به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، در ابتدای مراسم، محبوبه شمشیرگرها دبیر نشست و عضو هیات علمی گروه پژوهش های منابع اسلام شناسی و ایرانشناسی معاونت پژوهش و منابع دیجیتال سازمان اسناد و کتابخانه ملیایران درباره تجربه مطالعاتی خود در حوزه زندگی نوشتها گفت: تاریخچه زندگی نگاری در ایران به یک قرن و نیم گذشته برمی گردد و ما از نظر مبانی نظری در این حوزه با فقر نسبی روبه رو هستیم و تا در زمینه مبانی نظری غنی نشویم ورود به عرصه نقد و ارزیابی، سخت است. از این نظر کار آقای نظری ارزشمند است. زندگی نوشت، هر نوشته ای است که روایتی واقعگرایانه از زندگی بشر باشد که در یک فرانوع یا ابرژانر (ژانر گسترده) گنجانده می شود و می توان با اختصاصاتی هر یک از زندگی نوشت ها را دسته بندی کرد.

سخنران زینب قاسمی، عضو هیات علمی گروه مطالعات آمریکای شمالی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران ضمن اشاره به این مطلب که این کتاب، روایتی از واقعیتها است؛ گفت: فرهنگ و خاستگاه تمدنی جامعه ایران برای دنیای غرب به درستی تبیین نشده است و خواننده غربی، شناخت لازم و کافی از جامعه ایرانی ندارد و این کتاب روایتی از بازنمایی ایران پس از انقلاب است.

وی تاکید کرد: نویسندگان کتاب های «بدون دخترم هرگز»(۱۹۸۷)، «لولیتاخوانی در تهران»(۲۰۰۳) و «یأسها و امیدها: فراتر از لولیتاخوانی در تهران»(۲۰۰۷) همگی به دنبال قراردادن خواننده غربی مقابل جامعه ایرانی هستند؛ اما این کتاب در بخشهای مختلف و فصول گوناگون خود پاسخهای جامع و شایسته ای به نگاه ایران هراسانه داده است و به خواننده غربی نشان داده که واقعیت جامعه امروز ایران با آنچه در این کتابها به تصویر کشیده شده بسیار متفاوت است.

قاسمی در ادامه اشاره می کند که موضوع کتاب انگلیسی «بازنمایی ایران پساانقلاب»، یک نگاه تئوریک قوی دارد و از ژانر ادبی خاص خود پیروی می کند. این ژانر ادبی روایت اسارت آمریکاییهای سفیدپوست توسط سرخپوستان است که بسیار پرفروش بوده و مولف روایت می کند که چگونه از این ساختار در کتابهای «بدون دخترم هرگز» و «لولیتاخوانی» و نیز از رویکردهای شرق شناسی، نوشرق شناسی و خودشرق شناسی استفاده شده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران افزود: خودشرق شناسی تصویری است که یک شرقی به صورت بدبینانه از کشور خودش نقل می کند و روایت را خیلی باورپذیرتر می کند.

وی ادامه داد: نویسنده در فصل اول تحلیل می کند که چقدر این ژانر ادبیات در پیشبرد اهداف سیاسی و توجیه افکار عمومی آمریکا تاثیر داشته است. چون وقتی یک ملت را بتوان منفی نشان داد افکار عمومی را برای حمله نظامی راحت تر می توان تحت تاثیر قرار داد و در رابطه بین بستر سیاسی، بستر فرهنگی و بازار فروش این نوع کتابها می تواند موفق باشد. در فصل آخر مولف ذکر می کند که این بازنمایی ها چطور باعت توجیه مداخله سیاسی و نظامی و تحریم های آمریکا برای افکار عمومی دنیا می شود.

عضو هیات علمی گروه مطالعات آمریکای شمالی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهراندر ادامه اظهار داشت: این نوع نگاه برای خواننده غربی که برای زندگی نویسی اهمیت بالایی قائل است بهتر مفاهیم ایران امروز را تداعی می کند.

وی در ادامه اظهار داشت:در این کتاب از مقوله شرق شناسی برای بیان مفاهیم استفاده شده است که به نظر من برای خواننده بسیار باورپذیرتر است و این نوع نگاه برای خواننده غربی که برای زندگی نویسی اهمیت بالایی قائل است بهتر مفاهیم ایران امروز را تداعی می کند.

این استاد دانشگاه، بازنمایی کتاب های ضدایرانی در تصمیم سازی های دولت های غربی در مواجهه با ایران را مورد بررسی قرار داد و یادآور شد: بازنمایی های غیرواقعی از جامعه ایران سبب می شود تا مداخلات سیاسی و نظامی در کشورها افزایش پیدا کند.

قاسمی به عنوان مدرس دانشگاهی که در زمینه مطالعات آمریکای شمالی پژوهش و تدریس می کند در پایان خاطرنشان کرد: کتاب «بازنمایی ایران پساانقلاب» گامی است در جهت پرکردن خلأ عدم شناخت کافی انگلیسی زبانان از جامعه ایران و معرفی واقعیت های موجود که امید است در این زمینه شاهد آثار فاخر دیگری نیز باشیم.

انتهای پیام/