصی خود در رشته «علوم شناختی-زبانشناسی با ارائه یک پروتکل درمانی گامی به سوی توانبخشی و رشد زبانی کودکان مبتلا به اوتیسم فارسی زبان برداشته است.

این رساله در چهار مرحله و با استفاده از دو نوع آزمون دیداری و شنیداری به بررسی درک استعاره های مفهومی بدن مند (Embodied Conceptual Metaphors) بر روی دو گروه کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان عادی پرداخته است. سپس، با طراحی یک برنامة تقویتی شامل ۵ مجموعه به آموزش مفهوم انتزاعی استعاره و اجرای آن در ۲۰ جلسه پرداخته و تأثیر این برنامه را بر روی درک استعاره های مفهومی بدنمند در پسران ۷ تا ۱۲ساله فارسی زبان که مبتلا به اوتیسم خفیف هستند، بررسی کرده است.

یکی از شاخص ترین دستاوردهای این پژوهش دست یافتن به روشی برای تقویت درک استعاره های بدن مند و به طور کلی تقویت تفکر انتزاعی در کودکان مبتلا به اوتیسم است. در حقیقت، این برنامه می تواند نتایج مثبتی بر روی عملکرد زبانی و ارتباطی این کودکان داشته باشد.

گفتنی است این پژوهش با راهنمایی دکتر سحر بهرامی عضو هیأت علمی دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد.