به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا رهبر معظم انقلاب همزمان با سالروز ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در بخشی از سخنان خویش در دیدار با جمعی از ذاکران اهل بیت علیهم السلام در علت پیروزی پیامبران بر دشمنان خویش و با اشاره به آیه ای از قرآن فرمودند: «دشمنان نابود شدند و پیامبران زنده اند. علت زنده ماندن راه پیامبران این است که خدا به آنان فرمود «إننی معکما أسمع و أری » نترسید واهمه نکنید و دچار اشتباه نشوید. خدا باشماست. هرکس به این وعده ی الهی باور ندارد، به این ۴۰سال نگاه کند که دشمنان ما که مرکز قدرت دنیای مادی بودند، با همه ی وجود در مقابل این انقلاب ایستادند و هر کار توانستند کردند.»

آیه مذکور در بیانات رهبر معظم انقلاب مربوط به آیاتی از سوره طه و ماجرای مواجهه موسی(ع) همراه با برادرش هارون با فرعون است. در آیه۴۲ خداوند به موسی(ع) دستور می دهد که با نشانه های خاص و همراه با برادرش به سوی فرعون طغیانگر حرکت کنند. «اذهب أنت و أخوک بآیاتی و لا تنیا فی ذکری (۴۲)؛ تو و برادرت با معجزات من [ برای هدایت گمراهان ] بروید و درباره ذکر من [ که ابلاغ وحی است ] سستی نورزید. اذهبا إلی فرعون إنه طغی (۴۳)؛ هر دو به سوی فرعون بروید ؛ زیرا او [ در برابر خدا ] سرکشی کرده است».

سپس به حضرت موسی(ع) امر می کند با نرم گفتاری با فرعون برخورد کند؛ چرا که شاید هوشیار شود و از سرکشی دست بردارد؛ فقولا له قولا لینا لعله یتذکر أو یخشی». پس از آن، موسی و هارون(ع) ترس خویش را از طغیان فرعون نسبت به خود ابراز داشتند و فرمودند: «قالا ربنا إننا نخاف أن یفرط علینا أو أن یطغی (۴۵)؛ گفتند: ای پروردگارمان، ما می ترسیم که [ پیش از دعوت کردنش به حق ] با سخت گیری و شکنجه بر [ ضد ] ما پیشی گیرد یا بر سرکشی خود بیفزاید». اما خداوند ایشان را دعوت به آرامش کرد و فرمود: «قال لا تخافا إننی معکما أسمع و أری (۴۶)؛ نترسید که من بی تردید با شما هستم [ سخن او و شما را ] می شنوم و [ اعمالتان را ] می بینم».

بر اساس این آیات می توان نتیجه گرفت بیم از مشکلات آینده و خطرات احتمالی آن، منافاتی با مقام نبوت ندارد، منتها هنر انبیاء آن بود که در مشکلات به خداوند متعال پناه می بردند و با مناجات های عاشقانه هیچ گاه ارتباط خویش با خداوند را قطع نمی کردند.

نکته دیگر آنکه پیش بینی عداوت دشمنان و ترس از توطئه آن ها همواره به عنوان یکی از راهبردهای اصلی انبیاء و اوصیاء شناخته می شد. موسی(ع) و هارون با بیان این جمله «قالا ربنا إننا نخاف أن یفرط علینا أو أن یطغی؛ ای پروردگارمان، ما می ترسیم که [ پیش از دعوت کردنش به حق ] با سخت گیری و شکنجه بر [ ضد ] ما پیشی گیرد یا بر سرکشی خود بیفزاید»، بیم آن داشتند که فرعون، قبل از بیان استدلال و آوردن معجزات بر ایشان پیشی گرفته (یفرط علینا) و طغیان خود را نسبت به بنی اسرائیل افزایش دهد (یطغی) همچنان که جوسازی و شایعه سازی، شیوه طاغوت ها و ستمگران است. آنان فضا را مسموم و مردان خدا را متهم می کنند و یا بعد از شنیدن حق دست به آشوب می زنند تا سخن حق آنان اثر نکند.

اما در مقابل عداوت دشمنان، ایمان به حضور در پیشگاه خداوند و یقین به امدادهای الهی، عامل شجاعت و روحیه یافتن مؤمنان است آنجا که خداوند خطاب به این دو بزرگوار فرمود «إننی معکما؛ من با شما هستم».

منابع:

تفسیر نور حجت الاسلام قرائتی

تفسیر نمونه آیت الله مکارم

انتهای پیام/